Chosen (VOLTOOID)

CHOSEN Deel 41

We bleven zo wel 10 minuten zitten. De tranen stroomden over mijn wangen en ik bleef snikken.

Hij aaide mij haren maar zei helemaal niets. Ik begon het koud te krijgen...
Heel mijn lichaam was nog aan het trillen..

Lieverd, we gaan even douchen en doe iets warms aan" zei hij met een zachte stem...
Ik hoorde de schaamte in z ijn stem...

Lieverd, het spijt mij...
Ik kon mij niet inhouden...
Wollah, ik wist het niet.....

Je bent mijn vrouw en alleen van mij, zei hij....
Ik wil zo snel mogelijk trouwen,  zei hij op een lievecstem...

Ik knikte alleen maar....jij gaat douchrn en Ik ga even koffie maken" zei hij.

Ik knikte weer……Hij hielp mij met opstaan.
Dit deed nog zo'n pijn..

Ik kon moeilijk lopen.
Hij keek in mijn ogen en ik zag verdriet in zijn ogen. Na 20 minuten liep ik uit de badkamer. Hij had het bed verschoond en ik hoorde de was al draaien.

Ik de woonkamer had hij al kopjes staan en twee tosti’s liggen. Hij liep op mij af en gaf mij een kus op mijn wang en liep daarna de badkamer in.
IK had nog steeds pijn daar beneden en ik kon nog moeilijk lopen.

Warme douche hielp gewoon niet....

IK deed mijn trainingspak aan en ging op de bank zitten. Ik keek even om mij heen, en voelde mij zo zwaar kut.

Hoe kon ik dit laten gebeuren? IK walgde van mezelf. Daar gaan mijn geweldige principes. Mijn droom….Ik slikte…… Mijn hoofd bonkte, stond echt op ontploffen. Hoe kon ik hieraan toegeven?……. 

Ik.bleef voor mij uitstaren.
Ik voelde mij leeg...
Ik vbolede even niets meer...

Rayan kwam naast mij zitten en gaf mij een kus op mijn hoofd.  

Gaat het, lieverd? Vroeg hij.

"Rayan, dit had niet moeten gebeuren" zei ik. Ik HAAT mezelf hier om.
Hij zuchtte en zei even niets. Hoe kon ik dit laten gebeuren? Schreeuwde ik zijn richting op.  

"Dina, het is niet erg". Ik houd van je. Het is niet jouw schuld maar de mijne. Ik kon mij NIETZ bedwingen.
Nee Rayan, MIJN schuld. Ik ben mijn maagdelijkheid verloren en niet JIJ.

"Je hebt mij NIET gedwongen". Ik begon te huilen. Ik greep naar mijn hoofd. Het stond letterlijk op ontploffen.

Heb je pijn lieverd, vroeg hij lief. “Ik heb alleen een gigantische hoofdpijn. Heb ik je verder nog pijn gedaan? Ik knikte weer……

Het spijt mij schatje…Wollah het spijt mij…… Hij trok mij naar zich toe. Ik wurmde mij weer los van zijn greep………
Ik wilde door hem even niet aangeraakt worden. Hij voelde dat ik afstand wilde creëren. Hij moest even slikken…….

“Dina, ik kan mezelf wel door de kop schieten”. Waarom heb je niet gezegd dat je nog maagd was? Vroeg hij..

Ik keek hem even aan. Serieus? , ik moet je vertellen dat ik een tweelingzus heb, ik moet je vertellen dat ik een maagd ben. Misschien had ik je moeten vertellen dat ik ook een vrouw was" zei ik sarcastisch ……