Vida Mia

CAPÍTULO UNO

CHAPTER 1: PHILIPPINES

NYSSA'S POV

"Are your things all here, my love?" I stopped packing when I heard that voice, I slowly turned to face my Mother and immediately approached her to give her a hug when I saw her crying again.

"I don't want to let you go, you're still young for this" she said before wiping her tears away. "So, you want me to stay here in Greece? Where a war is likely to erupt because of Father and the other-" agad akong natigil sa pagsasalita nang humagulgol na ito ng tuluyan.

"Ma stop crying. It's not like the Philippines is a new country" sagot ko habang hinahagod ang likod nito.

"Sanay na ko duon" dagdag ko at tumigil na ito sa pag-iyak bago ako tingnan.

I smiled to assure her that I'll be fine living by myself in a country that is not so new to me. "I'll be fine..." napaigtad naman ako sa gulat nang muli itong humagulgol.

"Loves..." sabay kaming napatingin duon ni Mommy at nakita si Daddy na hawak-hawak ang cellphone nito.

Lumapit ito sa'min para yakapin kami at halikan ang ulo ko. "I'll be fine, Daddy" pag-assure ko sa kaniya bago siya tingalain. "I know it's for my own safety..." sabi ko at muli ako nitong niyakap at si Mommy.

The hug lasted for about an hour before we went outside para makapagpaalam na din ako sa mga maids namin bago kami sumakay sa kotse nang maihatid na nila ako sa airport. When we arrived TV and Newspaper reporters are scattered all over the place making it hard for us to enter the airport, luckily it didn't took too long before we finally enter the place.

"I already taught you how to cook and do your own laundry" pagpapaalala ni Mommy. "Also, I know you knew how to defend yourself"

Nginitian ko naman sila bago tumango tsaka muling yakapin ang umiiyak nilang bulto at halikan ang mga pisngi nila before heading to the departure area, I looked at them for one last time before fully entering the departure area and boarding the plane.

Umayos ako nang upo bago kinuha ang cellphone ko at tinext ang mga magulang ko;

Mama: Packed your things, mananatili ka na muna sa Pilipinas

10:30 am

Nyssa: Already seated na

Papa: are you comfortable?

Nyssa: You booked a business class flight

Nyssa: So, of course. I'm comfortable

Papa: Don't your back hurts? Are you feeling nauseous?

Papa: Tell me, Athena. Are you okay?

Papa: Dad, I'm okay

Napabuntong hininga ako dahil kay Daddy bago muling tingnan ang group chat naming tatlo.

Papa: Your Mother fainted after you entered

the Departure area

"What?!" ani ko nang mabasa ang text message ni Daddy.

Papa: She's fine, on my shoulder. I am taking her to the car now.

Nyssa: Text me if she's awake na

Nyssa: I'll sleep na muna

Papa: Sure, don't worry. Don't forget to pray

Papa: I love you

Nyssa: I won't, Love you too.

Pinatay ko na muna ang cellphone ko bago kinuha ang rosary na pinabaon sa'kin ni Nay luz tsaka ipinikit ang mga mata ko at nagdasal, to be honest nag-aalala din ako sa magiging buhay ko sa Pilipinas. Oo, sanay na ko sa lugar, marunong din akong mag-tagalog. However, it still did not change the fact that it is still my first time living all by myself.

Nagdasal na muna ako bago umayos ng higa at suotin ang headphones ko at nagpatugtog ng music tsaka ipinikit ang mga mata ko para makatulog na.

After an 15 hour flight ay nakarating na din ako sa Pilipinas, matapos makuha ang mga gamit ko ay sumakay na ako sa loob ng kotse namin at nagsimula na ding magmaneho ang inutusan ni Daddy na maging driver ko hangga't hindi ko pa nakukuha ang driver's license ko.

"Tatay, are we malayo pa?" tanong ko kay Tatay Nathan.

"Malayo pa, Nyssa..." sagot nito at sinandal ko ang likod ko sa upuan at tinext ang mga magulang ko na nasa Pilipinas na ko.

"Gutom ka na ba?" tanong nito at tiningnan ko siya bago ngumiti at umiling bilang sagot.

"Di pa naman po, though...nakakaramdam na po ako ng back pain" sagot ko at bumilis nang bahagya ang pagmamaneho ni Tay Nathan sa sasakyan dahil sa naging sagot ko.

"Bilisan ko lang nang kaunti, 'nak. Importante pa din ang kaligtasan natin" sabi nito at tumango naman ako bago nagpasalamat tsaka tiningnan ang messages namin.

Papa: Your Mother is still asleep

Papa: How's you back?

Nyssa: I'm feeling little pains, but still bearable

Papa: Rest first before fixing your things

Nyssa: Noted.

At nang patayin ko ang cellphone ko ay hindi ko na namalayan na nakatulog na naman ulit ako at nang magising ay nasa loob na ako ng kuwarto. I sat up before doing stretches that are good for the back, though it did not really make the pain go away.

Nang makatayo ako ay agad kong binuksan ang maleta ko kung nasaan ang mga damit ko at agad na nagpalit bago lumabas ng kuwarto ko. Kasalukuyan akong nananatili sa bahay namin dito sa Manila, malapit din ito sa school na papasukan ko, mga ilang minutong drive if I'll take the car at siguro mga isang oras naman kung lalakarin ko.

Agad akong nagsimulang magluto nang marating ko ang kusina, pang-lunch at dinner ko na ito dahil sa 1:00 na din naman na ng hapon. While eating my lunch I also started planning on how I will spend my week, especially since two weeks from now a new school year will start. Nang matapos akong kumain ay agad ko nang hinugasan ang pinagkainan ko at pinaglutuan bago dumiretso sa kuwarto ko at inayos na ang mga gamit ko.

In doing such activities, I took small breaks every time I feel back pains. Lying on my bed and fighting the urge to cover myself with the blanket since I'm getting sleepy and comfortable with my position. "Kelan kaya ako matatapos?" tanong ko habang papikit-pikit na ang mga mata ko.

The cold room that I'm in and the sound of the rain outside is really not helping dahil mas lalo lang akong nakakaramdam ng antok.

Bahala na!

Tumagilid na ako bago niyakap ang teddy bear na dala-dala bago ipikit ang mga mata ko. "Puwede namang ituloy na lang ito bukas" I mumbled before slowly entering dreamland, where everyone wears purple just like I wanted.