[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bir gün batımına yine gözlerini açmıştı.. Ne zamandır bu haldeydi bilmiyordu ama git gide daha çok hırçınlaşıyordu. Büyük ihtimalle buradan kurtulduğundaki ilk planı efendinin eşini yemekken, gördüğü ilk canlıyı yemek olarak değişecekti.
Açlıktan delirecek haldeydi. Hırladığında ağzından akan siyah sıvı yere damlarken, sinirden küçülmüş mor göz bebekleri sinirle etrafta dolaşıyordu. Elleri yine yumruk olmuş ,öne doğru eğilmişti bu yüzden zincirler gerilmiş haldeydi. Kanatları tutulmuştu bu sebeple ağrıyordu,uçması lazımdı.
Duyduğu hışırtı sesi ve burnuna dolan güzel kokuyla beraber başını hızla kaldırdı. Dudaklarına korkunç bir gülümseme yerleşirken, ayakları üzerinde hafiften doğruldu.
Pofidik! Bekle..
Dur, nereye gidiyorsun?
Bekle beni!
Tatlı bir ses kulaklarına dolarken, güzel kokunun etkisiyle göz bebekleri biraz daha küçüldü. "İnsan.. " Diye hırlayarak güldü. "Umarım etine dolgunsundur, benim güzel yemeğim.. " İştahla mırıldanırken yaklaşan adım ve konuşma sesleri ile gözlerini kapatarak havayı kokladı.. Güzel koku hem iştahını açıyor, hem de erekte ediyordu onu.
İşte şimdi keyfi yerine gelmişti. Gülümseyerek gözlerini açarken, aralık olan demir büyük kapının ucunda önce küçük bir tavşan burnu gözüktü. Etrafı koklayarak içeriye giren süt kahve renginde beyaz lekeleri olan tavşanı tatlı niyetine düşünürken, kendisine doğru yavaş yavaş gelmesi ile sivri dişlerini göstererek gülümsedi.
Minik tavşan durup minik elleri ile yüzünü sıvazlarken üzerine doğru atılan canavarı fark ettiğinde ,korkuyla geriye gitmeye çalışmıştı ama popişi üzerine düştü. Biraz yerde döndükten sonra ayağa kalktı o sırada "Pofidik! " Diye bağırarak içeriye giren minik beden, mor gözlerin yeni hedefi olmuştu.
Minik bedenin açık yeşil gözleri sadece kendisine doğru korkuyla koşan minik tavşandayken, kaşlarını çatarak azarlama moduna girmişti bile. "Sana sesleniyorum, hiç annem ne diyor diyip durmuyorsun! Ben sana böyle mi öğrettim? Aldın başını gidiyorsun! Ne kadar uzaklaştık evden bir haberin var mı-Sen beni dinliyor musun? "
Minik beden yere çömelip tavşanı kucağına almadan önce duyduğu kıkırtı ile gözlerini, karanlık etrafta gezdirdi ve parlayan bir çift mor gözle karşılaştı.
Korkuyla nefesi hızlanırken, minik tavşanı gibi popişi üzerine yere düştü. "Merhaba güzelim. " Canavarın ayağa kalkması ile başını kaldırmak zorunda kaldı..
"Tam istediğim gibi.. " Diye keyifle fısıldadı Javier. Dolgun basenleri,minik elleri,iri yeşil gözleri, dolgun pembe dudakları, dağınık kahve saçları, çillerle süslü bir minik yüzü ve küçük bir burnu vardı çocuğun.. Ve harika bir kokusu.
