Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 68

Rayan keek mij aan en daarna weer naar Lina. Hij stond daarna op en gebaarde Damine om even naar buiten te gaan.

Damine keek mij vragend aan en ik keek weer naar Lina. Hij knikte naar haar en hij zei verder niets. Het was allemaal heel ongemakkelijk.
 Rayan liep samen met Damine naar buiten. 

Ik zuchtte……………”Adil”, het gaat goed met mij”zei ik. “Ik heb de aanslag van je vriend overleefd”, zei ik boos.

Lieverd, hoorde ik mijn vader zeggen. “Het is mijn vriend NIET”. Ik houd heel van jullie en beloof mij om goed voor jezelf te zorgen." Lieverd, ik kan het niet goedmaken en ik kan het niet terugdraaien" zei hij.

"Ik hoop alleen dat je mij ooit kunt vergeven. “Geef een kus aan je zusje en ik bel je later wel op" zei hij……Hij hing daarna op. Was dat het? Dacht ik bij mezelf…………. 

Lina bleef mij aankijken. Was dat papa? Vroeg ze... Ik knikte…
Lina papa hkren zeggen gaf mij kippenvel.

Lina, is Damine op de hoogte? Vroeg ik.
Ja, ik heb het hem verteld, zei ze.

“Ik wist het niet en daarom wist ik niet of hij hier wel moest blijven” zei ik.
Lina keek mij aan en zuchtte…

Dina schat, ik weet dat jij niets van hem moete weten, maar wil je hem niet wat beter leren kennen? Vroeg ze.
"Misschien begrijp je zijn motieven, zijn beweegredenen", zei ze weer. "Misschien zien we in wat mama in hem zag".  Ik hoorde een beetje verdriet in haar stem……

Zij zit er veel mee, merkte ik.
“Hij blijft ondanks alles onze vader”, zei ze op een zachte toon.
Zijn bloed stroomt door ons lichaam………….

Ik keek Lina aan." Ik weet het niet".
Het voelt vreemd bij mij.... Maar als jij contact wilt, moet je dat doen, zei ik. Je moet je niet bezwaard voelen door mij" zei ik weer.

Ze stopte even met praten en omhelsde mij.

“Dina schat, ik weet het zelf ook niet, maar ik ga wel onderzoek doen naar die Moahmmed elkaderi” zei ze.

" Weetje die naam die Papa gaf" zei ze. Ik knikte………Je moet doen wat je voelt dat je moet doen. “Je moet niet iets doen vanwege mij”.

Hij is ook jouw vader, Maar wees wel voorzichtig, zei ik.

"Ik wil je niet nog een keer verliezen" zei ik…Ze liet mij daarna even los ““We zijn een echte tweeling, zei ze lachend.

:We hebben nu ook beide in het ziekenhuis gelegen”. Ik glimlachte naar haar.  

De drie weken daarna waren we alleen met de bruiloft bezig. Zijn moeder broer en zus ook inmiddels ontmoet.

We hadden zelfs een bod gedaan op een huis. Rayan had een appartement gehuurd en daar gaan we tijdelijk wonen totdat we een eigen huis hebben.

We hoopten zo dat ons bod geaccepteerd worden want het was echt wat we wilden hebben. Lina was zelf twee weken naar Marokko met Damine op onderzoek uit.

Gelukkig ging hij mee en dat gaf mij een geruststellend gevoel.  

Nu Said nog steeds niet gevonden is, zijn we gewoon bang dat hij ons straks weer ergens op wacht of ons doodt.