| Hatırlatma |
Çantamdan anahtarımı çıkarıp kapıya taktım ve açıp içeri girdim. İçerde gördüğüm yüzle şok oldum.
İyi okumalar ^^^
Anıl'dan
Su evine girmişti. Onu iyi bir şekilde eve girerken gördüğüm için artık kendi evimin yolunu tutmaya başlamıştım. Bir dakika! O da ne! Bir çığlık! Ve b-bu Su'yun sesiydi. Hemen arkamı dönüp Su'ların evine doğru koştum. Kapı açıktı v-ve içerde bir adamla Su vardı. Sanırım o adam hırsızdı. Çünkü siyah giyinmişti ve yüzünü siyah bir maskeyle kapatmıştı. Sadece gözleri açıktı.
Hemen Su'yun yanına gittim ve ona yardıma ihtiyacının olup olmadığını sordum.
"Yardıma ihtiyacın var mı?"
"Hayır gerek yok teşekkür ederim."
Hemen hırsızın yanına koştum ve bir tane yumruk geçirdim yüzüne. Yere düşünce maskesini çıkardım ve o kişinin bizim okuldaki Emre olduğunu gördüm.
Su'dan
Emre mi?! Nasıl ya? Emre'yi yolda görmüştüm ve o başka yöne ben başka yöne gitmiştik. Onu da geçtim eve nasıl girmişti?!
"Emre!" dedi Anıl sinirli bir şekilde.
"B-ben özür dilerim. Çok özür dil-"
"Tamam yeter bu kadar macera. Evimden çıkar mısın?!" diye kükredim resmen.
"Su bir dinlesen."
"Neyi dinliycem ha neyi? Dinliycek bir şey yok. Çıkar mısın evimden?" dedim sakinleşmeye çalışarak.
"T-tamam ama lütfen bi dinl-"
"Çık evimden Emre!" diye bağırdım. Bütün mahalle duymuştur kesin.
Emre'nin gözleri doldu ve hemen evden çıktı.
Anıl'dan
Emre evden çıktıktan sonra genç, gösterişli bir kadın içeri girdi. Su hemen koşup kadının boynuna sarıldı.
"Anne!" dedi ağlayarak. Demek annesiydi bu kadın. Kadın deyip duruyorum ama adını bilmiyorum ki.
"Aa ne oldu kızım? Bu çocuk kim?" dedi ve beni gösterdi.
"O..." dedi Su ve devamını getiremedi.
"Ben onun sınıf arkadaşıyım. Buradan geçiyordum Su'yun ağladığını duyunca hemen içeri girdim." dedim üzülerek.
"Tamam oğlum." dedi Su'yun annesi.
Ben gitmeye koyuldum.
"İyi akşamlar teyzecim." dedim ve tam kapıdan çıkıyordum ki Su'yun annesinin sesini duymamla duraksadım.
"Oğlum kal istersen." dedi ve gülümsedi.
"Yok teyzecim teşekkür ederim geç oldu ben gideyim."
"Sen bilirsin oğlum." dedi yine Su'yun annesi.
"İyi akşamlar teyzecim."
"İyi akşamlar oğlum."
"Anıl!" Su'yun seslenmesiyle arkamı döndüm.
"Efendim Su?"
"Gitme!" dedi ağlaması dinmiş bir şekilde bana bakarak.
Annesi de onu desteklercesine kafa sallıyordu.
"Peki tamam ama sadece 1 saat." dedim ve gülümsedim.
Emre'den
Su beni dinlemedi. Su beni dinlemedi. Aklımdan çıkaramıyordum onu. Nasıl dinlememişti? Oysa ki ona her şeyi anlatıcaktım.
Okulda anlatıcam.
Yolda sessiz bir şekilde yürüyordum. Sanki görünmezmişim gibi insanlar bana çarpıp geçiyorlardı. Ama hiçbir şey olmuyordu. Yani canım yanmıyordu. Bana bu yeterdi.
Gözlerim yaşlarla dolmuştu. Gelen geçen bana tip tip bakıyordu.
Ama bir dinleseydi... Ona, onların evine girmemin nedenini anlatıcaktım. Zorla beni onların evine girmemi isteyenin Hazal olduğunu söyleyecektim.
♠️
Merabaa tekrar bi yb ile karşınızdayım umarım beğenmişsinizdir aşklarım gördüğünüz gibi bir günde 3 bölüm geliyor ve zamanım kaldıkça daha çok bölüm yazmaya çalışıyorum. Sizi seviyorumm vote ve yorumlarınızı bekliyorum. ❤️❤️❤️ Multimedia'da Hazal var. İstediğiniz şarkıyı dinleyebilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bay Uyuz. #Wattys2015
RandomAslında uyuzluklarla başladı her şey. Ama sonra bütün uyuzluklar eriyip gitti aralarında. Su, kendi kabuğuna çekilmiş bir kız, Anıl, okulun en popüler erkeği. Okuyunca imkansızmış gibi görünüyor ama değil. Aşk, imkansızmış gibi görünen bir şey değil...