ร่างที่โดนมัดมือโยงไว้กับขื่อกระท่อมเริ่มขยับ แขนทั้งสองที่ปวดร้าวทำให้ครางออกมาเบาๆก่อนจะมองไปรอบๆ ที่นี่ที่ไหนกัน กระท่อมเก่าโทรมสกปรกเต็มไปด้วยขี้ฝุ่นตัดกับรองเท้าหนังสีนำ้ตาลมันปลาบของเขากางเกงเสล็กสีนำ้ตาลโทนเดียวกับรองเท้ามีฝุ่นติดเป็นหย่อมๆเสื้อเชิ้ตสีขาวก็มีร่องรอยสกปรกหลายจุดแต่เขาก็ยังแปลกแยกกับที่นี่และที่สำคัญเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เรียกค่าไถ่เหรอ แต่สร้อยที่ห้อยพระไว้ก็ยังอยู่ที่คอและเป็นไปไม่ได้ที่ใครก็ตามที่พาเขามาที่นี่จะไม่เห็นมัน เสียงผลักประตูกระท่อมทำให้ความคิดชะงัก
"รู้สึกตัวแล้วเหรอครับคุณหนูวิว....."เสียงทักทายไม่ได้แฝงวี่แววความเป็นมิตรแม้แต่น้อย
"รู้จักฉันได้ยังไง นายเป็นใคร จับตัวฉันมาทำไม ที่นี่ที่ไหน...."เขารัวคำถามใส่ขณะอีกฝ่ายหัวเราะและส่ายหน้า
"..............."
"ฉันถามนายไม่ได้ยินหรือไง"
"ได้ยิน....แต่ไม่ตอบ"วีวิท จ้องเขม็งแต่มันไม่ใช่อะไรที่เขาคุ้นตาเลย ผู้ชายร่างสูงและตัวก็โตกว่าเขามากเสื้อยืดสีดำพอดีตัวกับกางเกงยีนตัวเก่าสีจาง ผมดำสนิทยาวระต้นคอหนวดเครายาวอย่างขาดการเอาใจใส่และที่สำคัญเขาได้กลิ่นเหล้าจากตัวมันดวงตาที่มองมาก็เหมือนมีกองไฟอยู่ในนั้น สาบานได้เขาไม่เคยรู้จักมัน...อย่าว่าแต่รู้จักเลยเห็นเขายังไม่เคยเห็นหน้าคนๆนี้มาก่อน
"นาย...นายเป็นใครต้องการอะไรถึงทำแบบนี้..."
"............."เงียบเหมือนเขาพูดอยู่คนเดียว หมอนั่นยืนนิ่งเหมือนคิดอะไรอยู่คนเดียวก่อนจะเดินช้าๆมาหาเขามือหยาบเหมือนมือคนใช้แรงจับปลายคางเขาบีบแรงจนเขารู้สึกเจ็บ
"นายรู้ไหม.....วันนี้ฉันต้องสูญเสียอะไรไป..."เสียงถามนั้นแม้จะเบาแต่มันเต็มไปด้วยอารมณ์จนเขารู้สึกได้ และฝ่ายเงียบกลับกลายเป็นเขาเสียเอง เขารู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ หมอนี่อยู่ในภาวะอารมณ์ที่พร้อมจะทำอะไรก็ได้.....
YOU ARE READING
กรงรัก(yaoi END)
Romanceรักที่ไม่ได้ตั้งใจจะรัก.................... คนรักที่ไม่น่ารัก........................... แต่เมื่อรักแล้วก็ยากนักที่จะเลิกรัก เหมือนดังถูกกักขังในกรง............. แต่เมื่อเป็นกรงรักเขาก็ยินดี...........
