(Unicode)
မှောင်မိုက်နေသောအခန်းတခု...
မည်သည့်အလင်းရောင်မှ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ခြင်းမပြုနိုင်သောနေရာတခုတွင်...
ကုတင်ပေါ်၌ ထီးထီးကြီးငြိမ်သက်စွာထိုင်နေသူတဦး။
ထိုသူမှာတခြားမဟုတ်...Heeseungပင်ဖြစ်သည်။"မနက်ဖြန်ဆိုရောက်ပြီပဲ"
ထူထဲသိပ်သည်းလှသောအမှောင်ထုထဲသို့ စူးစိုက်ကြည့်ကာ ထွက်ပေါ်လာသောသူ့၏အေးစက်စက်အသံ။
"အသင့်ပြင်ပြီးပြီလားJakeလေး"
နံရံနားကပ်၍ရပ်နေသောJakeအား လှည့်မကြည့်ပါပဲမေးလိုက်တော့ Jakeခေါင်းငြိမ့်ပြလာပါသည်။ အသံကတော့စိုးစဥ်မျှတောင်ထွက်မလာခဲ့။
ကုတင်ပေါ်မှဖြေငြင်းစွာထလာသောHeeseung။ ခြုံထားသောစောင်တို့က ကြမ်းပြင်တွင်တရွတ်တိုက်လျက်။
မမှိတ်မသုံရပ်နေသောJakeအနားသို့ ငြင်သာစွာကပ်လာကာ Jake၏ပါးပြင်အား အေးစက်နေသောလက်တို့နှင့် အသာထိကိုင်လိုက်တော့သည်။ Jakeကတော့တချက်လေးတောင်တွန့်မသွားခဲ့...ကျောက်ရုပ်တရုပ်အလား ငြိမ်သက်နေဆဲ။
"အသက်ရှင်ရတာနောင်တရပြီး သေချင်စိတ်တွေပေါက်လာတဲ့အထိ နာကျင်ရအောင်လုပ်ပေးရအောင်နော်"
နားနားကပ်ကာ တလုံးချင်းတိုးညှင်းစွာပြောလိုက်တော့ ထပ်မံခေါင်းငြိမ့်ပြလာသောJake။ ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်နေဆဲ။
"ဟုတ်ပြီ...လိမ္မာလိုက်တဲ့ကောင်လေးကို hyungကဆုချရမှာပေါ့။ Hyungရဲ့Jakeလေးအကြိုက်ချိုချိုလေး"
အမှောင်ထဲသို့ကြည့်သားကျသွားလျှင်တော့ နံရံနားတွင်ကပ်ကာ နူးညံ့သောနှုတ်ခမ်းနှစ်စုံတို့ လှပစွာထပ်တူကျနေသည်ကို သင်မြင်တွေ့နိုင်ပါလိမ့်မည်။
**************************
"Sunoo...မင်းနေသာရဲ့လား"
Jayဆီမှငြင်သာသောအမေးစကားကြောင့် အိပ်ရာပေါ်မှSunoo အသာခေါင်းငြိမ့်ပြလာပါသည်။ အကြည့်များကတော့ အဝေးတနေရာသို့ပို့ထားဆဲ။
"မနက်ဖြန်ဆိုငါတို့သတ်မှတ်ရက်ရောက်ပြီ။ မင်းအမဲလိုက်ဖို့အဆင်ပြေရဲ့လား"
YOU ARE READING
Eternity{ENHYPEN fanfic}
Fantasiimmortalတို့အတွက်အစမရှိခဲ့သလိုအဆုံးလည်းမရှိတဲ့အချိန်ကာလကြီးအတွင်း... immortalတို႔အတြက္အစမရွိခဲ့သလိုအဆုံးလည္းမရွိတဲ့အခ်ိန္ကာလႀကီးအတြင္း...