[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Yuşa duyduğu ağlama sesleri ile bir gece daha uyanırken bu sefer ciddi anlamda dağılmış haldeki adama, uykulu gözlerle baktı. "Javier.. " yatağından kalkarak yerde yatan adamın dizleri arasına girip ,gri saçları çeken elleri tuttu.
Birkaç haftadır adam her gece ağlayarak uyanıyor, rüyasında gördüğü kişilerden bahsediyordu.Günden güne daha huzurlu ve mutlu oluyordu aslında ama gördüğü şeyler bu vakitlerde çok kötü etkiliyordu onu.. Vicdanı ile yüzleşiyor, af diliyordu.
"Javier'im yeter artık ,yapma bunu kendine. " diye fısıldadı Yuşa ağlayarak kollarını, adanın boynuna sardı sıkıca. "Seni böyle gördükçe bitiyorum, dayanamıyorum. "
Javier minik bedenin beline kollarını sararak başını ,sıcak boyuna gömdü.
İlk aşkını görmüştü.
Onca yıl ve kötü bir ayrılıktan sonra onu tekrar göreceğini hiç düşünmemişti. Ayrıca kocaman adam olmuş halde görmüştü.. Sevdiği bir kadınla evlenmiş ve iki çocuğu olmuştu. Hayır ,hayır Javier kıskanmamış, üzülmemiş veya sinirlenmemişti tam tersine mutluydu ve rahatlamıştı.
Dürüst olmak gerekirse özlemişti de esmer çocuğu.. Ağlamasının sebebi bunlardı aslında.
Birkaç dakika sonra ağlaması durup yerini iç çekişler alırken Yuşa'nın yardımıyla ayağa kalktı..Uyandıktan sonra ağlamasını durduramadığından yeşil gözlüyü uyandırabilir diye tuvalete gidecekti ama gücü yetmeyince yere çöküvermişti.
Yuşa yatağa oturttuğu adamın omuzlarına sarılırken göğsüne gömülen başın, uzun saçlarını okşadı. "Seni.. Yine uykundan ettim. " diye fısıldadı Javier.
"Yok öyle bi şey, sus. " dedi Yuşa karşılık olarak. Adamın buruk bir tebessüm ederek, gerdanlığına öpücük bırakmasına sebep olmuştu.
"Bugün.. Kimi gördün? "
"Onu.. " diye fısıldadı Javier.Yuşa bu duruma karşı çok anlayışlıydı ,asla kıskaçlık yapmıyor hatta ilgiyle dinleyip her şeyde destek olmaya çalışıyordu.
"Yıllar sonra görmek.. Çok değişik olmalı. "
"Evet.. Yuşa. " diye mırıldandı Javier gözlerini, ilgi ve sevgiyle bakan yeşiller ile buluştururken. "Biz.. Biz ayrılmayalım olur mu? Yokluğunla sınama beni.. Ben artık dayanamam. Güçlü değilim, cesur değilim korkağın tekiyim..Sen gidersen ben yaşayamam. "
"Javier.. Bir yere gittiğim yok. Sıcak evimizde beraber yaşayacağız. Yatağımız bile aynı be adam! Ayrıca sen çok cesur ve güçlü bir adamsın.. Onca yaşadığın şeye rağmen ayakta kalabiliyorsun.Cesurca onlarla yüzleşebiliyor, özür dileyebiliyorsun. Javier sen benim gördüğüm en cesur insansın! Kaç haftadır dimdik ayakta kalabildin ve aşkım eminim bu sondu artık daha rahat olacaksın. Geçmişin seni rahatsız etmeyecek ve özgürce geleceğini yazabileceksin. Yanında olacağım hem de her zaman. Geçmişinde olamadım, yardım edemedim sana ,kurtaramadım seni belki ama gelecekte ve şimdi öyle olmayacak. " Yuşa kendisine aşkla bakan adama bu konuşması ile hem sevgi hem cesaret verdikten sonra dudaklarını, sevdiği dudaklara bastırıp kocaman bir öpücük bıraktı.
