วีวิทนั่งมองคนป่วยบนเตียงในห้องพิเศษของโรงพยาบาลประจำจังหวัด มันผอมไปมากช่วงเวลาสั้นๆที่ไม่ได้เจอกันแต่สำหรับเขาเหมือนนานเป็นปีๆ ผ้าพันแผลที่พันอยู่รอบศรีษะย่ิงเน้นให้หน้าที่ซีดอยู่แล้วซีดเข้าไปอีก หมอบอกว่าอาการมันไม่น่าห่วงนักแค่หัวแตก ขาหัก และร่างกายที่อ่อนเพลียขาดการพักผ่อนที่เพียงพอ คนป่วยเลยต้องนอนโรงพยาบาลนานหน่อย.....
"คุณวิว...ทานอะไรมาหรือยังคะ"
"ผมไม่หิว....."
"คำตอบเดียวกันไม่มีผิด...รออยู่นี่นะคะพี่จะไปหาอะไรมาให้กิน..."ชมตะวันส่ายหน้าอ่อนใจกับคำตอบที่ตลอดเวลาเธอฟังจากเชนมาจนเบื่อ
"คุณชม...ทำไมถึงโทรบอกผม"วีวิทถามเบาๆอย่างไม่แน่ใจว่าชมตะวันรู้มากแค่ไหนในความสัมพันธ์ของมันและเขา...
"เพราะคุณวิวคือคนที่เชนรัก...เราพี่น้องไม่เคยมีความลับต่อกัน เขารักคุณมาก...แล้วตอนนั้นพี่ก็ตกใจกลัวว่าเชนจะเป็นอะไรไป อย่างน้อย....พี่ก็อยากให้เขาได้พบคนที่เขารักอีกสักครั้ง...พี่ไม่ได้ตั้งใจล้มงานหมั้นคุณวิว...พี่ขอโทษ...."ชมตะวันตอบชายหนุ่มพร้อมคำขอโทษที่เธอทำให้เขาต้องทิ้งงานหมั้นมาราวกับเธอเป็นคนทำลายงานหมั้นของอีกฝ่ายโดยปริยาย
"ช่างเถอะครับจริงๆแล้วผมก็ไม่ได้รักนกยูงแบบนั้น...เสียใจก็แค่ทำอะไรไม่คิด ป่านนี้ทุกคนคงเดือดร้อน...แม่คงเสียใจ แต่ทำไปแล้วส่วนหนึ่งก็โล่งใจเหมือนกัน..."
"งั้นก็หยุดไว้ก่อนเถอะคะ...เรามาซุกปัญหากันสักพักคิดซะว่ามันไม่มี พี่ฝากเชนด้วยนะคะเดี่ยวจะไปหาอะไรมาให้คุณวิวร้องท้องก่อน....คุณน่ะผอมไปเยอะเลย.."ชมตะวันตัดบทพร้อมรอยยิ้มมองชายหนุ่มอย่างเข้าใจปัญหาที่ตามมามันเล็กน้อยเสียเมื่อไหร่
"ครับตามสบายผมจะอยู่เป็นเพื่อนเขาเอง...."วีวิทพยักรับคำเบาๆเพราะเขาเองก็อยากอยู่กับมันที่นี่อยากเป็นคนแรกที่มันเห็นยามลืมตามันจะได้รู้ว่าเขาห่วงมันแค่ไหน......
YOU ARE READING
กรงรัก(yaoi END)
Romanceรักที่ไม่ได้ตั้งใจจะรัก.................... คนรักที่ไม่น่ารัก........................... แต่เมื่อรักแล้วก็ยากนักที่จะเลิกรัก เหมือนดังถูกกักขังในกรง............. แต่เมื่อเป็นกรงรักเขาก็ยินดี...........
