Cehennemin durakları vardır. İlk durakta inenler cehennemin kapısını aralar ve ateşle yıkanırlar. Canları öyle yanar ki akılları gider başlarından. İkinci durağa gidenler ilk duraktakilerin çığlıklarını duyamazlar bile.
İkinci durağın ismi Seir'dir...
Ay ben bölüm atmayalı bir ayı geçmiş farkında değilim akkdksks neyse ki birkaç gün içerisinde yazıp yetiştirdim bugüne. Normalde akşam atacaktım ama şimdi atasım geldi. Bu bölüm İz ve Duman'ın duygularını daha açık bir şekilde okuyacaksınız. Bakalım neler düşüneceksiniz.
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen, her bölüm diyorum biliyorum ama ben de okumaya devam ettiğiniz bu hikayenin yazarayım ve haklı olarak tepkilerinizi görmek ve etkileşimin artmasını istiyorum. Siz ne kadar oy ve yorum atarsanız ben o kadar istekli ve hızlı yazarım. Etkiye tepki gibi düşünün bunu.
Fazla uzattım yine :d neyse hadi keyifli okumalar size. ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15.Bölüm: Göğse Ekilen Tohumlar
Donuk bir buz kütlesinin yüzeyindeki su damlaları misali kayarken karmakarışık duygularımın üstünden düşünebildiğim tek şey su damlaları değil de erimeye başlayan buz kütlesiydi.
Ben, onun buz gibi kalbinin üstünden damla damla dökülüyordum.
Yüzümü yalayan rüzgârın ısısı saçlarımı arkaya doğru uçuşturuyor ve ben her şeye rağmen ellerimi iki yöne açarak uçurumun kenarından esintiyi kucaklıyordum. Güzel manzaranın gözlerimin önüne sunduğu ışıltılar şehrin gece yarısı olmasına rağmen hâlâ daha nefes aldığını kanıtlar şekildeydi. Evler, iş yerleri, sokak başlarındaki lambalar sanki bir aile olup dünyayı aydınlatmaya yeminliymiş gibi ışık saçıyorlardı.
