🍓Ichigo🍓(Ep-19)
ညေနပိုင္းတြင္ မမေႏွာင္းတို႔မိန္းကေလး ေလးငါးစုက တံျမက္စည္းလွဲၿပီး ေက်ာင္းေဆာင္ႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္အမိႈက္ေတြပံုေပးထား၍ စိုင္းဇက္ယာတစ္ေယာက္ အမိႈက္ပံုမီးလိုက္႐ိႈ့ရင္း နေဘးတြင္ေရပံုးအသင့္ဆြဲထား၍ မီးၿငိမ္းသည့္အခ်ိန္ေစာင့္ေနမိေလသည္
"လွလိုက္တာ"
ၿမိဳ႕ႀကီးသားက မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနေလသည္ကိုမျမင္ဖူးဟန္မ်က္လံုးအဝိုင္းသားၾကည့္၍ လွေနေသးသည္မို႔ ေနာက္ေစ့ေလးကိုလက္ဖဝါးကခပ္ဆတ္ဆတ္ျဖတ္႐ိုက္မိေလသည္
"အာ့ အနာ ဟြန္႔ဟင့္ အနာ႐ွိေသးတယ္ေနာ"
"ေပါက္ကရမေျပာနဲ႔"
"သားဘာသာလွလို႔လွတယ္ေျပာတာကို"
"ခုန္ဆင္းလိုက္ပ့လား"
"ကိုကိုသားကိုေသေစခ်င္ေနလို႔လား"
"ဝမ္းနည္းမေနဘူး လုပ္ခ်င္လုပ္လိုက္"
"အဲ့မွာမခ်စ္ျပန္ေတာ့ဘူးမို႔လား"
"အဲ့တာကိုပဲခုတံုးလုပ္လာေမးမေနနဲ႔"
"ကိုကိုကလည္းဘာလုိ႔တုန္း ဘယ္သူမွမ႐ွိပဲနဲ႔ မမေႏွာင္းတို႔က ဟိုးေဝးေဝးမွာကို"
"မိေႏွာင္းတို႔နဲ႔ျပန္လိုက္ရင္လိုက္သြားေတာ့"
"ဟင္ သားမွာကိုကိုနဲ႔နာရီဝက္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူးေလ ကိုကို႔အနားေနရတာ"
"မင္းပဲအိမ္မွာျပန္အိပ္မယ္ဆိုဒီည"
"အင္းေလ အာ့နဲ႔သားကိုႏွင္ေတာ့တာေပါ့ ဟင့္ ကိုကိုႏွင္ျပန္ၿပီသားကိုႏွင္ျပန္ၿပီ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္ေတာ္ရယ္ အသာေလးထိုင္ေနစမ္းပါကြ ပူကပူ မင္းကတစ္မ်ိဳး"
မိမိလည္းဆႏၵျပ၍ ႏႈတ္ဆိတ္ကာ သူႏွင့္အလွမ္းေဝးေဝးတြက္သြားထုိင္ေနလိုက္ရာတစ္ခ်က္သာျပန္ၾကည့္သည္က မိမိသည္သာအခ်ိဳးမေျပဟူေသာပံုစံျဖင့္
မိမိသည္လည္းကိုကိုသည္သာအခ်ိဳးမေျပဟူေသာအၾကည့္ျဖင့္ျပန္လည္တိုက္စစ္ဆင္မိကာ အသံတိတ္ရန္ျဖစ္ရသည့္အခိုက္
"ငစိုင္း"
"ေဝး ဘာတုန္း"
"ငါတို႔ျပန္ေတာ့မယ္"
