8.Bölüm

4.4K 174 38
                                    

Okunma 1.44K olmuş çok teşekkürlerr.

Atakan Ilgazdağ - Benim Hayatım Bu

8.Bölüm :

'Park ,
evet parktaydım hiçkimse yoktu ve Geceydi,
kaydıraktan kaydım sonra dizlerimin üstüne düştüm,
Tuhaftı acımadı ama kanıyordu ayağa kalktım sanki hiçbişey olmamış gibi salıncağa doğru gittim
Oturdum ,
bir anda yağmur başladı bardaktan boşalırcasına yağmıyor sanki ağlıyordu belkide haykırıyordu bulutlar ,
Sallanmaya başladım ama ben değildim başkasıydı arkadan yitiyordu
Kimdi..
Bakmadım , hızlandı. hızlandı ve daha çok hızlandı.
Durdu sonra bir anda ,
İndim ve arkama baktım
Siyah montlu , simsiyah giyinmiş biriydi , sadece gözleri görünüyordu Mavi evet Maviydi gözleri, Damlalar geliyordu gözlerinden
Gözlerim boynuna indi
Kolye.
Kolyem.

"Anne"
Bir anda gökgürledi .
Zaman durdu , bulutlar yine sinirlendi

"Anne"
Şimşek çaktı busefer ,
Ama içimdeki şimşekler

Rüzgardan dolayı şapkası uçtu gitti

O'ydu

Annemdi
Koştum , koştum ama gidemiyordum yanına , geriye doğru yürüyordu .
Durdum
Oda durdu
Gözlerimden yaşlar geliyordu .

"Kızım" dedi fısıldar gibi

Yavaş yavaş ona doğru ilerledim
Dizlerinin üstüne yere çöktü
Biranda kollarının arasında buldum kendimi hiç değişmemişti kokusu hiçbir zaman unutmamıştım .
"Annem"
"Kızım" sesi çok güzeldi çok özeldi en güzel sesti benim için
İlk defa sarıldım hiç bırakmakmamak umuduyla sarıldım Anneme

Geri çekildi ve
"Mavi güzel kızım ,
Uyan lütfen uyanman lazım gitmen lazım bitanem. "

"İstemiyorum, uyanmak yada gitmek istemiyorum " dedim çaresizce

"Hayır uyanman lazım.
Mavi baban , babanı bul
Babanı unutma Mavi "

"Şimdi gitmem gerek anneciğim
Kendine çok dikkat et bebeğim, "

"Hayır, hayır gitme anne gitme yine bırakma beni lütfen " hıçkırıyordum bağırıyordum ama duymuyordu , gidemezdi giymemeliydi

"Unutma Mavi
Ayaz olunca Karanlık olur "
Dedi.

Ve kayboldu.

Biranda yağmur durdu.
Bulutlar artık ağlamıyordu,haykırmıyordu
geceydi, gündüz oldu.
Park bu sefer boş değildi onlarca çocuk vardı,
Ben ise koşuyordum nereye bilmiyorum.
Sonra Durdum

Oyun ve Perde..
ardından gözümü alan o ışık ,
Birinin "Uyanıyor galiba " deyişi
Ve benim tek söylediğim
"Anne gitme" ..'

●●●●

Sanki karanlık olan odayı bir anda aydınlatmışlar gibiydi ve sesler duyuyordum sanırım bulmuşlardı .
Ve galiba herzamanki gibi  hastanedeydim .
Gözlerimi açmak istemiyordum tekrar görmek istiyordum Annemi
Görmüştüm onu ama rüyaydı işte
Ama en güzel rüyamdı benim.

KALPSİZ YAŞAM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin