Hankered Billionaire Series Book 1

Chapter 29 (Finale)

Nakahiga sa kama niya ngayon ang katawan ni Raphael. Kagaya ng mga nagdaang mga araw, nakatulala parin siya at nakakulong sa mansyon niya.

He gave a break from work. Ibinigay muna niya temporarily kay Russel ang pamamahala sa kompanya. Sa kanilang tatlo, ang amang si Henry, ang kapatid na si Russel at siya, si Russel lang ang sa tingin niya ang nakakapag-isip pa ng matino pagkatapos ng mga nangyari.

Wala siyang gana sa mundo. Parang gusto na lang niyang matulog habang buhay para hindi maramdaman ang sakit na nadarama at makalimutan ang lahat ng pangyayari.

Habang patuloy na nakatitig sa kisame ng kanyang kwarto ay tumunog ang cellphone niyang nakalagay sa ibabaw ng side table ng kama.

Kanina pa ito nag-rering pero ayaw niyang sagutin. Walang gana niya itong kinuha habang nakahiga parin para sagutin na ang kung sino ma ang tumatawag.

"Hello," his voice is in a low and weak.

"Magandang gabi, Raphael!" When he heard that familiar voice of the caller, he rise up immediately.

"Harold?!" Nagulat siya na ikinabahala niya. Paano nito nagawang makatawag? Kinilabutan siya pero hindi siya nagpahalata at napatanong kung ano nanaman ang sadya nito.

"Ngayong gabi, mararamdaman mo kung paano mawalan ng babaeng minamahal mismo sa pinakamamahal mong kompanya!" Harold threatening him. Tumawa ito na parang demonyong nagtagumpay sa planong maghasik ng lagim.

"Haarold!" Ang naisigaw niya kalakip ang matinding galit. A growl while calling his enemie's name turns his room into crowd. Marahil hindi na narinig ni Harold ang sigaw niya dahil agad nitong pinatay ang tawag.

Nanlaki ang mata ni Raphael at nakaramdam ng pangamba.

Napindot niya ang call log, 12 missed calls from Yna.
At isang message.

Message: Tulungan mo ako 18th floor

Agad niyang sinuot ang coat niya at kinuha ang 45 na baril sa vault niya at tinawagan ang mga taong kailangan niya ngayong gabi. Isang group call ang ginawa niya.

"Chief Herman Hernandez, command your men, protect my woman at my company, asap!"

"Captain Sanchez, prepare the chopper right now!"

He commanded with a firm and strong voice.

Agad niyang tinungo ang kinaroonan ng private chopper niya kasunod ang mga bodyguards niya.
Nakahanda nadin sa chopper ang mga kakailanganin niya to save his Yna.

Mabilis si Mr. Sanchez at agad nakahanda na ito para sa paglipad.

"At my companyyyy!" Ang sigaw niya sa piloto para marinig ng maayos dahil maingay ang tunog ng sinasakyan nila.

Sa bawat paglalakbay ng sinasakyan niya ang kahilingang sana makarating siyang hindi pa huli ang lahat.

Mabilis nilang narating ang dapat marating.

Nakikita niya mula sa itaas na magulo at maraming sasakyan ng police at SWAT sa labas ng kompanya.

Sigurado siyang nakapasok na ang iba sa kanila.

"Sir, mababasag ang wall glass!"ang sigaw ng kanyang body guards na ngayon ay nakasuot na ng combat uniform at nakahawak ng mga matataas na armas na isinuot nila kanina habang naglalakbay ang chopper.

"Wala akong pakialam!" His voice is full of anger and strength.

"Kami na ang mauuna sir!" Snappy and strong, the bodyguard replied

Agad na pinagbabaril ang wall glass at saka sabay-na tumalon ang dalawang bodyguards galing sa chopper gamit ang isang dynamic rope para makatawid sa building.

Nabasag nang tuluyan ang wall glass ng 18th floor nang banggain ng dalawang nauna.

Hindi nila ramdam ang mga bubog nang dahil sa suot na hard cap at makapal na suot design for operation like that.

Sinundan ni Raphael ang dalawa at nakasunod din ang dalawa pa sa likuran niya.

Walang pakialam si Raphael kung maapakan man niya ang mga nagkalat na bubug sa sahig.

Hinahanap ng mga mata niya ngayon si Yna pero mga atake galing sa dilim ang sumalubong sa kanila.

Nakipaglaban muna sila sa anim na lalaking sigurado siyang mga tauhan ni Harold.

Halos kalahating oras ang pakikipaglaban, naghalong pakikipagbarilan at mano mano.

Sa kabutihang palad at napatumba nila ang mga ito.

His men are well skilled dahil mga magagaling itong army ng kanyang Tito Herman at ng kanilang koneksyon. Medyo nahirapan din sila dahil mga professional assassins ang nakalaban nila. Hindi basta-basta kaya nakaya nilang makapasok sa building niya ng ganun lang kadali.

Nabugbog din ang mukha niya ng kaunti ngunit di na niya nararamdaman ang hapdi, the important thing for him this night is to find and save the woman he love.

Hindi nila mahanap sa kung saan sa floor na iyon si Yna at ang huling kwartong tinungo niya ay ang kanyang opisina. Agad niya binuksan ito gamit ang passcode niya na siya lamang at si Lenard ang nakakaalam.

"Yna!?...Ynaaaa..! Yna!" Natataranta siyang naghahanap sa madilim niyang opisina. Halos maiyak na siya at mainis kung bakit di niya makita ang hinahanap.

Wala din siyang marinig na boses o tunong na nagpapahiwatig na may tao sa loob.

And there, for how many seconds of looking.

Agad niyang tinakbo ang nakahandusay na si Yna.

Nanghihina ito at puno ng dugo ang katawan at ulo. Maputla ang mukha at basa ang mga mata ng luha. May mga pasa din ang mukha at magulo ang buhok.

Ang itsura ngayon niya ngayon ay nagpapahiwatig na sinaktan muna siya bago sana patayin pero nakatakas sa mga kamay ng mga lalaking iyon.

Matinding galit ang nabuo sa puso ni Raphael. Anong ginawa nila sa babaeng tinuring na niyang kayamanan? Magpasalamat na lang ang gumawa nito sa kanya kung mabubuhay si Yna dahil kung hindi matitikman nila kung ano ang totoong Raphael Mondragon.

Pero ngayon, uunahin muna niyang iligtas ito dahil habang buhay niyang pagsisihan kung hindi niya ito magagawa.

"Yna, dadalhin na kita sa ospital! 'wag kang matutulog!" His voice is full of worries but his eyes is showing an extreme anger. Akma niya itong bubuhatin from his arms nang magsalita si Yna.

"R-raffy, d-dumating ka, n-namemorize ko yung passcode mo, kasi hinayaan mong makita ko...s-salamat....m-mahal na mahal kita, patawarin mo ako...." Nakangiti siya na para bang kailangan niyang ibigay iyon dahil baka hindi na siya abutan ng bukas. Isang patak ng luha din ang dumaloy sa mga mata niya. Mabagal at mahina ang pagpatak nito kagaya ng boses na kaya lang niyang ibigay ngayon.

Hindi makapagsalita si Raffy dahil bumabalot sa puso niya ang sakit na nararamdaman sa nakikitang kalagayan ni Yna at ng mga salitang naggagaling sa kanya. Pinahiwatig ito ng mga luhang pumapatak din galing sa kanyang mga mata.

"Mahal na mahal din kita Yna, lumaban ka.....pakiusap, Yna please.......!" Nakikiusap ang kanyang boses na nakatitig sa mga mata ng dalaga.

Mas lalong bumilis at dumami ang mga luhang iyon nang biglang ipinikit ni Yna ang kanyang mga mata. Ipinikit niya itong siya ang huling nakita.

Kasunod nito ang isang sigaw na halos marining sa labas ng building ang tanging nagawa ni Raphael.

Isinigaw ang pangalan ng babaeng tangi niyang minamahal.

The woman that means a lot to him.

The woman changes him from cold to warm.

The woman accompanied him from the start till the end.

The woman he gaves all he can just to protect her.

The woman he will going to love forever, truely, madly and deeply.

The woman he can't live without.

His true treasure........Yna.