KALPSİZ YAŞAM

5.Bölüm

5.Bölüm :

Bazen kendini yanlız hissedersin,
Sanki kimsesiz gibi hiçbirşey gibi
Neden dersin ama cevabi yoktur .
Nasıl dersin onuda bulamazsın .
Yere düşersin Arkanda hep biri dursun kanayan dizine pansuman yapsın istersin hep sırtımı yaslayacağım bir duvarım var benim dersin korkmuyorum ne yaşarsam yaşayayım onlar beni bulurlar. Bırakmazlar beni o düştüğüm yerden kaldırlar yaralarımı kapatırlar dersin güvenirsin kollarını sararsın bidaha bırakmasınlar diye çünkü yine aynı şeyleri yaşamak istemezsin hep bir endişe hep bir korlu duyarsın karanlığın en diplerinde,
Karanlıktan nefret ederdim çünkü içi
En büyük korkularım duyulmayan çığlıklarımla doluydu.

Hâlâ nereye gittiğimizi bilmeden karanlık ve ıssız sokaklardan geçiyorduk. Amcanlar büyük bir ihtimal kaybolduğumuzu ve olanları öğrenmişti.
Acaba teyzem çok endişelenmişmiydi
Yada bana çok kızmışlarmıydı hiç bilmiyordum tek isteğim buradan kurtulmaktı.

Olduğumuz yerde birbirimize sarılmış ve gözlerimizi kapatmıştık ,
Ecenin tuttuğum eli buz gibiydi içerisi çok soğuk ve çok karanlıktı dışarıdan gelen sesler birazda olsa korkutucuydu ,
Umarım panik atağım tutmazdı.
Kapalı alan fobimin üzerine birde karanlık bir yer eklenince nefes alış verişim daha da zorlaşıyordu.

Göz ucuyla dışarıya bakınca geniş ama bir okadarda ıssız bir yerdeydik.

"Çok ıssız ve sessiz olması normal mi "
Dedi Ece endişeli sesiyle

Bir anda arabanın durmasıyla biraz geriye çekilmiştik kapı kapanma sesiyle büyük bir ihtimal adamlar dışarıya çıkmıştı.

"Sakın ses çıkarmayın ve yerinizden kıpırdamayın " dedi fısıldayarak Ege

Kafamı biraz dışarı çıkartıp etrafa bakınca içeriyi çok aydınlatmayan birkaç ampul haricinde karanlık biryerdi.

"Büyük ihtimalle depo gibi bireyer burası " dedi Ege

Yakınlaşan adım sesleriyle buraya geldiklerini anlamak çokta zor olmamıştı.

"Geliyorlar hemen burdan çıkmamız gerekiyor"
"Arkamdan gelin " Egenin çokta yüksek olmayan tırdan atlamasıyla arkasından teker teker inmeye başladık.
Dahada yakınlaşan adım sesleriyle
Sessiz ama seri adımlarla bir duvar arkasına saklanmıştık.

Tam karşımızda 4 yaklaşık 55-60 yaş arası adamlar ciddi bir şekilde konuşuyorlardı.

"Emanetlerin hepsi tam değil mi
Sakat iş çıkarsa olacakları biliyorsunuz "

"Biliyoruz Salih Abi emanetlerin hepsi tam sen hiç merak etme"

"Getirin bakalım malları " dedi diğer adam

Birkaç adam tırın içindeki emanet diye bahsettikleri silahları dışarıya çıkartırken elinde bir çantayla gelen adam
"Patron içeriden birde bu çanta çıktı içinde silahlar var "

Adamın gösterildiği çanta biryerlerden tanıdık geliyordu ,
Aklıma gelenle bize masum bakışlarını göndermeye çalışan Burağa doğru döndüm,

"Ne olur benim değil de "
"Benim"
"Burak sen ne zaman akıllanacaksın oğlum nasıl bıraktın o çantayı orada hadi bıraktın sende o kadar silahın ne işi var "
"Telaştan unutmuşum işte ya hem içindekiler gerçek değil ki silah şeklinde çakmak onlar "
"Burak buradan çıktıktan sonra bir süre gözüme görünme kardeşim "
"İnşallah çıkarsak denerim canım"
"Canına senin"

Yaşlı adam çantayı eline alıp fermuarını açtıktan sonra içinden çıkardığı silahı karşısındaki duvara doğru ateşleyince kurşun yerine çıkan ateşle bunun bir silah değilde çakmak olduğunu anlaması çokta geç olmadı ,
Sinirle karşısındaki adama dönüp bağırmaya başladı

"Çocuk oyuncağımı lan bu, oyun mu oynuyoruz biz burda ne çeviriyorsunuz siz " deyip belindeki silahı adama doğrultmasıyla ağzım açık kaldı ,
Ah Burak ah ,yaktın bizi Burak yaktın

"Vallahi bizim değil Abi haberim bile yoktu benim ,ne olur indir şu silahı "

"Benim mi lan ozaman bu oyuncaklar
Aklın sıra bizimi kandıracaktın sen "
"Vallahi abi ben kim seni kandır-"
derken şiddetli bir silah sesiyle adamın yere düşmesi bir oldu .

Adamı vurmuştu ve biz buna şahit olmuştuk.

Bildiğin gözümüzün önünde birisi vurulmuştu.

Bir anda arkamdan gelen flaş sesi ve flaş ışığıyla yapmamış olması için dua ettim.

Hayır hayır hayır Burak
Bunu Yaptım deme Burak

Hepsinin bir anda bize dönmesiyle
"Kim var lan orada"

"Kimse yok abi siz işinizi yapın bizde gidiyorduk zaten bölmeyelim biz sizi"

Adamların koşarak bize gelmesiyle
bizimde tabana kuvvet diyerek kaçmaya başlamamız bir olmuştu

Allahım sen yardım et

........

Silah ve uyuşturucu alım satım yapan yaşlı adam gelen seslerle
Adamlarına seslenip yakalayın şunları diye kükredi
Çocuklar önden adamlar arkasından koşuyordu.
karanlık olduğu için etraf çok görünmüyordu ama arkadan gelen bağrışma sesleriyle peşlerinden geldiklerini anlamak çokta zor olmadı.

Çocuklar ileriden gelen bir aydınlık görünce dışarıya çıkan bir yer olduğunu anlayıp koşarak çıktılar arkalarındaki adamlar biraza olsa gerideydiler .

İlerde bir ara sokağa girerek bir duvarın arkasına saklandılar hepsi nefes nefeseydi bırak koşmayı  konuşacak halleri dahi yoktu.

Neredeyse sabah olmuştu.

Adamların bağırma sesleriyle  yakınlaştıklarını anladılar ama asım atacak halleri yoktu
Artık sonuna geldiklerini düşünüyorlardı.

......

Buradan kurtulmamız için bir yol gerekiyordu öylece yakalanamazdık.

Etrafa bakarken uzun duvara dayalı bir merdivenle ayağa kalktım aslında işimize yarardı ama o kadar vaktimiz yoktu 3ümüz çıksak birimiz kesinlikle aşağıda kalırdı,

İleride yerde bir bidon görmemle hızlıca gidip kapağını açtım ve kokusundanda anladığım üzere istediğim şey tamda ayağıma gelmişti
"Çakmağınız varmı "
"Bende var" dedi ve adamın elindekine benzer oaln çakmağı bana doğru uzattı.

İşte bu işime yarardı

Bizimkilere dönüp
"Hızlıca şu merdivenden çıkın biraz çabuk olun "

"Sen ne yapacaksın"
"Bir planım var siz çıkın hadi "
"Saçmalama Mavi yapıyorsak birlikte yapalım biz çıkışta seni bırakamayız burada "
"Lütfen Ege"
"Lütfen dikkat et mavi lütfen "
"Tamam hadi hızlı olun"

Elinde tuttuğum bidonu boydan boya sokağa döktüm umarım işe yarardı

Gelen seslerle hızlıca elimdeki çakmağı yakıp yere fırlattım.
Çıkan ateşle hızlıca merdivenden çıkmaya başladım
Bir an basamakta dengemi sağlayamayıp düşecekken Ege nin beni çekmesiyle yanlarına ulaştım.

Arkaya dönüp baktığımda adamların geldiğini ve çıkan ateşlerden geri geri gittiğini gördüm.
İçlerinden birisi tam silahını çıkarmıştı ki hızlıca koşup ileride çokta yüksek olmayan duvardan atladık.

Koşarak dar sokakların arasından geçerken geniş bir sokakta durduk izimizi kaybettirmiştik.

"Kurtulduk galiba lan"

Tam kurtulduğumuzu sanıyorken arkamızdan birilerinin bizi tutup bir arabaya bindirmesiyle kurtulmanın hayal olduğunu bizzat ispatlamıştık.

●●●●●●●
Bölüm düzenlendi*

Bölüm nasıldı ?

Kebelekli Günler 🦋🖤