Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 16

Ik keek hem aan en ik wist eigenlijk niet wat ik moet zeggen.
Samir begon te lachen. We kunnen er zo achter komen, zei hij lachend.

Laten we het voor de Fun doen. Hoe bedoel je?  vroeg ik geschrokken. Je werkt op de afdeling DNA" zei hij.

"We kunnen een verwantschapsonderzoek doen". Dan is het de eerste les die je vandaag krijgt" zei hij lachend.  Het is zo gepiept, en je ziet meteen hoe de collega's hier te werk gaan. 

Kom, loop achter mij aan.

Ik wist even niet wat ik hoorde....
Dit ging mij te snel...

Hij liep met mij naar de afdeling.  We liepen door naar het lab.
"Kijk hier gebeurt het allemaal" zei hij lachend.

"We nemen wat wangslijm af. Naast het basisonderzoek zullen we via X en Y chromosale testen doen" zei hij weer.
"Ons DNA wordt dan geanalyseerd". "En dan met elkaar vergeleken en binnen drie dagen hebben wij de uitslag".
Normaal duurt een spoedtest 4 a 5 dagen maar we zitten hier heel dicht bij het vuur" zei hij lachend.

" Kom we lopen naar Chris" zei hij. Hij gaat de test doen en dan kun je stap voor stap volgen wat hij doet" zei hij.
.
Vandaag je eerste les. Ik keek hem maar aan....IK begon te lachen. Super. “Dit is geweldig”, zei ik.

Maar Samir, ik ben er pas weer over een week. “Lieverd” zei Samir. De uitslag zal waarschijnlijk negatief zijn, maar ik zal je hoe dan ook bellen" zei hij. Helemaal toppie zei ik....

De dag verliep weer geweldig. Ik zacht hier echt op mijn plek. Ik vond het ook gezellig met de collega's. Veel mannen moet ik zeggen, maar dat maakt het misschien juist gezelliger.

De vrouwen die er lopen zijn wat serieuzer. Ik val denk ik echt uit de boot. Al dacht ik zelf dat ik altijd de saaie was. De was ook snel gevlogen. Gelukkig mag ik om half 5 altijd naar huis om de file iets te vermijden. Het NFI zit in Den Haag, dus zeker een uurtje rijden. 

Met Samir kon ik ook behoorlijk lachen, hij voelde heel vertrouwd aan. Hij deed echt zijn best om mij goed te begeleiden. Je kon ook merken dat hij dit voor de eerste keer deed.
Hij vroeg steeds om bevestiging. Of ik alles begreep, of dat hij het moest herhalen. Hij was nog vrij onzeker. Ik had echt een binnenpretje.  

Hij vertelde dat hij slechts één zusje had. Zijn moeder had zware bevallingen en wilde het niet meer doen. Al smeekte zijn vader. Hij vond het ook leuk dat hij een niet Typisch een Marokkaans uiterlijk had. Hij kond de Nederlanders en de Marokkanen voor de gek houden. Hij sprak tot mijn bewondering vloeiend Arabisch.  

Ik was ook blij dat het weer weekend was. Ik kan morgen lekker uitslapen en daarna het huis opruimen. Ik had morgen ook Fatima en Hamid beloofd om te komen eten. Dit probeer ik 1 keer in de week te doen. We bellen daarna met Lina. We face-timen en dan lijkt het net alsof we allemaal bij elkaar zijn.  

We hadden net gegeten en Lina belde.

"Hallo luitjes" schreeuwde ze haast door de telefoon. " Hoi  hoi, zei Fatima, hoe is het met je lieverd? "Helemaal goed" zei ze lachend. Ik heb inmiddels drie vriendinnen leren kennen" zei ze lachend.  

"Dus mijn sociale leven komt op gang". Fatima keek mij aan en weer naar Hamid. Je gaat daar toch voor school" zei ze op een harde toon...