[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Javier manavın yanında Yeşim Hanım'ı beklerken etrafa bakındı o sırada gördüğü kaldırım kenarındaki küçük tezgah ile kaşlarını merakla çatarken adımlarını oraya çevirmişti farkında bile olmadan.
Tezgahın başındaki yaşlı adam ipe boncukları dizmeye devam ederken gülümseyerek "Merhaba yakışıklı oğlum." Dedi. Javier "Merhaba.. " Diye gevelerken tezgahta gördüğü her bir takı ile dudakları aralandı ve birden heyecanla "Size birkaç tane göstersem ayırabilir misiniz? Hemen gelip alacağım. " Diye bağırdığında zavallı satıcı adam korkuyla sıçramış ardından şaşkınca onaylamıştı.
Javier birkaç takı göstererek adamın ayrı bir poşete koymasını sağladıktan sonra Yeşim Hanım'ı tamamen unutarak malikaneye koşturdu. Kadıncağız manavdan çıkıp etrafa bakındığında oğlunu göremeyince paniklerken,onu tesadüfen gören satıcı adam "Bir yere gitti.Endişelenmeyin iyiydi. " Diyerek gülümsedi. Yeşim Hanım tereddüt etse de eve giderken Javier ise içindeki heyecanla yardırıp geçmişti yolları.
Malikaneye vardığında nefes nefese duvara tutunurken buraya bir daha gelmeme yemini bozduğu aklına bile gelemeyecek kadar önemsiz kalmıştı onu için. Nefesleri düzene girince geçen sefer geldiğinde girmediği anne ve babasının odasına tereddüt etmeden girerek üstü örtülü mobilyaları kurcaladı.. Uzun süren bu kurcalama sonucu istediği şeyleri bularak malikaneden ayrıldı ve mahalleye geri döndü.
Kuyumcudan içeriye girerek cebine tepmiş olduğu eski ve değerli takıları çıkarttığında kuyumcu adamın gözleri pörtlemişti... Javier yüklü miktarda paraya sahip olduğunda soluğu takıcı amcanın yanında almış hemen ardından eve gitmişti. Yüzünde saklayamadığı bir gülümseme varken kapıyı açan Yuşa'nın "Neredesin sen? Annem ortadan kaybolduğunu söyleyince aklım çıktı! " Tarzındaki azarlanmaları kulağına aşk şarkısı gibi gelirken mayışmış halde gülümseyerek izliyordu minik nedeni ta kii sonunda "Sen beni dinliyor musun?! " Cırlaması kendisine armağan edilene kadar.
"Evet güzelim. Gel hadi benimle. " Dedi heyecanla minik bedeni belinden tutarak odalarına doğru götürürken ,Yuşa adamın bu değişik tavrına anlam vermeye çalışıyordu. "Ne oluyor sana?? "Diye geveledi ama cevap alamadı.
Odaya girdiklerinde kapıyı kapattı Javier ve şaşkın çocuğu yatağa oturtarak yanına oturdu ardından arkasına sakladığı poşeti çıkartarak Yuşa'ya uzattı bu sırada hala kocaman gülümsüyordu.
Yuşa şaşkınca poşeti alırken adamın sabırsızca "Açsana.. Çabuk çabuk. " Demesi ile şaşkınca gülerek poşetin içinden orta boydaki bir sürü hediye paketimden ilkini açtı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
