🦋𝑷𝒓𝒐𝒎𝒊𝒔𝒆 ||𝑴𝒀𝑮|| [𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆𝒅 ]

🦋 Chapter 4 🦋

Nura POV

යුන්ගිශි එහෙම කිව්වාම මට ගොඩක් හිත රිදුනා..කොහොමත් තමන් ආදරය කරන අය ඒහෙම කිව්වාම මොනවා උනත් අවුල් යනවානේ..මමත් යුන්ගිශිට ආදරෙයි..ඒ වගේම ගෞරව කරනවා..එයාට තියෙන ආදරය වෙනස්ම විදිහේ එකක්..ඒත් අද අරහෙම කතාවක් කිව්වම මට ගොඩක් අවුල් ගියා..මට පුරුදුයි ජීවීතේ ප්‍රතික්ෂේප වීම්..ඒත්..කවදාවත් නැතුව මට ලොකු දුකක් හිතුනා..ඒ වගේම මට තවත් යුන්ගිශිගේ ගෙදර ඉන්න වුවමනාවක් නෑ..ඒ නිසාම මම මාව පොරවලා තිබ්බ ශීට් එක අයින් කරලා ඇදෙන් නැගිටින්න බිමින් කකුල් දෙකම තිබ්බා..එතකොට තමා මම මගේ වම් කකුල දැක්කේ ඒක බැන්ඩේජ් කරලා..ඒත් මට වම් කකුලක් තියෙනවාද කියලා දැනෙන්නේ නෑ...මම හිතන්නේ හිරි වැටිලද කොහෙද?? මම නැගිටනවා දැකල යුන්ගිශි..

"ඇයි නැගිට්ටේ..වොශ් රූම් යන්න ඕනේද?? ඉන්න..අජුම්මට කතා කරනකන්.."

එහෙම කියලා යුන්ගිශි පුටුවෙන් නැගිටලා door එක ලගට ගියේ මන් දිහාවත් නොබලා..

"එපා..නවතින්න.."

"වේ??ඔයා කියන්නේ ඔයාව මට වොශ් රූම් එකට අරන් යන්න කියලාද??"

යුන්ගිශී ඒක අහුවේ මන් දිහා බලලා පුදුමෙන් වගේ..

"අනියා..මට වොශ් රූම් යන්න ඕනේ නෑ.."

එහෙම කියලා මම මගේ වම් කකුලට බර දීලා නැගිට්ටා..ඒත්..

"අව්...අහ්..."

මම එහෙම්මම බිම වැටුනේ යුන්ගිශි ඉදන් හිටපු පුටුවත් වට්ටන්..ඒක රිදුනා කියන්න බෑ..ඇත්තටම  ඒක ලොකු වේදනාවක්..වොශ් රූම් නොයන්න හිටිය මට වොශ් රූම් එකට යන සයිස් එකට ඒක රිදුනා..මම වැටුන ගමන් යුන්ගිශි දුවලා  මන් ලගට ආවා..ඇවිල්ලා මන් ලග දන ගහන්..

"මොකක්ද මේ කර ගත්තේ..කියපු දේ තේරුනේ නැද්ද..ඔයාගේ වම් කකුල වලලුකරෙන් කැඩිලා තියෙන්නෙ..මොන එකටද තනියම නැගිටින්න හැදුවේ.."

"මෙහෙන් යන්න හැදුවේ..අහ්.."

මම අඩන්නේ නෑ මට ඇඩෙනවා..ඒ තරම් මට මගේ කකුලෙන් වේදනාවක් ආවා..

"මම කිව්වේ හෙට යන්න කියලා..දැන් යන්න කියලා නෙමෙයි..අනික දැන් රෑ වෙලා..ඒත් දැන් තියෙන තත්වේ එක්ක හෙට යන්නත් එපා..ඔයා  මෙහෙ ඉන්න හොද වෙනකන්..අවුලක් නෑ.."