Vida Mia

PRÓLOGO

NYSSA'S POV

"Aw! It's too tight..." I complained when the dresser finally zipped the gown I'm wearing.

"It's too tight" I said, struggling to breathe and to walk properly. "I said it's too tight, Mother!"

"Boroúme na vroúme állo fórema pou na tis tairiázei aftí ti forá? Sas parakaloúme" My Mother politely asking the tailor of the shop we're in before assisting me inside the fitting room to remove the dress.

(Boroúme na vroúme állo fórema pou na tis tairiázei aftí ti forá? Sas parakaloúme means Can we find another dress that will fit her this time. Please in Greek)

"Why do I even need to buy a new dress? Is that event really that important?" tanong ko bago siya tingnan at nakahinga na ng maluwag nang tuluyan ko ng mahubad ang suot na gown tsaka muling suotin ang damit ko kanina nang dumating kami dito.

"More than important, hija..." sagot niya.

"More important than me?" tanong ko at napabuntong hininga ito bago ako tingnan at iipit ang ilang hibla ng buhok ko sa likod ng tenga ko.

"You're more important" She answered before flashing me a smile. "The reason I want you to be pretty, is because other royal families from other countries will be coming over for this dinner"

"Saan nga po ulit gaganapin ang dinner?" I asked before sitting comfortably on the couch near the fitting room

"House of Stavros" sagot niya at umaliwalas ang mukha nito nang makita ang tailor, tiningnan nito ang gown na inilahad sa kaniya bago ito ngitian.

"Aftó eínai éna ómorfo fórema..." pag-komplimenta nito before showing me the white gown.

(Aftó eínai éna ómorfo fórema means this is a pretty dress in Greek)

"Tangina naman, Mommy! Para naman akong ikakasal niyan" reklamo ko and she immediately made the 'shhh' sound before glaring at me and smiling at the tailor and his assistant.

"Eípe óti eínai éna polý ómorfo fórema kai tha chareí polý na to efarmósei" she said smiling to the tailor before looking back at me but with anger in her eyes. "sostá, agápi mou?" My mother asked, forcing a smile while gritting her teeth.

(Eípe óti eínai éna polý ómorfo fórema kai tha chareí polý na to efarmósei means She said it's a very beautiful dress and she'll be very glad to fit it out in Greek)

(Sostá, agápi mou? means right, my love? In Greek)

"Yup, I'll be very glad" I answered smiling back at the tailor.

Agad na kong tumayo bago muling pumasok sa loob ng fitting room and silently cursed at myself because I looked like getting married wearing such a dress. "Nyssa, let me see!"

I sighed before fixing my hair and forcing a smile dahil ayokong umuwi para lang pagalitan ng maayos ni Mommy.

"It's really pretty" I soullessly said, still forcing the smile and blinking my eyes multiple times. Please help me.

"She looks like a bride" I heard the assistant say and I point at her before clapping my hands once.

"Exactly, so. Let's not get this" sabi ko kay Mommy before looking at her with pleading eyes. "Please..." dagdag ko bago ngumiti nang ayos.

My Mother sighed before looking at the tailor "Állo fórema, parakaló" she requested.

(Állo fórema, parakaló means another dress, please in Greek)

She again, glared at me and I confusedly looked at her back. "What?" I innocently asked as if not aware of what I had done.

Makalipas ang tatlo pang dress ay nakahanap na din ako nang isusuot ko para sa dinner at nakauwi na din kami ni Mommy. Kinabukasan ay naging abala na kami sa paghahanda para sa dinner.

"Be careful, you might ruin your makeup" pagpapaalala sa'kin ni Nanay Luz, isa siya sa mga pilipina naming maid at sa kaniya din ako natutong mag-tagalog.

"Nay, naiinis na ko sa ideya na mag-dinner kami sa ibang bahay. Tapos I have to eat pa nang hindi nasisira ang makeup ko" pagrereklamo ko sa kaniya at natawa ito bago ako bigyang nang tubig.

"Pero sure ako anak na masarap ang pagkain duon" pagpapabuti nito sa loob ko. "Kaya mag-e-enjoy ka din"

"Tsaka, malay mo..." pabulong niyang sabi bago lumapit sa'kin at nilapit ko na din ang katawan ko sa kaniya. "Duon mo makita ang mapapangasawa mo"

Kinilig siya dahil sa sinabi habang ako naman ay nandiri na ikinatawa naming dalawa. "Wala pa sa isip ko yan, Nanay" sabi ko.

"Sus!" aniya at tumango ako bilang sagot.

"As of now, my plan is to be a Doctor. Yun na muna" dagdag ko. "I want the title Doktora first. Before the Misis"

Napangiti si Nanay Luz dahil sa sinabi ko bago maingat na halikan ang pisngi ko. "Kaya nakaka-proud ka, anak ko eh" sabi niya at ngumiti naman ako bago tapusin ang pagkain ko.

Nang magdilim na ay agad na kaming umalis sa'min at nagmaneho na ang driver namin papunta sa House of Stavros para sa dinner na gaganapin. When we arrived my parents immediately talked with other royalties leaving me no choice but to sit on the sofa and literally spaced out while waiting for dinner.

Nang libutin ng paningin ko ang lugar ay hindi nga lang mga royalty sa Greece at Denmark ang nandito, kundi pati ang mga royalty sa Spain, Japan at Sweden ay nandito din but nonetheless it's still boring and I'm already hungry.

Makalipas ang ilang oras ay hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at agad nang nilibot ang lugar, para malibang dahil mukhang ako palang talaga ang gutom ngayon. At sa kalagitnaan nang paglilibot ko ay naabutan kong nakaawang ang isang kuwarto sa second floor ng House of Stavros.

When I peeked to look inside, I immediately saw a lady, probably my age or maybe younger, and I must admit she is really pretty; her complexion is really white, her nose and lips are perfectly shape, and I like her peaceful aura. Ang attractive tuloy niyang tingnan habang nagtatahi siya.

Pero ano kayang ginagawa niya dito?

Akmang kakatok na ako para samahan siya sa loob ay biglang may pumigil sa kamay ko kaya agad akong napalingon. "Princess Nyssa, your Parents are looking for you" sabi nito at tumango ako bago lumayo sa pinto at sumilip naman ito sa loob at may sinabi sa taong nanduon bago isara ang pinto.

"Shall we, princess?" aniya at tumango naman ako bago iangkla ang kamay ko sa braso niya bilang alalay sa pagbaba sa hagdan

"Where have you been?" tanong ni Daddy and I look at them in disbelief.

"Where have YOU been?" pagbalik ko sa tanong nila at umiling na lang ito bago hawakan ang kamay ko at dumiretso na kami sa dining area at naupo na sa upuan namin at hinintay na ang iba.

At habang kumakain ay kunot noo akong napatingin sa mga lalaki sa harap ko na kanina pa panay ang tawa. "Hindi ako interesado sa mga ingay ng pukinginang to" paglabi ko bago isubo ang pagkain ko.

"Sebastian!" pabulong na saway nung isang lalaki sa katabi niya.

"Y yo soy el que realmente regañaste?" naguguluhang tanong nung Sebastian at natawa naman ang kapatid? O kaibigan niya.

(Y yo soy el que realmente regañaste means And I'm the one you really scolded in Spanish)

However, the peaceful dinner suddenly turned into a war-like event, everyone was shouting about something and that something made my Father fuming mad as well as the Count and the Duke of Spain.

"All right then, War it is!" pagdeklara ng Hari ng Greek na si Andreas Stavros III.

He was also fuming mad about what was happening especially dahil ginawa niya ito para magtulong-tulong kami hindi para mag-away pero mukhang gera na nga ang mangyayari.