🍓Ichigo🍓(Zawgyi)
"အင့္အင္း...ကိုကိုေရ"
"အိပ္ေတာ့...ဂ်စ္မေနနဲ႔တစ္ေနကုန္"
နမ္းမဝသည့္ပါးကေလးကိုတဝႀကီးနမ္း႐ွံု႔ထားလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းတို႔ျဖင့္ဖိညႇပ္၍ အူယားေနမိသည္က မိမိဘဝတြင္းယေန႔တြင္ေျခစံုပစ္၍ဝင္လာေသာ ကေလးငယ္ေၾကာင့္
"ဝမ္းနည္းေနတာကို ကိုကိုကလည္း"
"ညေနကစားထားတဲ့ ဖက္ထုပ္သံုးပန္းကန္ကိုလည္းအားနာပါအံုး ဗိုက္အင့္ေနတယ္ေတာ့လုပ္ပါ"
"တစ္ပြဲမွ ဆယ္ခုေလာက္ပါတာကို
အခ်ဥ္ရည္ကလည္း႐ွယ္ေကာင္းေနေတာ့ လူလိုေတာင္ထိန္းမစားႏုိင္ေအာင္ျဖစ္သြားတာ
ကိုကိုကဘာျဖစ္လို႔တုန္း အန္တီနဲ႔အန္ကယ္ကေတာင္ ျကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴေကြၽးေနတာႀကီးကို...အြန္ဟင့္ဟင့္...."
"မဟုတ္ပါဘူး မ်က္ရည္ေတြနဲ႔စားထားလို႔အေတာ္ေလးကိုေလးစားေနတာပါ မင္းေလးကို"
"မ်က္ရည္ကမ်က္လံုးကက်တာပဲ ပါးစပ္ကက်ရတာမွမဟုတ္တာ သူ႔တာဝန္နဲ႔သူေပါ့"
"အာ....ရွစ္ က်စ္
ဘာလို႔ခ်စ္စရာေကာင္းေနရတာတုန္း မိစာၦကေလးရဲ႕
ငါကိုက္သာစားလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္"
"ဗိုက္အင့္လိုက္တာ"
"ေသေအာင္စားေသာက္ေနတာကို အကိုခြံ႔ေကြၽးတဲ့ထမင္းကိုေတာင္မစားႏုိင္ေအာင္ သူ႔ဖက္ထုပ္ကို
မနက္ျဖန္တျခားဟာစား ဖက္ထုပ္ေတြခ်ည္းစားရင္ ရင္ျပည့္လိမ့္မယ္"
"သားလူပါးဝေနသလားဟင္
သူမ်ားအိမ္တက္ၿပီး တစ္ျဖဲႏွစ္ျဖဲစားေနတာ တကယ္က မားကဖက္ထုပ္လုပ္မေကြၽးလို႔ပါ သားကလည္းမလုပ္တတ္ေတာ့ အျပင္မွာေတြ႔မွစားျဖစ္ေတာ့ ငတ္ရာက်သြားတာေပါ့"
"အဟင္းဟင္းဟင္း...အကို႔ကေလးငယ္ေလး ဗိုက္ျပည့္ၿပီး အကုိ႔နားကထြက္မသြားဖို႔ပဲအဓိက
အကို ေဖေဖတို႔ဆီမွာေနရတာ တေလာကသိပ္အားနာတယ္ အသားလည္းမက်ဘူး
ခုလိုကေလးကိုေရာလက္ခံေပးၾကေတာ့ ေနရတာ ကိုယ့္ေနရာေလးကိုယ္မွာ႐ွိေနသလိုခံစားလာရတယ္"
"သားအ႐ွိန္အဝါကႀကီးတယ္ေလ ကိုကိုရဲ႕
ဟိဟိ..."
"ေအးေပါ့ေအးေပါ့...မင္းအ႐ွိန္အဝါေတြေပါ့... "
