Karısı düşmanları tarafından öldürülen bir adam ve geride karısından kalan tek şey canından çok sevdiği kızı Gecemavi, 4 yaşında kaybolup öldüğünü öğrenirse .Ve o adam artık soğuk bir Kalpsiz'se ....
Peki ya kızı gerçekten ölmediyse ve bu adama oyna...
Bölümler yeniden düzenleniyor ve bazı sahneler değiştiriliyor, Bölümler düzenlendikten sonra tekrar okumanızı öneririm.
Başlama tarihlerini alalım:
.İyi Okumalar. _____________________
1.Bölüm :
"Gece Mavi hadi teyzecim kahvaltıya sonra doğru okula " hani hep okula gitme klâsiğiyle başlayan hikayeler vardır ya benimkide ondan işte,
Aslında uykusuna çok düşkün biri değildim ama eğer uyanmak istemiyorsam işte orada tüm işler değişiyordu, Şuan bana sorarsan hiç ama hiç yerimden kalkmak istemiyordum daha doğrusu üşeniyordum
Ta ki aşağıdan o sesi duyana kadar "Mavi eğer biraz daha geç kalkarsan pankeklerden artan kırıntıları yemek zorunda kalacaksın benden söylemesi"
Az önce üşendim mi demiştim bence siz onu unutun Çünkü konu pankekse işte tam orada akan sular dururdu.
Yemek odasına gidince Gelenek haline gelen sözlerimi dile getirerek masada herzamanki yerime oturdum, "Herkese Günaydın saygıdeğer aile üyelerim ve canım kendim, benli daha güzel sabahlarımız olsun inşallah."
"İnşallah inşallah da sabah sabah bu enerjinizi neye borçluyuz acaba küçük hanım" Belki bir ihtimali vardır diye şansımı deneyerek "Tabikide çikolatalı pankeklere " dememle çok beklersin bakışlarına maruz kalmam bir olmuştu , "Cık çikolatalı olsan yerinde duramazsın çikolatalı değildir onlar " "Hiç mi değil dayı ya " "Hiç değil "
Teyzem tabaktaki sade pankekleri masaya koyarken "Üzülme kuzum bununla idare edeceksin artık , biliyorsun çikolata senin için tehlikeli " "Çikolatasız bir pankek pankek değildir benim için teyze ama yinede ellerine sağlık " deyip hayali bir öpücük gönderirken teyzemde karşılık vermişti.
Kahvaltı sonrasında dayım gille birlikte evden çıktık, "Eğer bir sıkıntı olursa hemen bizi arıyorsun ayrıca kendine dikkat ediyorsun, ve en önemlisi çikolatalardan uzak duruyorsun güzelim tamam mı " "Tamam dayı " "Hadi görüşürüz güzellik " "Görüşürüz"
10.sınıftım ve 2.dönemin ilk günüydü, Okulum içine girip bahçede bir göz gezdirdikten sonra onları görmüştüm hızlıca yanlarına gidip beni farketmelerini sağlamıştım Ece ye sarıldıktan sonra Ege ve Burağa da sarıldım. "Günaydınn " "Günaydın Mavisi "
Ece hızlıca kolumdan tutarak "Olaylar olaylar kızım, olanlardan haberin varmı " Evet bu Ece birlikte büyüdüğüm belkide kendimden bile fazla gördüğüm canım arkadaşım. Ece yürüyen magazin gibi birşeydi herşeyden nasıl oluyorsa ilk haberi olur ve bunu bana anlatacaksa beni böyle kolumdan sürükleyerek bi kenara çeker ve olayın her detayına kadar anlatırdı. Ece'nin masum görünen yüzünün arkasında yatan deli bir tarafı vardı , tersine gelirsen pek hoş davranışlar sergilemezdi ama sevdiği kişiyede çok değer verirdi Ece işte bende böyle seviyordum bu deliyi.
"Nolmuş" "Bizim okulu başkası satın almış kızım hatta kardeşide bizim müzik dersine girecekmiş , neyse sen bunları boşver sence kim satın aldı tahmin et" "Kim " dedim meraklı bir sesle "Ya tahminde bulunsana sence kim " "Canım arkadaşım uzatmak yerine direk kim olduğunu söylesen " "Ayaz Karan Ateşoğlu " "O kim ya " "Ciddi misin, şimdi sen koskoca Ayaz Karan Ateşoğlunu tanımıyorsun yani" "Tanımam gereken birimiydi " dedim "Tabikide" demesiyle göz devirdim "Koskoca Ateşoğlu şirketinin sahibi olan, hastanesi hatta onlarca oteli ve barları şimdide okulu var adam bildiğin para basıyor yani bide neredeyse adamı tanımayan yok" "Peki sen bunları nerden öğrendin " "Müdürle müdür yardımcısı konuşurken duydum , Hata yapmamalarını ve dikkatli olmalarını söylüyordu, müdür Hakan hocaya anlatırken adam zorla konuşuyordu nedense büyük bir ihtimal bu adamdan korkuyorlar " "Sabah sabah nasıl bukadar hızlı ve çok konuşabiliyorsun anlamış değilim ,neyse hadi sınıfa girelim zil çalacak sonra konuşalım bunları" Ege kolunu omzuma atarak "Yine ne anlatıyor bizimki sana" "Sanane Ege ya " "Ece ben senin abinim bana Ege değil Abi demen gerekiyor " "Aramızda sadece bir yaş var Ege " "Of yeter susun be gel Mavisi sen buraya yanıma " Burak beni yanına çekiştirerek kolunu omzuma atmıştı , Bugünde ne çekiştirilmiştim be
Ege ve Burak 11. Sınıftı benim hem abim hemde kardeşim gibiydiler , Ege ve Ece kardeşlerdi Burak' ta tek çocuktu Ege ne kadar ciddiyse Burakta okadar deli doluydu , yakın arkadaş ortamım bu kadardı biz birbirimize yeterdik zaten başkalarına o kadarda gerek yoktu seviyordum kerataları
Sınıfa girdikten 5'dk sonra zil çalmış ve ders başlamıştı
Ece İçeriye giren hocayı görünce koluyla bana vurup ona bakmamı sağlamıştı. Büyük ihtimalle bu Ecenin anlattığı Müzik hocasıydı , hepimize teker teker göz gezdirdikten sonra konuşmaya başladı
"Merhaba çocuklar ben Açelya Ateşoğlu 25 yaşındayım ve Müzik öğretmeniyim ve ayrıca bundan sonra sınıf öğretmeninizim şimdi sizlerinde sormak istediği birşey varsa sorabilirsiniz"
"İnşallah iyi biridir " "İnşallah"
İlk dönem sınıf hocamı pek sevdiğim söylenemezdi , Matematik dersinde makyaj yapar ve bazen zorla bizede yapmak isterdi , Kadının psikolojik sorunları olduğunu düşünüyordum bazı velilerde bu hareketlerinden dolayı şikayette bulunup okuldan attırmıştı.
Hocanın sorusu üzerine Defne hemen parmağını kaldırıp söz hakkı istedi "Hocam siz gerçekten Ayaz Karan Ateşoğlunun kardeşimisiniz?" Bazilarida Defneyi onaylar şekilde aynı soruyu soruyordu
"Evet canım ama işime ailemi karıştırmak istemediğimden ailemle ilgili sorulara kapalıyım olurmu "
Kadın gayette haklıydı
●●●●●
"Ya hadi kızım nolcak iki dakika 'da gider geliriz ya" öğle arasıydı ve başta Burak olmak üzere Ege ve Ece dışarı çıkmamız için ısrar ediyordu.
"Ya valla çok acıktım hemen gider geliriz hem yapmadığımız şeymi ya "
"Bilmiyorsunuz sanki dayımlar onlardan habersiz dışarı çıkınca bana ne kadar kızdıklarını"
"Ya nerden haberleri olacak lütfen mavisi "
"Tamam ama çok dolaşmak yok " "Tamam tamam hadi"
●●●●●
"Eğer Dayım gil şuan bizim dışarda ve yalnız olduğumuzu bilseler neler olur neler "
Burak "Ya kızım nerden bilcekler bişey olursa ben seni her daim korurum merak etme"
Biraz daha yürüdükten sonra tam Lahmacuncu Kudret abinin yanına gidiyorduk ki Ege " Mavi şu karşıdaki Poyraz abimi banamı öyle geliyor" [Hatırlatma: Poyraz Gamzenin eşi] Ece" Yanlış görmüyorsun Ege bende görüyorum yanındaki adamla birşeyler konuşuyo kim ki o?" Sanki bu adamı biyerden tanıyorum ama diye düşünürken.
Arkamızdan yükselen korna sesiyle Poyraz amcam ve yanındaki adam bize doğru dönmüştü
Galiba bu sefer yakalanmıştık .
●●●●●●● Bölüm düzenlendi /
Sizce bölüm nasıldı???
Okuduğunuz için teşekkürler. Kelebekli günlerr🦋🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
