[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Yuşa gördüğü kâbusla gözlerini nefes nefese açarken, Pofuduk endişeyle minik bedenin kucağına çıktı.
"Off.. " Diye mırıldandı. Rüyasında canavarı görmüştü. İlk başlarda tavşanı ile beraber güle oynayan yemyeşil yerlerden geçiyor sonra solmuş ağaçların,bitkilerin olduğu kapkaranlık bir yere geliyordu. Malikaneye girip canavar ile karşılaşıyordu, yine aynı korkuyu yaşıyor ve kaçıyordu ama canavar arkasından aç olduğunu ,sadece biraz yemek istediğini söylüyordu bu sefer.
Yüzünü elleri ile ovuşturarak yataktan kalktı. Çarşafı düzeltip, üstünü başını değiştirdi..Tuvaletteki işlerini halledip, kahvaltıyı hazırladı bu sırada annesi yeni uyanmış ,mutfağa giriş yapmıştı. Beraber kahvaltı yaptıktan sonra Yuşa tavuklar,inekler,ördekler ile ilgilenmiş ardından 'Safderun' isimli kitabını alıp, koyunları otlatmaya çıkarmıştı.
Öğlene doğru eve döndüğü sırada annesi komşuya, güne gitmişti.. Yuşa ise evin içinde bir sağa bir sola gitmeye daha fazla katlanamayarak ,annesinin yaptığı yemekleri kaplara koydu..Çatal -bıçak, bir şişe su alıp çantasına yerleştirdi.Minik tavşanınıda kucakladıktan sonra evden çıktı. Annesine dışarıya çıktığı ile ilgili bir mesaj yazıp ,ormanın yolunu tuttu.
Pofuduk'un sanki büyük bir hata yapıyormuş gibi kendisine bakması ile eliyle minik yüzü kapattı Yuşa. "Bakma şöyle... Zaten korkuyorum. "Elinin yalanması ile yumuşak tüyleri okşadı.
'Canavara yemek götürecek kadar da iyi kalpli olmazsın! ' Kendisine kızarken bir kaç dakika sonra malikanenin kapısına ulaşmıştı. Kapı dün bıraktığı gibi açıktı.. Derin, titrek bir nefes vererek başını içeriye uzattı.Dizleri üzerine çökmüş, öne doğru eğik bir şekilde ,elleri arkadan zincirli ,taş heykelle gözlerini irileştirerek aynı şaşkınlıkla kendisine bakan tavşanına baktı. "Dün.. Canlıydı ama... Hayal mi gördük? "
Tavşan başını iki yana salladı ve yere zıpladı. Minik, çekingen adımlarla heykele ilerledi. Yerden destek alan uzun ve sivri parmakları burnunun ucuyla kokladıktan sonra arkasından gelen bedenin yeşil gözlerine baktı.
"Canlı değil.. " Yuşa mırıldanırken günün batmaya başlaması ile yakından baktığı canavarın gri gözleri mora dönünce, tavşanını yerden kaptığı gibi olabildiğince geriye kaçtı. Canavar boynunu iki yana yatırıp, kanatlarını açarken ellerini kıpırdattı. Lanet zincirlerin sesini duyması sinirlerini bozarken ,kendisini izleyen yeşil gözlerle sırıtmıştı ama.
"Avcısına kendi ayakları gelen, ilk av olabilirsin güzelim. "
Yuşa geriye adım atarken minik tavşana daha sıkı sarıldı.. Canavar bugün daha sakin duruyordu sanki?
"S-sana yemek g-getirdim. "
"Fark ettim onu.. Yaklaş o zaman. " Javier minik bedeni yemekten bahsediyordu ama Yuşa'nın "Sapık dayılar gibi konuşma. " Diye mırıldanması ile "Haydaaa! " Diyerek gözlerini devirdi.
