𝘖𝘯𝘭𝘪𝘯𝘦 𝘓𝘰𝘷𝘦♡ seongjoong ✓

the end

Heyecanlıydım.
1 hafta gibi kısa bir süre boyunca Seonghwa ile tüm konuları çalışmış, soru çözmüştük.
Ama hala kendimden emin değildim. Hala içimde bir korku vardı.
Ona söz vermiştim.
75'in üstü bir not alacağıma söz vermiştim. Ama bunu yapabileceğimi sanmıyordum.

Konular aklımdaydı ama sanki heyecanlandıkça zihnimde parça parça yok oluyorlardı.

Derin bir nefes aldım.
Sevgilimin elimin üstünü okşaması ile bakışlarımı ona çevirdim.

" Bebeğim benim."

Şuan okuldan bir kaç sokak ötedeydik.
Ellerimi tutuyordu.
Yarım saat sonra sınav başlayacaktı ve ben hala korkuyordum sanki üniversite sınavına girecekmişim gibi.

Elleri yanaklarımı kavradı.

" Sen hangi notu alırsan al ben yine de senin yanında olacağım, biliyorsun değil mi bunu güzelim?"

" Evet ama sana söz verdim... 75'in üstünde almalıyım."

" Hey bana bak."

Kaçırdığım gözlerimi tekrar onun gözlerine kenetledim.
Bana en içtenlik dolu olan bakışıyla bakıyordu.

" Unut o sözü. Ben sana güveniyorum. Sen gerçekten çalıştın Hongjoong. Gerçekten uğraştın, başarmak için çabaladın. Bundan sonra eğer düşük alsan bile ben seninle gurur duyacağım."

Dudaklarını anlıma bastırırken ağlayacak gibi oldum.
Onun beklentisini karşılayamazsam kendimi asla affetmezdim.

O benim için 1 hafta boyunca benle birlikte ders çalışmıştı, konuları bıkmadan usanmadan tekrar tekrar anlatmıştı. Benimle ilgilenmişti...

Onun yerinde başkası olsa asla bunları yapmazdı.

Hiç olmazsa onun emeğinin karşılığını vermeliydim.

" Seonghwa.."

Dedim ve gerisini getiremedim. Eğer getirmeye çalışırsam ağlardım çünkü.

Tek yaptığım ona sarılmak olmuştu.
Başımı boyun girintisine yerleştirdim.
Ama yine de kendimi tutamamıştım.
Beyaz tenini yaşlarım ıslatmıştı.

" Hongjoong meleğim..."

Eliyle yanağımı okşadı.
Her bir dokunuşuna ölebilirdim. Öyle çok ihtiyacım vardı ki ona...
Keşke sınavda yanımda olsaydı. Kopya falan istemiyorum. Sadece yanımda olsaydı ve elimi tutsaydı. Bu yeterdi bana.

" Sen böyle yaptıkça gidip o sınavı-"

Tam küfür edecekti ki kendini tuttu.

" İyiyim ben boşver beni."

Dedim pürüzlü çıkan sesimle. Daha fazla onunla kalırsam sınava gidemezdim.

Ama o yine beni kendine çekip boynuma küçük bir öpücük bıraktı.
Küçük ama sıcacık bir öpücük...

" Eğer bir sınav için kendini üzmeye devam edersen gerçekten sinirlenmeye başlayacağım."

Yanaklarını kavradım ve okşadım.

" Üzülmüyorum. Gerçekten."

Dedim. Her ne kadar böyle desem de içimdeki korku hala beni geriyordu.

" Bana yalan söyleme."

Yüzümün her bir köşesine hayranlıkla bakarken ellerimi okşadı.

" Ben hep seninle birlikte olacağım, gelecek sınavlarında şimdi olduğu gibi yine birlikte çalışacağız. Eğer hepsi için böyle üzüleceksen baştan söyle."