(Unicode)
သစ်ပင်ကြီးများအုပ်ဆိုင်းနေပြီး သဘာဝအလင်းရောင်မရှိသကဲ့သို့ ဖန်တီးထားသောအလင်းရောင်လည်းမရှိသော မှောင်မဲနေသောခန်းမကျယ်ကြီးထဲ။ နံရံတွေဆီမှပဲ့တင်ထပ်နေသောအေးစက်စက်အခန်းအပူချိန်အပြင် ရပ်နေသူ၅ယောက်ကြားမှလည်း အေးစက်စက်လေထုတို့က အရှိန်ပြင်းပြင်းထုတ်လွှတ်နေဆဲ။
တိတ်ဆိတ်နေသည့်အခြေနေကြီးအား အရင်ဖြိုခွဲလိုက်သူက အကြီးဆုံးဖြစ်သူHeeseung။
"ဘာကိစ္စရှိလဲမသိပင်မဲ့ ဒီချိန်မှာပြန်လိုက်ပါ့လားSunghoon၊ Hyungတို့လည်းဒီမှာ ရှင်းစရာလေးတွေရှိနေလို့ပါ"
သူ့မူပိုင်အတိုင်း အပြုံးလေးနှင့်ပဲ ငြင်သာစွာဆိုလာတော့ ရီသံထွက်လာသည်က Sunghoonဘေးတွင်ရပ်နေသော အငယ်ဆုံးဖြစ်သူNi-Kiဆီမှ။
"ဟန်ဆောင်အပြုံးတွေနဲ့ နေရတာမပင်ပန်းဘူးလား။ အဲ့မျက်နှာဖုံးကြီးကိုခွာချလိုက်စမ်းပါ"
ခပ်ထေ့ထေ့လေးပြောလာတော့ မနေနိုင်စွာဝင်ပြောလာသူက အပြာရောင်မျက်လုံးများနှင့်Jake။
"Ni-Ki မင်းhyungကိုဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ။ Heeseung hyungကမင်းထက် အသက်အများကြီးကြီးတယ်နော်"
ထိုအခါ Jayလည်းငြိမ်မနေနိုင်တော့။
"အကုန်တော်ကြတော့။ Sunghoonမင်းဘာကိစ္စရှိလို့လဲပြော"
အနီရောင်မျက်လုံးများနှင့်စူးစိုက်ကြည့်ကာမေးလိုက်တော့ Sunghoonမျက်နှာပေါ်မှအပြုံးတို့ကအသက်ဝင်လာလေသည်။ ထို့နောက် လေသံအေးအေးနှင့်ပင် စကားစလာပါသည်။
"ငါJungwonကိုလာခေါ်တာ"
ဘာဆိုဘာမှနားမလည်ဘဲ ကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်နေသောJungwonခမျ သူ့နာမည်မှာကြားကပါလာရှာတော့ မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားရှာသည်။
"Jungwonကအခုမှ ငါတို့အိမ်ကိုရောက်တဲ့ဧည့်သည်။ မင်းနဲ့ထည့်မပေးလိုက်နိုင်ဘူး"
Jayဆီမှအဖြေစကားထွက်လာတော့ မျှော်လင့်ထားသည့်စကားကိုကြားရသည့်အလား Sunghoonထပ်မံပြုံးလိုက်မိပြန်သည်။
"မင်းမပေးချင်လည်း ငါကခေါ်သွားမှာပဲ။ Jungwonကငါ့အပိုင်လေ"
Jayအားရည်ရွယ်ပြီးပြောသယောင်ထင်ရသော်ငြား Sunghoonအကြည့်တို့ဦးတည်နေသည်က Jakeဆီသို့။
YOU ARE READING
Eternity{ENHYPEN fanfic}
Fantasyimmortalတို့အတွက်အစမရှိခဲ့သလိုအဆုံးလည်းမရှိတဲ့အချိန်ကာလကြီးအတွင်း... immortalတို႔အတြက္အစမရွိခဲ့သလိုအဆုံးလည္းမရွိတဲ့အခ်ိန္ကာလႀကီးအတြင္း...