Cehennemin durakları vardır. İlk durakta inenler cehennemin kapısını aralar ve ateşle yıkanırlar. Canları öyle yanar ki akılları gider başlarından. İkinci durağa gidenler ilk duraktakilerin çığlıklarını duyamazlar bile.
İkinci durağın ismi Seir'dir...
Bu kurgumu kafamda bir sene önce falan tasarlamıştım ama ortaya sağlam bir şeyler çıkarabilmek için kalemimin gelişmesini bekledim. Şu an kendimi bu kurguya hazır hissediyorum ve yayınlarken sizlerin de düşüncelerini çok merak ediyorum.
Keyifli okumalar dilerim. 🔥
11.08.2021
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giriş
Kötülüğün ilk tohumları şeytanın nefesiyle birlikte dünyanın yuvarlak bedeninden içeriye doğru üflenirken, insanlar üzerlerine giydikleri içlerine duvar olmuş tenden elbiseleriyle bir seçim yaptılar.
Kalbin ağır bastığı vicdanın sesi ve beynin altında kaldığı vicdansızlığın kör edici sessizliği... Şeytan ve melek, siz olsaydınız hangi yolu seçerdiniz?
Peki size bir yol daha olduğunu söylersem, ne yapardınız? Bizler yüzümüze melek maskesi takan şeytanlardık ama yalnızca bize şeytan olanlara şeytandık. Karanlığa fener tutarak onları ışığımızla kör ediyorduk. Sonuçta şeytan da ateşin ışığıyla yolunu bulup, insanların günahlarıyla beslenmiyor muydu?
Adaleti onlar öldüklerinde değil şimdi istiyorduk.
Kadına ve çocuğa şiddet...
Tecavüz...
Cinayetler...
Hayvan ölümleri ve daha bir sürü şey...
Acı üstüne acı...
Neden bunlara kimse bir dur diyemiyordu?
Bir kadın neden kocasından ölesiye dayak yedikten sonra polise gitmekten korkuyordu?
Genç bir kız tecavüze uğrayıp adaleti aramak için hakimin önüne geldiğinde neden ona sorulmaması gereken sorular soruluyordu?
Saat kaçta dışarıdaydın?
Üstünde ne vardı?
Adamı tahrik edecek şeyler yaptın mı?
Suçlu olan bizler miydik yoksa bunları bize yapan kişiler mi?
