Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 12

Ik kreeg een raar gevoel. Ook dit nummer kende ik niet. Dus iemand wil mij spreken in het hotel. Ik zuchtte. "We gaan het zien". Ik legde mijn telefoon heel voorzichtig terug.

“Zeg mij niet dat het weer Seyf was”, zei Rayan. Nee, dat is hij niet, zei ik. Ik wilde uit bad stappen en hij hield mij weer tegen.

"Rayan ik moet even uit bed. Kom je dan terug? Vroeg hij……
"Nee, jij moet er ook uit" zei ik.

" Je moet mij nog naar het hotel brengen". Je hebt vakantie, blijf lekker liggen" zei hij. Ik voelde hem nog dichterbij kruipen.

Hij draaide mij naar zich toe en keek mij aan. Ik kon zijn ademhaling horen en zijn warme adem in mijn gezicht voelen. Hij zette zijn lippen op de mijne en zocht mij zijn tong de mijne op. Al heel snel voelde ik zijn hand onder mijn shirt gaan. Ik duwde hem iets terug. “Rayan dit was niet de afspraak”, zei ik op een harde toon....

Hij zuchtte…. En keek mij aan. Hij zette expres een sippe blik op...

Blijf bij mij, we kunnen als je wilt morgen al trouwen. “Rayan, dat is heel leuk.
" Stop… met het gedoe over trouwen". Je weet dat dat niet gaat. Je doet niet eens een fatsoenlijk aanzoek" zei ik op een boze toon.

"Ik heb nog een zusje, een moeder en een stiefvader. Verder heel veel vrienden" zei ik weer.

Hij zuchtte...
"Ik moet ook nog een studie beginnen. Jij vraagt mij alles op te geven".

Chill zei hij, je hoeft niet kwaad te worden 

“Kom anders zelf naar Nederland” zei ik boos………. En mijn baan  dan?  Zei hij. "Die heb je als ik het goed begrepen heb niet nodig" zei ik sarcastisch.
"En ook daar kun je bij de politie-eenheid" zei ik.  
Hij zuchtte weer…………
"Ja meneer het wordt lastig om alles op te geven. Van mij verwacht je het dus wel"………. 

Hij was even stil....

"Misschien ga ik dat doen". Zei hij lachend. Ik keek hem vragend aan...
Jij naar Nederland?………Hij knikte.

" We komen er wel uit"  zei hij. Ik grinnikte …Alles is voor jou gemakkelijk. NEE, zei hij boos. Jij maakt alles te ingewikkeld…………
JIJ ZIET ALLEEN BEREN OP DE WEG, zei hij op een harde toon

Ik schrok van zijn stem. Ik zei niets meer. Dit gaat op een ruzie uitlopen...

Sorry schat, ik wilde niet tegen je uitvallen" zei hij. Maar jij  ziet alleen maar beren op de weg en ik probeer juist om met oplossingen te komen………. 

Hij knuffelde mij en legde daarna mijn hoofd op zijn borstkas.
Sorry, zei ik.....
Je gaat mij allemaal te snel......
Ik ren straks schreeuwend naar buiten", zei ik

Hij begin te lachen....
Luister naar mijn hart zei hij en legde mijn hoofd op zijn linkerhelft van zijn borstkas.
Ik kon zo zijn hart horen kloppen.

Dina lieverd, als je mij verlaat, gaat mijn hart niet meer kloppen. Ik weet dat jij van lijken houdt, maar dat kan je toch niet maken?  zei hij op een serieuze toon....

Ik begon keihard te lachen. En weer was ik zijn uitschieter vergeten…….

Jij bent heeeeeel zielig, zei ik. Ja, zei hij op een verdrietige toon, hij moest daarna ook lachen