Cehennemin durakları vardır. İlk durakta inenler cehennemin kapısını aralar ve ateşle yıkanırlar. Canları öyle yanar ki akılları gider başlarından. İkinci durağa gidenler ilk duraktakilerin çığlıklarını duyamazlar bile.
İkinci durağın ismi Seir'dir...
Yine upuzun bir bölümle geldim. Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Düşüncelerinizi merak ediyorum, bu kadar emek verirken bir yıldıza tıklayıp birkaç da yorum yapmak zor olmasa gerek.
Keyifli okumalar dilerim. ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.Bölüm:Kalbe Düşen Yıldırım
İnsanın aklı ile kalbi arasındaki o ince çizgi hayatının gidişatını belirlerdi. Bazen aklımız kalbimize destek olurken bazen ise ters düşerdi, kimi zamansa biz onlara ters düşerdik. O ince çizgi üzerinde yürümek yerine sınırları yok eder ve kendimize düşünmeyi ya da duygular içinde kaybolmayı yasaklardık.
Bazı zamanlar aklıma ve kalbime kulak tıkıyordum. Öylece boşluğu izleyip kendimi o boşlukmuşum gibi hayal ediyordum. Bu bir nevi zihnimi ve hislerimi dinlendirme yöntemimdi.
Boks ringinin üstünde, ellerimin parmaklarına dolalı olan muştalarla birlikte boşluğa yumruklarımı savururken nefes alış verişlerimin ardı arkası kesilmiyordu. Terden sırılsıklam olan bedenimle her yumruğumu nefret ettiğim insanlara savurur gibi hareket ettirirken kafa derime kadar ter içinde kalan at kuyruğu şeklinde bağladığım saçlarım bir sağ bir sola savruluyor ve sanki bir kamçı gibi sırtımı dövüyordu.
