İRİS

Bölüm 7

İYİ OKUMALAR DİLERİM 

 Zihnimin içinde binlerce sahne kurgulayıp hepsinin sonunun ne olduğunu görmeden başka bir sahneye atladığım hayallerim  kaç yaşına gelirsem geleyim beni asla terk etmeyecek gibiydi. Alric denilen adama bir tekme atsam o yerde kıvranırken ben adamların elinden silahları alıp , sonra da buradan koşarak uzaklaşmak için bizimkilere doğru gitsem gibi ardı arkası kesilmeyen sahneler. "Mine " dedi Dean . " Mine koş !" yere çakılmış gibiydim. Adım atmadığım gibi gözlerimi bile kırpmıyordum.  Zihnimdeki hayal sahnelerini bir kenara koymayı başarırsam sanırım her şey daha kolay olacaktı .

"Mine " Dean yanıma kadar gelip elimden tutunca tehlike çanlarını fark edip var gücümle onun çektiği yöne doğru koşmaya başladım. Sonunda bilincimin açıldığını fark ettim ve  Dean'ın koşmak yerine  uçtuğunu da. bir tekere takılmış poşet gibi o koştukça bende peşinden sağ sola savrularak gidiyordum.  O sırada Ali ve Esra'nın da bizim gibi koştuğunu görünce derin bir nefes aldım . Onları hiçbir zaman ardımda bırakmak istemiyordum . Birden durdu ve yere çötü Dean "Atlattık galiba. " dedi .  Bende onun çekiştirmesinden dolayı hızımı kesemedim ve üstüne bayıldım. Düştüm diyemem çünkü düşmek gibi havalı bir şey değildi bu durum.  Kafam onun kafasına kafası da ardındaki ağaca çarptığını görenlerde benim bayıldığımı düşünürdü. Ölmeyi yeğlerdim.  Acıyla yüzünü buruşturunca uzanıp başının ardını tuttum . "Özür dilerim" Sadece gülümseyerek cevap vermeyi seçince canının ne derece yandığını tahmin edebildim . 

"Adamlar bize kafayı takmış gibi Min ." dedi o sırada Esra. kafamı olumlu yönde sallayıp, düzene girmeyen nefesime odaklandım. Koşmayı küçükken de sevmezdim . Düşünce annemi uğraştırıyorum diye, genç bir kız olduğum da da sevememiştim, dedemi endişelendiriyorum diye. Bu günü yok sayarsak koştuğum gün sayısı iki elin parmaklarını geçmezdi. Kendimi  her zaman ertelemiştim ve bu yüzzden bir müzisyen olmaya karar vermiştim . Müzik her zaman  bastırılmış duygu ve ifadelerin dışa vurulma biçimidir. Bende bu yüzden müzik öğretmeni olmuştum. Ama yine kendimi bir köşeye  bırakıp küçük bedenlerin bastırılan duygu ve düşüncelerine odaklanmıştım. Sıra bana ne zaman gelirdi bilmiyorum . 

"Bu adamlar üzerimize bir cihaz falan mı yerleştirdi ? Ya da konumumuzu tespit edecek bir şey ? " Dean cümlelerde geçen kelimelere kendi zihninde bir anlam vermeye çalışır gibi Ali'nin ağzının içine bakıyordu. İçimdeki gülme duygusunu bastırıp yanıt verdim Ali'ye ."Eğer adamlarda bizim gibi 2021 yılından geldiyse , evet olabilir. Fakat adamları Dean tanıyor , bu dönemdeki herkes gibi. Hem konum tespiti tezini de çürütmek gerekirse , Dean 'ın evinde bizi kolayca avlayabilirdi. "Esra elindeki çantadan bir su şişesi çıkarıp bana fırlattı. Birkaç büyük yudumdan sonra şişeyi  ona fırlatmak üzereyken Dean elimden alıp tek yudumda bitirdi.  Ben burada takılı kalırken o konuşmaya başladı. "Bilim o kadar gelişti mi ? konum  , cihaz ya da her neyse işte. Araçları da uçuruyor musunuz ?" Ali bu meraklı ve bence de mantıklı sorulara gülerek tepki verirken Esra ona yavaşça vurup bana baktı. Kendimi hemen yanımda bir yanı ağaca yaslanmış  , bir dizini kendine çekerken diğerini  otların üzerine uzanmış dağınık ama olduğundan da çekici olan Dean'a çevirdim."Henüz değil. " kafasını cevabım karşısında olumlu yönde sallayıp yerden güç alarak ayağa kalktı. 

"Dediğiniz şeylerden yola çıkarsak , ya elimizdeki küre , Alric 'in bir başka küresine bağlı ya da zaten Alric kürenin sizi çağıracağı yerleri biliyor.  İlk dediğim olsaydı, " bakışlarının yönünü bana çevirdi ve devam etti " Mine'nin de ifade ettiği gibi bizim hanede de sizi bulması oldukça kolaydı  , İkinci tezimde oldukça iç karartıcı , çünkü evinize dönüş yolunuzu bulmamızı güç hatta imkansız hala getiriyor." Ali bıkkınlıkla bir nefes alıp kafasını geriye attı. Esra ise avuçlarını yüzüne bastırıp ovalayarak duyduğu şeyleri sindirmeye çalıştı. Bense olduğum yerden kalkıp Alnımı ağacın gövdesine dayadım . Bir yolu olmayan , çözümsüz ne vardı ki bu dünyada? Elbette bu probleminde bir çözümü vardı. Gözden bir şey kaçırıyor olmalıydık. Cebime koşarken güçlükle yerleştirdiğim küreyi çıkarıp tekrar bir ışık bekledim . Şimdi de Dedemlerin evinin aksi yönünde bir yeri gösteriyordu.