Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 44

Ik keek Rayan weer aan.
Hij snapte er niets van. Hij bleef maar naar mijn telefoon kijken.

Rayan, iemand weet dat ik Lina NIET  ben.
Dat begreep ik net ook, zei Rayan.

" Iemand is een spelletjes aan het spelen" zei hij boos.
Hij bleef even op en neer lopen...
Zou die Soaud er iets mee te maken hebben? Vroeg Rayan.

Ik weet het niet, maar zij denkt JUIST dat ik Lina ben.  

Het is wel heel vreemd, zei Rayan. Je krijgt dit bericht nadat je Soaud hebt gesproken" zei hij. "Eerder niet". Of jij wordt in de gaten gehouden of ZIJ.

Kan het niemand van kantoor zijn? Vroeg ik...
Hij keek mij geschrokken aan...

Nee, zei hij. Kan haast niet...
Dossiers zitten in de kluis en alles is bijna gesealed...
Niet veel kunnen er bij...
Waarom nu dan pas die sms? Vroeg hij weer...

Ik was even stil...

"Volgens mij zitten we dicht bij het vuur". En als het klopt, dan is Lina veilig, je krijgt anders dat bericht niet" zei hij.

"Iemand wil de politie erbuiten houden". Het kan niet anders". We moeten het echt van de positieve kant zien" zei hij met een zucht.
 

Ik keek Rayan aan. “Ik weet niet of ik het positief moet inzien”. Ik word nu WEL gewaarschuwd en ik ben niet plan om terug te trekken" zei ik. NO way.

Dat begrijp ik ook wel, zei Rayan. Ik zou het ook niet eens willen.  

"Maar je moet nu extra voorzichtig zijn. Iemand weet nu dat jij Dina bent".
"En vroeg of laat komen ze snel te weten dat Lina spoorloos is".  De tijd gaat voor ons nu echt dringen.

We moeten nu echt antwoorden vinden en heel snel" zei hij.
Bij die woorden moest ik slikken...
De angst bekroop mij....
Ja ra bi Lina, waar ben je? Zei ik.hard op..
Hij keek.mij en schraapte zijn keel.

Safi, zei hij. "Ik vraag morgen meer mankracht"
   

Na het eten gingen ging ik even op de bank zitten. Rayan had de tafel opgeruimd en zette de tv al aan.

Ik ging koffie klaarzetten. IK maakt een zwarte koffie voor hem en een heerlijk latte voor mij. Ik wilde net gaan zitten en zijn telefoon ging.  

NIsirien wat is er? Vroeg Rayan hoorde ik hem geïrriteerd zeggen.

Ik moest even slikken. Ik moest meteen aan Charif denken. "Ook dit nog, dacht ik bij mezelf. Net of wij nu niet genoeg aan ons hoofd hebben. 

Die Nisrien gaat mij straks echt problemen bezorgen. Tfoe….. Ik moet het echt zo snel mogelijk vertellen".

Ik moet alleen het juiste moment zien te vinden. Eens zal hij de waarheid toch moeten horen. Ya ra bi, hoe ga ik dit alleemaal doen?. Hoe moet ik dit gaan aanpakken?

“Ik kom er zo aan”, hoorde ik hem boos zeggen. Hij hing daarna de telefoon op. Ik liep terug naar de keuken en legde de kopjes maar op het aanrecht.
Gezellig met hem op de bank koffiedrinken zit er nu even niet in.