[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⛓️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
"O herif kim? "
"Ne? " Yuşa şaşkınca baktı karşısındaki adama.
"Yanında gezen herif kim? "
"Sinan.. Sana ne bundan? " diye sordu Yuşa şaşkın şaşkın gülerken.Çalışma molası verdiği zaman bu adam birden yanına gelmişve ne olduğunu anlayamadan kenara sürüklenmişti. "Biz sadece mahalleden tanıdığız. Ne hakla gelip yanındaki 'herif' kim diye sorabiliyorsun? "
Sinan bu cümlelerle afalladı. Kendisi de bilmiyordu ki neden hesap sormaya başladığını! Sadece o adamı her gördüğünde sinirleniyordu, Yuşa'yı yanında istiyordu.. Yuşa'yı yanında mı istiyordu? Saçmalıyordu şu an! Sadece bozulmuş mahalleyi toparlamaya çalışıyordu! Her şeyin bir sınırı vardı..Bu kadarı fazlaydı! Kendisini toparlayarak "Abartıyorsun Yuşa! " dedi. "Hadi kıyafetlerine bir şey demiyoruz ama yabancı adamlarla yatıp kalkacak, eve sokacak kadar-"
"Dur, dur, dur! Sen ne hakla bana bunları söyleyebiliyorsun? İstediğimi giyerim, istediğim kişiyi severim ve bunlar kimseyi ilgilendirmez! Sevmiyorsan, görmek istemiyosan çevir kafanı başka yere. Ayrıca o herif dediğin kişi benim eşim. Abuk subuk konuşma, hesap sormaya hakkın yok. " Yuşa sinirli sinirli konuştuktan sonra binanın arasından çıkıyordu ki bileğinden yakalanınca Sinan'a bakmak zorunda kaldı. "Bırak."
