29:paris

1.4K 106 224
                                    

Çığlıklarımız koridorda yankılanırken çağan cama vurmaktan nerdeyse camı kırıcaktı.Bu sesleri duyan tuana odasından çıkıp yanıma doğru koştu.

Tuana:deniz noluyo!

Deniz:tuana k-kalbi durdu galiba.

Birden bi makine sesiyle hızla odaya doğru baktığımda.Kalbi atan bi leya görmüştüm.Yağız hızla bizi itince ülkü ile ikimiz yere yapışmıştık.

Ülkü:lan mal mısın yağız!

Deniz:ah kafam ülkü ayağını kafamdan çek!

Ülkü:tamam be!

1 hafta sonra


Çağan:hadi ama acele edin.

Tuana:daha ne kadar hızlı olmamızı bekliyosun acaba!

Leya:DENİZ SALAK MISIN Bİ BAVUL TOPLIYCAKSIN.

Deniz:Bağıma bana.

Yağız:asıl sen leyaya bağırma!

Kavga eden bizimkileri izlerken bi yandanda evden gizlice çaldığımız eşyaların arasından allığımı arıyodum.Hayır yani nerdeydi ki bu.Allığı bulmamla hızla oturduğum yerden kalkmış bi elimde allık fırçası bi elimde allık yatağın tepesine çıkmıştım.Hepsi kavga etmeyi kesmiş pür dikkat beni dinliyodu.Allık fırçasını ağzıma mikrofon gibi tutup boğazımı temizlemiş ve konuşmaya başlamıştım.

Ülkü:evet biliyosunuz ki çok şey yaşadık güldük,eğlendik,ağladık,öldük ve dirildik.

Hepsi dediğime kıkırdamış bende devam etmiştim.

Ülkü:ama sonuç bakın hepimiz buradayız.Yine birlikteyiz buda demek oluyoki başımıza ne gelirse gelsin ayrılmıycaz hep bir arada olucaz.

Hepsi dediklerime sırıtmış,yataktan inip onlara sarılmıştım.Aylar sonra ve bu olanlardan sonra bu güzel hissettirmişti.

Çağan:ayy ne bu vıcık vıcık yeter bu kadar.

Yağız:diye bak en çok sen sarıldın.

Deniz:sizleri  çikolatalı süt içmeyi bırakana kadar sevicem.

Ülkü:yani sonsuza kadar.

Deniz:aynen öyle.

(Tuananın anlatımıyla)

Uçakta yerlemizi almış ve kalkmasını bekliyoduk.Bi sırada ülkü leya ben bi arka sıramızda çağan yağız ve deniz oturuyodu.Kulaklıkları taktım ve şarkı dinlemeye başladım.Bi yandanda doktorun dediklerini düşünüyodum.

"Tuana hanım kazadan yumurtalıklarınız hasar almış maalesef bi daha hamile kalamıycaksınız."

Olsun belkide böyle olması gerekiyodu.

"Maalesef tedavisi yok"

Kafamdaki düşüncelerden kurtulup dışarıyı izlemeye başladım.Uçak kalktı ve yolculuk başladı.Bu günden sonra yeni sayfa açıyoduk.Yep yeni ve tertemiz.İstanbulu tabiki de özliyektik.Ama bi süre ordan ayrılmak çok iyi olucaktı hepimiz için.

"Hadi ama bu çok rahatsız"

Oflayan ülküye göz devirip çıkan şarkıyı sevmediğim için değiştirmiştim.Kulaklık kulağımda etrafı izlemeye başladım.Leya çikolata yerken ülkü ise oturdu koltukta rahat bi pozisyon almaya çalışıyodu.Kafamı arkaya doru çevirdiğimde uyuyan çağanı görünce gülümsemiş sonrada ağzıma hafifçe vurmuştum.

Galatada•ly|çtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin