[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
25 Nisan 1915
Genç çocuk heyecanla koşarken yanlışlıkla yaşlı bir kadına çarpınca korkuyla "Özür dilerim. " Diye mırıldandı. İnsanlardan, bir kişi haricinde, çok fazla korkuyordu.. Bu kalabalık caddeyi geçebilmesinin tek cesaret verici şeyi o kişiydi, onu düşündüğü için cesurca koşabiliyordu.
"Önüne bak velet! Bugün lanetlenecek ikinci.. Pardon birinci kişi olmak istemezsin. "
Çocuk kadının dediği şeylerle daha fazla korkarken nefesi hızlanmıştı bu sırada biri bileğinden tutunca korkuyla geriye çekilmek istedi ama gördüğü bedenle içi rahatladı ve gülümsedi.
"Üzgünüz efendim. İyi günler. " Esmer beden, kendisini gülümseyerek izleyen bedeni çekiştirerek ara sokaklardan birine soktu. "Dikkatli olmalısın. "
"Af dilerim. " Minik bedenin gülümseye devam ederken böyle demesi esmer çocuğun sinirli halinden iz bırakmazken gülümsedi. "Gidecek miyiz? "Diye sordu ve olumlu bir baş sallaması aldı.
İkili ara sokaklardan bazen kalabalık yollardan geçerek bir dükkanın önünde durdu ardından içeriye geçtiler. Adam gelen ikiliye bakarken Javier cebinden paraları çıkartarak tezgâha bıraktı. " Fotoğraf çekileceğiz. "
Adam tebessüm ederek kamerasını ayarlarken Javier üzerindeki kabanı çıkarttı. Böylelikle üzerindeki şahşahlı kıyafetleri gözler önüne sermişti.Bunu bilerek, hava atmak veya böbörlenmek için yapmamıştı elbette fakat yanındaki esmer çocuk bulabildiği en düzgün bile olsa yırtık yerleri olan kıyafetlerini çekiştirdi mahcup bir şekilde ama yanındaki beden heyecanla kendisini siyah bir perdenin önüne çekiştirdiğinde daha fazla utandı.
Ama Javier onu böyle bile olsa seviyordu.. Aralarındaki şöhret, tabaka farkını veya ikisinin erkek oluşunu da umursamıyordu. O sadece sevgi, aşkla ilgileniyordu.
Kameraya kocaman gülümsediklerinde adam ikisinin fotoğrafını çekti. "Bir tane daha çekebilir misiniz? "Diye sordu Javier. Bir fotoğraf onda, diğer fotoğraf esmer sevdiğinde olacaktı çünkü...
Dükkândan çıktıklarında Javier elindeki diğer resmi düşünceli duran esmere verirken " Ne için astın yüzünü? "Diye sordu ilgili bir şekilde. Esmer çocuk zoraki bir tebessüm ederek " Hiç. "Diye mırıldandı. "Git artık yoksa geç kalacaksın. "
Javier istemeyerek başını salladı. O esmer gibi özgür değildi ,buraya bile evden kaçarak gelmişti ve o şeytan ,yokluğunu fark ederse çok kötü şeyler olurdu. "Tamam.Görüşürüz."
Esmer mırıltılı bir sesle onayladı. Javier çocuğun neden böyle birden üzüldüğünü anlamamıştı ama soracak vakti yoktu.. Koşarak malikaneye ilerlerken çekildikleri resme ardından içinden gelen hisle arkasında kalan esmere baktı ki o an zaman yavaşladı sanki, her şey paramparça oldu, kalbi büyük bir yara aldı çünkü esmer beden hırsla çekildikleri fotoğrafı yırtıyordu.
