Zoom - TK

3.3

Allah'ın kabri ve merhametiyle bu olayı da atlatma grubu

hoseks: Arkatassaklar
dedikoduyu duydunuz mu

Yoongay: Ya amına koduğumun okulu Türkiye gibi her gün bi olay her gün bi kaos noldu yine

Hoseks: adının baş harfi J son harfi ungkook olan adam (?) istifa edecek diyorlar

Götten bacaklı: Yalanmış benim kaynaklarım sağlam

Jinhub: Gidip jungkook denen adama (?) direkt sordun çünkü amk ne kaynagı

Götten bacaklı: En azından kaynaklarım sağlam

Namçiçekim: yüzsüz pezevenk
Gitmiyor da yapıştı amk
Her gün yanımıza gelip yapışıyo sümük gibi yok Tae nerede yok son kez konuşmama izin verin
Tae artık konuşsan mı
Ne anlatacaksa anlatsın sen de kurtul biz de amk

Tata'mız 🍑: Hayır
İstemiyorum o adamla konuşmak
Bugün okula dönüyorum zaten
Kendisine benim yerime, onunla işimin bittiğini söyler misiniz?

Yoongay: Eğer ağlamaktan falan korkuyorsan biz yanında dururuz
Sana barış demiyoruz ama belli ki anlatacak bir şeyleri var
Belki de sandığımızdan bambaşka bir hikayesi vardır?

Götten bacaklı: Sikerim onu da hikayesini de kızına anlatsın o hikayeleri kızına

Tata'mız 🍑: Jiwoo...
Onu tamamen unutmuşum
Geçen okul çıkışında sizi beklerken gördüm büyük ihtimalle babası olacak herifi bekliyordu
Kıyamadım konuştum nasıl tatlı nasıl akıllı bir görseniz...
Neyse öyle işte
Beni ilgilendiren bir durum ortada yok artık

Jinhub: Okulda bekliyoruz seni hızlı ol

Tata'mız 🍑: geldimmm

-

Çantam sırtımda okula doğru adımlarken oturup şansıma gülmek istedim. 2 yıldır kapalı olan okul bile açılmak için tam benim çöküşte olduğum zamanı beklemişti.

Ellerim ceplerimde okula giriş yaptığımda bahçede beş-altı öğrenciyle sohbet eden Jungkook'u görmüştüm. Ondan nefret edemiyordum. Öyle bir raddeye gelmiştim ki ona karşı hiçbir şey hissedemiyordum. Sadece beni rahat bırakmasını ve kendisini düzeltmesini, karısıyla çocuğuyla ilgilenmesini bekliyordum.

Ancak şu an beni görür görmez koşar adım yanıma gelen öğretmenim, son isteğimi bile yerine getiremeyeceğini belli etmişti.

"Taehyung dur bir dakika konuşalım!" onu görmezden gelip adımlarımı arkadaş grubuma yönlendirdim. Ağlarım sanmıştım, lakin son 1 aydır o kadar ağlamıştım ki onun için herhangi bir hissim kalmamıştı.

"Taehyung yemin ederim açıklayabilirim sadece 1 dakika güzel tavşanım nolur..." Adımlarımı durdurdum ve arkamı döndüm. Ona kızacağımı ya da onun için ağlayacağımı düşünmüş olmalı ki mimiksiz suratımı gördüğünde kaşları çatıldı.

"Açıkladığınızda size inanıp koşa koşa koynunuza gireceğimi mi sanıyorsunuz Bay Jeon? Bakın, artık beni ve arkadaşlarımı rahatsız etmeyi kesin. Aramızda da her ne yaşandıysa unutun gitsin. Ayrıca bir daha bana tavşanım demeyin, hatta adım dışında hiçbir hitap sözcüğü kullanmayın. Aksi taktirde yaptığınız artık bir tacize girecek ve biliyorsunuz ki bunu idareye bildirmekten hiç çekinmem." Jungkook dolu gözleriyle kolumu kavramaya çalıştığında kendimi geri çektim.