mathematician :: chanbaek

17

selaaaam, iyi okumalar tabii mümkünse♡

*

Chanyeol, dükkandan çıkmış Baekhyun'un evine doğru yola çıkmıştı. Arabasına yerleşirken Baekhyun'a vermek için hazırladığı buketi de yan koltuğuna koymuştu.

Baekhyun psikiyatra gitmeye başladığından beri ilişkileri çok daha huzurlu olmuştu. Artık ilişkilerindeki yaralar sarılmaya başlamıştı.

Dikkatle arabayı sürüp aklındaki tatlı düşüncelerle Baekhyun'un evinin sokağına girmiş, binasının önündeki gereksiz kalabalığa anlamsız bakışlar atarken ambulansı gördüğünde kaşları çatılmış, arabayı hızla uygun bir yere bırakıp çiçeği de alarak arabadan çıkmıştı.

Ambulansın etrafında meraklı meraklı binadan çıkan sağlık görevlilerini izleyen kalabalığın içine girmeye çalıştığında kalbi sıkışmaya başlamıştı.

Baekhyun iyi olsun.

Bir an önce içeri girip sağlıklı sevgilisine sarılmak, beraber vakit geçirmek istiyordu. Binaya girmek için hamle yapacakken ellerindeki sedyeyle dışarı çıkan sağlık görevlileri duraksamasına neden olmuştu.

Gözleri, istemeden de olsa sedyede kanlar içinde uzanan bedene dokunduğunda elindeki buket yere düşmüş, nabzı canını acıtacak derecede artmıştı.

Baekhyun'un yüzü kanlardan zar zor tanınacak hale gelmiş, tüm kıyafetleri kırmızıyla kaplanmıştı.

Yaşadığı şokla olduğu yere çivilenen Chanyeol, "Baekhyun.." diye titreyerek konuşmuş, yanından hızla geçip giden sağlık görevlilerine dikkatini bile veremeden hala onu ilk gördüğü yere odaklanıp kalmıştı.

Asıl mutlu olacakları zaman buydu.

Baekhyun.

Sonunda ne olduğunu idrak ettiğinde daha fazla düşünemeden koşarak arabasına binmiş, çoktan yola çıkan ambulansın peşine takılmıştı.

*

Bir buçuk saattir hastanenin kapısında bekliyordu Chanyeol. Hiçbir şey düşünemiyor, hiçbir şey anlayamıyordu.

Nasıl olmuştu bu? Birisi mi saldırmıştı, bir yerden mi düşmüştü? Nasıl o kadar kan olmuştu her yer, hiçbir şey anlayamıyordu.

Biraz daha öylece durduktan sonra kapı açılmış, Baekhyun'un yanından çıkmıştı doktor. Hızla ayağa kalkıp "Baekhyun," demişti. "Nasıl?" Zorla sorduğu sorunun cevabından çok korkuyordu. Doktor, gülümseyerek başını onaylar anlamda sallayıp "İyi." demişti.

"Hayati tehlikesi yok. Sadece çok kan kaybetmiş ve vücudunda çok fazla kesik vardı. Zor oldu ama kanamalarını durdurduk, dikişlerini attık. Bir süre istirahat etmesi gerekiyor." Açıklarken her cümlesinde Chanyeol hem rahatlıyor hem de düşüncelere iyice boğuluyordu.

"Kesik?" diye anlamadığı şeyi sorduğunda doktorun da kaşları çatılmıştı. "Evet, kesik." diye onayladı. "Özellikle ellerinde yoğunlukta olan cam kesikleri." dedikten sonra iyice kafası karışmış olan Chanyeol'e "Geçmiş olsun." diyip yanından geçerek işine dönmüştü.

Biraz sonra içeriden yatakta çıkan Baekhyun'u gördüğünde onu korkuyla odaya kadar takip etmiş, hemşirelerin geçmiş olsun dilekleri eşliğinde odaya girip yatağa ulaşmıştı.

Yüzündeki bazı yerlerde bandaj vardı. Elini tutmak için uzandığında gözleri bu sefer tamamen sargıda olan ellerine kaymıştı.

İçinde hissettiği derin sızıyla elini tekrar kendine çekmişti.

Neden böyle oluyordu ki? Beraber mutlu olmaya hakları yok muydu?

İçinden gelen sinirle yüzünü ovalayıp Baekhyun'un bu haline bakamadan arkasını dönmüştü.

Kalbi çok acıyordu onu böyle gördükçe.

Arkasından gelen mırıltıyla hızlıca arkasına dönüp gözlerini aralamış Baekhyun'a bakmıştı. Heyecanla, "Baekhyun!" demişti. Yanına tekrar yaklaşıp "Nasılsın?" diye sormuştu beklentiyle. Baekhyun yorgunca başıyla onaylamıştı.

"Baekhyun, Baekhyun'um..." diye tatlı tatlı konuşup yüzünde bandajlı olmayan yeri yumuşakça öpüp çekilmişti. "N'oldu sana böyle?"

Baekhyun zorla yutkunup "Su," diye fısıldamıştı. "...lütfen." diye eklediğinde Chanyeol beklemeden dolaba yönelmiş, hazır sulardan birini alarak içmesine yardım etmişti.

"Dinlen biraz, ben buradayım." diye başını okşayarak kenara çekildi. Baekhyun'un gözleri tekrar kapanmış kendini uykuya bırakmıştı. Chanyeol de sandalyesini yatağın kenarına çekip onu rahatsız etmeden baş ucunda uyanmasını beklemeye başlamıştı.

*

ay şaka gibi gerçekten bela gibi çöktüm üstlerne florist chanbaek ne çekti elimden ya valla çok üzülüyorum söz çok mutlu edicem sizi bebeklerim

kısa bir bölümle geldim her zamanki gibi ama arayı açmayacağım çok da duygusal yüklenmeyeyim dedim of