Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 52

Damine ging weg en ik bleef voor mezelf uitstaren.

Ik stond op en liep richting het raam.

Ik voelde de armen van Rayan om mij heen.
"Lieverd, het is echt heel moedig wat je wilt doen" zei hij en kuste mijn nek.

"Wij vragen het wel van je maar je moet niet denken dat je dit verplicht bent" zei hij.

"We kunnen ook een andere manier vinden" of iemand anders, zei hij.

" Rayan we kunnen niet anders". Het moet zo", zei ik. Ik ben de dubbelganger. "Het komt goed inchaallah".  

"Nu ik er meer over nadenk ben ik bang dat het fout gaat" zei hij.

"Rayan, het is ook mijn werk". Ik moet het doen" zei Ik met een zucht.

"Het gaat hier ook om mijn zusje die daar vastzit". Het kan niet anders, anders had ze wel gebeld.
"We belden elkaar bijna dagelijks". Heel zelden dat er drie dagen tussen zaten.
Ik zuchtte…… Ik moet kijken wat ik kan vinden, anders zijn ze zo weer buiten.

"Ik hoop zo dat Lina ook genoeg heeft verzameld" zei ik. Maar ik denk het haast wel, anders ging ze niet zo ver.

Rayan ging rechtstaan en wreef over zijn gezicht. Lieverd, ik ben alleen bang om jou te verliezen. “Wij weten niet wat daar speelt”. Het is niet niks, zei Rayan.  

Rayan schat, ik moet even gaan shoppen voor een jurk. Om precies te zijn twee dezelfde jurken" zei ik.

Ik begrijp het, het was mijn idee nog" zei hij lachend.

Ik draaide mij  om en hij omhelsde mij. IK ben megatrots op je, zei hij.

Oooh mijn Dina, als dit maar goed gaat" zei hij met een zucht.

Wollah, Ik zou er niet mee kunnen leven, als jou iets overkomt.

Ik zuchtte……Rayan, er gebeurt niets. We gaan er heel uitkomen. Ik heb er goed gevoel over" zei ik.

Maar rgens voelde ik ook een angst. Angst dat ik zou falen. Dat ik gepakt word en dat er uiteindelijk toch iets fout gaat.

Ik probeerde te schakelen. Ik moest weer aan Mark denken. Ik moet positief blijven en anders is het gedoemd te mislukken.  

De middag was ik vrij stil. Het zou toch wat zijn dat ik mijn vader eindelijk een keer ontmoet en gelijk kan inrekenen.

Het was zo dubbel. Ik.haatte hem maar ik zat tegrlijk ook met veel vragen.
Ik wist gewoon niet wat ik moest voelen. Ik voelde mij verloren.

Ergens wil je vader kennen ontmoeten en vragen stellen. Ik voel alleen haat voor hem. Wel heel vreemd dat je dit voor iemand die je nooit hebt ontmoet.  is hij wel mijn vader? Waarom voel ik dit zo?

Rayan merkte dat ik niet helemaal mezelf was. Hij kneep af en toe in mijn hand of gaf mij een knuffel. Als we ergens stonden, dan trok hij mij naar zich toe. Ik voelde mij ook zo heel veilig bij hem..
Wat houd ik toch van hem. Hij is nu echt wat ik op dit moment nodig heb. …. 

We liepen een paar winkels binnen en ik kon maar niet slagen. Ik had eigenlijk niet zo veel zin. En zeker als ik bedacht waarvoor………