mathematician :: chanbaek

10

İyi okumalar♡

*

Baekhyun, tartışmalarından sonra bir süre kendi içine çekilmiş, sonunda insanlarla tekrar iletişme geçmeye karar vermiş, telefonunu açmıştı. Adeline'den gelen mesajlar ve aramalardan başka çok bir şey yoktu.

Korkutmuş olmalıydı Adeline'i. Ona bu süreçte değer veren tek kişiydi.

Aramalardan birinin üstüne tıklayıp Adeline'i aradı. Birkaç çalıştan sonra Adeline telefonu açmış, "Baekhyun!" diye seslenmişti heyecanla.

"İyi misin?" diye konuştu Adeline. Baekhyun, çatlak sesiyle "İyiyim. Sen?" diye cevapladı zorla. Adeline, "İyiyim." diyerek biraz bekledi. "Ben seninle bir şey konuşmak istiyorum Baekhyun." dedi Adeline bu sefer. "Özel." diye ekledi.

"Atacağım konuma gelebilir misin lütfen?" dedikten sonra kısa bir sessizlikten sonra Baekhyun, "Adeline, bilmiyorum." diyebildi.

Adeline, "Baekhyun, kaç gündür sana ulaşmaya çalışıyorum. Sophie bile açmadı telefonlarımı, kafam çok dağınık birkaç gündür." dedikten sonra ekledi: "Gel, biraz eğlenelim sadece."

Baekhyun, derin bir nefes aldıktan sonra, "Peki." diyebildi sadece. "Nereye gideceğiz?" diye sorduktan sonra Adeline, sevinçle "Konser!" dedi. "Konser var bir tane, biraz kafamız rahatlar."

*

Chanyeol, çiçeklerini son kez sulayıp kapıda konser için özenle hazırlanmış ve şimdi kapıdaki çiçeklerle ilgilenerek onu bekleyen Sophie'ye baktı.

Gitmek istemiyordu.

Sophie'ye hayır demek istemiyordu zaten şu an çok geçti reddetmek için.

Sophie'ye dalıp gittiğini fark edememişken Sophie, çiçeklere doğru gülümserken başını kaldırmış, camın arkasındaki Chanyeol'e dikmişti gözlerini.

Hafif puslu camdan yüzündeki pürüzsüz gülümsemesiyle ona bakan Sophie'yle göz göze geldiklerinde Chanyeol, aklındaki tüm düşünceleri bir kenara itip gülümsemeye çalıştı.

Baekhyun, bu gece aklımı rahat bırak.

Gerçek olmayacaktı ama bunu kabul etmek istemediğinden, elindeki suluğu bir kenara bırakıp cebindeki cüzdanı ve telefonunu kontrol ederek dışarı çıktı Chanyeol. Saçıyla oynayan Sophie, "Vazgeçeceksin diye korkuyorum artık," dedi şakayla karışık. Ona bakmadan dışarıdaki çiçekleri içeri koyup kapıyı kilitleyen Chanyeol, yüzüne çarpık bir gülümseme yerleştirip içindeki "Üzülmeyeceksen gelmeyeceğim." düşüncelerini bastırmaya çalışıyordu.

Dükkanı kilitledikten sonra heyecandan yerinde duramayan Sophie, ani bir hareketle Chanyeol'un elini tutup onu arabasına doğru çekiştirmeye başladı, "Beklediğim grup yarım saat içinde çıkacak, hızlı olmazsak asla yetişemeyiz." diye tatlı tatlı konuşurken Chanyeol, bir an için Sophie'nin eline baktı.

Birleşmiş ellerine.

Ama bu noktada odaklandığı şey Sophie'nin eli yerine parmağındaki yüzüktü.

Anlık olarak Chanyeol, etrafındaki her şeyi sildi. Kapkaranlık ortamda sadece yüzüğe ve elini tutan beyaz ellere bakıyordu. Kafasını kaldırdığında bu sefer önünde hızla onu çekiştiren kişi Sophie değil, Baekhyun'dı.

Günlerdir görmüyordu.

Ona söylediği o ağır sözlerden sonra görmemişti onu hiç.

Ağır ama haklı sözlerinden sonra.

Sophie, arabaya ulaştıklarında Chanyeol'un elini bıraktığında Chanyeol de kendine gelmiş, Baekhyun bir anda silinmişti.

*

Arabadayken Sophie sürekli konuşmuş, Chanyeol'un bir an bile boşluğa dalmasına izin vermemişti.

Basık bir yere geldiklerinde Chanyeol, konserin içeride olabileceğini düşünmüştü. "Herkes nerede?" diye sordu.

Sophie, Chanyeol'e bakmadan onu yine önceki gibi elinden tutup içeri çekiştirdi.

Sophie, "Biraz yalnız kalmak iyi gelir belki diye düşündüm." dedikten sonra Chanyeol kaşlarını çattı.

Bir merdivenden inip içeride sadece tekli kanepe olan bir yere girdiklerinde Chanyeol'un merakı daha da artmış, ne olacağını bekleyerek hem etrafına hem de Sophie'ye bakıyordu.

"Sophie, bak ben..." diye onu durdurmaya çalıştığında odanın sahip olduğu iki kapıdan birinden çıkan Adeline, Sophie ve Chanyeol'e sırıtarak baktığında Chanyeol'un aklı daha da karışmıştı.

Adeline'in arkasından çıkan tanıdık yüz, Chanyeol'un çatık kaşlarını düzeltmiş, gözlerinin tamamen ona kilitlenmesine sebep olmuştu.

Sophie, önceki söylediğine atıfta bulunarak "Sadece benimle yalnız kalmak değil sana iyi gelecek olan şey." diyerek güldü.

Baekhyun da aynı şekilde şaşkın şaşkın Chanyeol'e bakmaktan kendini alamazken aynı şekilde Adeline de "İkinizi de kaybetmek istemiyoruz. Konuşmanızdan sonra kaç gün geçti, biraz daha sindirmişken konuşun istedik." dedi Sophie'yle kapıya doğru ilerlerken.

Chanyeol, gözlerini sonunda Baekhyun'dan alıp Sophie'ye çevirebildiğinde "Yapma." dedi sadece. Gözleri bu sefer Sophie'nin elindeki anahtara kaydığında Sophie, Adeline'i çekiştirerek kapıya ilerledi.

"Sophie, yapma." diye bu sefer sertçe uyardı Chanyeol. Baekhyun, anında dolmuş gözleriyle Chanyeol'e doğru bir adım attığında Chanyeol, zorla ondan ayırdığı gözlerini tekrar onunla buluşturup elini Dur! anlamında kaldırdı.

Ne yapacağını bilemeden, "Sophie yapma, ben seni seviyorum." dedi bu sefer Chanyeol aniden gözlerini Baekhyun'ın gözlerinden ayırmadan.

Baekhyun, ne yapacağını bilemeden bu sefer tutamamıştı gözyaşlarını. Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedi o an ama kendini tutup sessizce yaşların dökülmesine izin vermişti.

Chanyeol, hala gözlerini Baekhyun'dan ayıramazken bir anda ne dediğinin farkına varıp ani bir hareketle kapının önünde şaşkınca bekleyen Adeline'e ve yanında gülümseyen Sophie'ye çevirdi.

Sophie, odadaki kimsenin tek kelime etmesine daha izin vermeden, "Gerçeğin gayet iyi farkındayım ben. Bu geçtiğimiz senelerde de seni çok iyi tanıdım Chanyeol." dedi.

"Beni romantik anlamda sevmediğini çok iyi biliyorum ve Baekhyun'a nasıl baktığını, bu duruma üzülürken kaç kilo verdiğini biliyorum." Son kez ablasına baktıktan sonra gülerek ekledi, "Senden bu kaç senelik arkadaşlığımız hatrına rica ediyorum saçma sapan konuşma."

Adeline, Sophie'nin sırtını sıvazlayarak konuştu bu sefer, "Mutfak küçük ama dolap dolu, ocak çalışıyor. Tuvalet de aynı şekilde." dedikten sonra Sophie'yle birbirlerine bakıp gülümsedikten sonra daha fazla beklemeden kapıdan çıkıp onlara doğru hamle yapan Chanyeol'e fırsat vermeden kapıyı kilitlediler.

*

selaaam sophie ve adeline kızlarımı tepkilerinizden korumak istiyorum artık önceki bölümlerde çok üzülüyordum kötü olmadıkları için lkfjsakjhdsa

hatam varsa affedin, yazdım hemen öyle ve yine çok iyi yerde kestim

diğer bölümler kadar kısa değildi ama bu kabul edin lütfen:))

BURASI BİRAZ ÖNEMLİ: bu bölümler geçiş bölümleri olduğu için şu anlık az chanbaek yazmama anlayış göstermenizi umuyorum, ayrıca da yavaş güncellemelerime rağmen hala sabırla (ve bazen sabırsızlıkla) beklediğiniz için çok çok çok teşekkür ediyorum hepinize ayrı ayrı

seviliyorsunuzzzz♡