KALPSİZ YAŞAM

25.Bölüm

Öylesine can sıkıntısından yazdığım hikayenin bu kadar büyüyeceğini asla beklemiyordum. Öncelikle hikayeyi okuyan,beğenen ve destek olan herkese çok teşekkür ediyorum ve onlara buradan kocaman sevgilerimi gönderiyorum.

Bu arada okurlarımın yaşlar kaç acabaa ??

Son olarak şunuda söylemek istiyorum yazım yanlışlarına veya noktalama işaretlerine elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum ama hatalar olursada görmezden gelin çokta umursamayın yani ;)

                   İyi okumalar 💞

25.Bölüm:

"Senin burada ve benim evimde ne işin var"
"Dinle Karan ,oğlum"
"Senin bir oğlun yok bırak oğlunu senin hiç kimsen yok anla artık bunu, şimdi sana son kez soruyorum senin benim evimde, kızımın yanında ne işin var "
"Baba " Karan bir kaç saniye Maviye dönüp geri karşısındaki adama bakarak

"Amcanın yanına git kızım hadi "
"İzin ver konuşsun baba ,
Belli ki çok pişman "
"Sana her ne söylediyse hepsi yalan yanlış şeyler sakın inanma ona ve onun sahte yalanlarına "
"Ama- "

Karan Mavinin karşısındaki adamı savunmaya çalışması Karanı dahada sinirlendiriyordu çevresindekiler  yetmediği gibi kızınında aklını çelmeye çalışıyordu ve Karanın buna  müsaade etmeye niyeti asla yoktu.

"Sen birde utanmadan benim kızımın zihnini saçma sapan yalanlarınla mı doldurdun" sesi gittikçe yükseliyordu ve elleri yumruk haline gelmişti.

"Oğlum "
"Çık git evimden! "
Mavi Karanın koluna sarılıp
"O senin baban en azından bir şans versen "
"Mavi Volkanın yanına git ve lütfen işime karışma"

Mavi son defa iki adama bakıp yerlerdeki camların üzerinden geçerek bahçeye çıktı.

"Güzelim iyimisin çok korkuttun bizi "
"İyiyim "
"Neden suratın asık senin birşey mi oldu"

Mavi Bahçe kapısına bakınca onun kapıdan çıkıp gittiğini görmüştü belli ki çok pişmandı ve hatasını telafi etmeye çalışıyordu ,

Karan hızlı adımlarla Mavinin yanına gelip sıkıca sarıldı ve
"Birdaha böyle birşey asla olmayacak"

"Neden gönderdin onu "
"Mavi hani babanın işlerine karışmak yok demiştik "
"Belli ki gerçekten pişman neden ona en azından bir şans tanımıyorsun neden konuşmasına izin vermiyorsun"
"Onun sana dediği gereksiz şeyleri derhal zihninden silmeni istiyorum, unut onları söylediklerinin hiçbiri doğru değil."

Mavi babasından ayrılarak geriye gitti
"Belkide sadece sen öyle bilmek istiyorsundur "
"Kızmak veya tartışmak istemiyorum onun için büyüklerin işlerine karışma olur mu güzelim "
"Umarım bir gün pişman olmazsın baba, umarım"

........

"İyi olduğuna eminsin değil mi ?"
"Kimse bu dağ gibi adamı kolay kolay  yıkamaz Mavi hanım biz öyle sandığın gibi kolay lokma değiliz "
"İyiyim demen yeterliydi Kürşat abi şov bunlar hep şov "
"Allah Allah Gerçeklerin şov olduğu nerede görülmüş"
"Tamam sustum "

Aklıma gelen şeyle hazır burada yalnızken şansımı kullanmam gerektiğini düşünerek Kürşat abiye biraz yaklaşarak konuştum

"Kürşat abi "
"Efendim küçük hanım "
"17 yaşına gireceğimi ve küçük hanım olmadığımı öncelikle bir hatırlatayım"
"Peki küçük hanım "
Dediğine göz deviriken tekrardan konuşmaya başladım

"Sana bir soru soracağım "
"Taksit taksit mi soracaksın acaba bu soruyu "
"Tamam soruyorum ozaman"
Bana sor artık dercesine bakınca devam ettim