KALPSİZ YAŞAM

18.Bölüm

Can Ozan - Dünyaya

18.Bölüm :

Bazı insanlar vardı onlar kaçmayı seçerdi korkularından, yanlışlarından
Her şeyden ve herkesten

Bazı insanlar vardı onlar yaşamayı seçerdi korkularından,yanlışlarından uzak
Her şeye ve herkese rağmen

Bide diğer insanlar vardı ,
Onlar korkarak yaşamayı seçerdi
Tüm bazı insanlara rağmen

İnsan bundan ibaretti
Doğar , Yaşar ve Ölür

Ama sadece bunlarla kalmaz
Doğarken ağlar , Yaşarken sevinir , üzülür ,heyecanlanır
Ölürken anlar , aslında bu dünyanın sadece gelip geçici olacağını ,
Zenginin , Fakirin veya İyinin yada Kötünün ulaşacağı son bellidir.
Bunları anlar insan
Bazen pişman olur son nefesinde ,
Zaten gelip geçici dünya keşke şunu yapsaydımda şöyle olsaydı diye
Ama artık çok geçtir

İnsanların kıymetini, sevgisini
Gittikten sonra değilde şimdi anlasalar belkide daha mutlu daha neşeli bir hayat ve dünya olurdu

Bazen bazıları mutsuz olduğunu veya mutsuz göründüğünü belli etmemek için konuyu değiştirir mutluymuş gibi yapardı ,
Mutlu olduğunu kendine göstermek için bi çeşit oyundur bu aslında

Bende tam buydum işte
Aslında yıllarca yalnız , bi tarafı hep kırık dökük bir çocuktum
Ve yıllarca kendimi kandırdım ya da kandırmaya çalıştım

İşte Bunu tam o gün anladım
Aslında ben kırıkmışım, aslında ben baya baya enkazın altındaymışımda haberim yokmuş

Ama ben o enkazın altından o gün çıkmıştım ama bu sefer tek başıma çıkmamıştım

Evet ben Gece Mavi
Kimseden farkı olmayan ,Herkes gibi
Bir insanım şu var tabikide Muhteşemim, hoşum güzelim ve üzerim

Aşırı duygu yüklü ve mantıklı cümleleri düşünürken bile beynimin ağırlaştığını hissetmiştim

Bundan sonra duygusal düşünceler yoktu ben gelemiyordum öyle duygu şeylerine

Bu evde 2.haftamdı
Şimdi diyeceksiniz bu kız niye hemen herkesi affetti ve kabullendi

Tabikide öyle birşey yoktu
Bizimde bir ağırlığımız, şanımız , şerefimiz vardı sonuçta

Karan beye yani babama sadece bir şans vermiştim tabikide hemen kollarına atlayıp
En sevdiğim babam sensin dememiştim hatta baba bile diyememiştim

Bundan sonra ne olacaktı kesinlikle bilmiyordum . Daha doğrusu ben şuan hiçbirşey bilmiyordum

İyimiydim ,
Yani Yıllarca hayatımın yalan dolan üzerine kurulu olduğunu ve babamın
Beni 16 yaşında bulması ve herşeyin ortaya çıkması dışında gayet mükemmeldim bence

Sizce

Evet , evet her daim muteşemel biriydim, Allah bozmasın

Şu 2 haftadır evdeki herkesten kaçtığım söylenebilirdi

Düşünsenize Okulunun sahibi Baban
Sınıf Hocan Halan
Aras diye bir Amcan
Avukat Volkan ve Doktor Kağan

Sayarken yorulmuştum resmen

Hepsinin benimle konuşma veya tanışma çabasını anlıyordum
Ama hemen samimi olamazdım değilmi

Daha ben Babamı bile kabullenememiştim

O gün gözlerimle görmesem O adamın hıçkırarak ağladığına ölsem inanmazdım veya benden özür dileyip her nezaman ona baksam gözlerinin bile güldüğünü görmek tuhaftı yani hiç beklemezdim