Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 49

IK was zo blij dat ik hem tegen ben gekomen. Wat een klein wereld. Allah heeft gelukkig de deuren voor mij open gemaakt.

Eindelijk loopt het nu vlotjes. Ik ga mijn zusje snel zien. Ya ra bi, shukran. Laat haar nog even veilig zijn. 

Ik besloot om daarna naar de Dubai Mall te gaan. Ik was nu toch hier dan kan ik net zo goed gaan shoppen. Het was lekker druk en megaduur.

Blijkbaar ook de grootste ter wereld. Er waren veel toeristen. Maar het was echt prachtig. Je weet welke landen het geld hebben. Het liefst had ik alles gekocht maar ik hield het bij één jurk.  

Ik zat zo door de winkels te lopen en moest meteen aan Rayan denken. Hoe zou het zijn met hem zijn? IK heb niets gehoord van het bureau en dus zal hij niets gedaan hebben.
Tenminste daar ga ik nu maar vanuit.

Ergens hoopte ik dat hij terugkomt en ergens ook weer niet. Dat hij mij niet kan begrijpen is echt klote, ik houd ECHT van hem.

Ik weet niet eens of ik mij schuldig moest voelen. Ergens wel, maar ergens ook weer niet. Wat had ik anders moeten doen? Als er straks wel lijken vallen en dan?

Ik moest weer even slikken. 

 

De dag leek nu wel toch een eeuwigheid. Het is omdat ik alleen aan het shoppen ben. Vanavond moet ik ergens ook gaan eten. IK besloot om daar naar het restaurant Ossiano  te gaan.

Volgens de stukken kwamen daar veel bekende mensen. Misschien dat ik die Said daar tref en als ik geluk heb en ook Lina.

Ik ging eerst naar het hotel om mij om te kleden. Het zou een sjiek restaurant zijn en om daar in een spijkerbroek aan te komen zou ik dus enorm opvallen. Het jurkje wat ik kocht paste goed bij de gelegenheid.

 Het was een donkerblauw jurkje met een driekwart mouw. Boothals en een klein splitje. De onderkant had een onderjurkje met en beetje kant wat uitstak. Heel subtiel en heel netjes.

Mijn haren heb ik licht gekruld en heel subtiel make-up gedaan. Ik deed mijn pumpjes eronder en pakte mijn tasje erbij. Zo, helemaal klaar voor vertrek. 

IK vroeg bij de balie of ze voor mij een taxi konden regelen. Ik was zenuwachtig om daarnaartoe te gaan. Het is toch raar om daar alleen te eten. 
IK wilde net naar buiten lopen en ik voelde een hand op mijn schouder. Ik draaide mij om.

Damine? Zei ik verbaasd.
Dag Dina. Hoe wist je dat ik hier zat? Van het bureau.
Ik ben ook met die zaak bezig, dus ik besloot om je te vergezellen" zei hij lachend.  

Waar ga je naar toe? Vroeg Damine. Ik ga eten in Ossiano. Ik dacht even kijken wie daar allemaal rondhangen. Hij lachte.

Mag ik je gezelschap houden" vroeg hij.
Het is anders heel eenzaam daar eten. Oh, dat zou fijn zijn. Ik bekeek hem goed. Hij had een donkerblauw overhemd met een geruit pantalon.

Mooi Gucci instappers. Hij zag er goed gekleed uit. Hij zag mij kijken. Is mijn outfit goed gekeurd? Vroeg hij lachend.
Ik begon te blozen. Yallah, we gaan, zei hij.  Je taxi staat er.  

Het was inderdaad een prachtig restaurant.  Het was net of je midden in een aquarium ziet of misschien wel onder de zee.