[TAMAMLANDI]
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Bazı canavarlar bildiğiniz gibi nazik, aşk dolu, utangaç, sevimli, çocuk ruhlu değildi.
Bazı canavarlar korkunçtu, acımasızdı,nefret doluydu.. Hatta bazıları vardı ki, zincirlere bağlanmış bir halde tutsaktı..
"YAKLAŞ İNS...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Yine aynı yerdeydi.. Ebedi siyahlık içinde sığ sularda adım atarken fısıltılar, acı dolu çığlıklar yüzünden kafayı sıyırma noktasına geliyordu ve böyle devam ederse gerçekten sıyıracaktı da!
Omzunda hissettiği elle arkasına dönmedi ..Çünkü omzuna kimse dokunmamıştı bu sefer önünde bir kadın duruyordu.
Bu kadını hatırlıyordu.
Dudakları titrerken bir hıçkırık boğazından firar etti. Dizleri üzerine çöktüğü zaman kadın gülümseyerek onun yanına gelmiş onun gibi yere çömelmişti. "Garçon..(Delikanlı.. ) "
"Pardon! Je suis vraiment désolé!(Üzgünüm! Gerçekten üzgünüm!) " diye haykırdı Javier. Kadın adamın titreyen ellerini tutarak avuç içlerine öpücük bıraktı anne şefkati ile ağlayan bedene bakarken "Ce n'était pas de ta faute.(Senin hatan değildi.) " diye fısıldadı. "Vous ne l'avez pas tué. Vous avez essayé de nous sauver. Aucun de nous n'est en colère contre toi, Javier.(Onu sen öldürmedin. Bizi kurtarmaya çalıştın. Hiçbirimiz sana kızgın değiliz Javier.) "
Javier yüreği yerinden çıkarmış gibi acıyla ağlarken kadın kendisine sarıldı gözlerini zorlukla açtığında harap olmuş köyü görmüştü.. Herkesi kurtarmaya çalıştığı o köyü..
Kendisinden çok daha güçlü, kötü insanlara kendi isteğiyle boyun eğen bir Gargoyle ile savaşmıştı.Onu kabullenen, besleyen insanları ve köylerini korumak için savaşmıştı ama başarmıştı.. Kendisini çok suçlamıştı, eğer güçsüz olmasaydı köydekiler ölmeyecekti.
"Ce n'était pas de ta faute.(Senin hatan değildi.) " diye fısıldadı kadın bir daha..."Nous te pardonnons, Javier.(Seni affediyoruz Javier.) "
...Sonra gözlerini açtı Javier bu sırada gözlerini pörtletmiş kendisine bakan Yuşa'nın "BİLİYORDUM İŞTE! KÂBUS GÖRÜYOR O YÜZDEN ERKENDEN KALKIYORDUN! " diye bağırması ile korkuyla sıçradı.
Elini sıkışan kalbine götürerek bacaklarını kendisine çekerken ağlamaya devam etti. Yuşa anında bağırdığı için pişman olurken "Javier'im.. " diye fısıldadı. Ne gördüğünü soracak dili yoktu duyacaklarından da korkuyordu. Başını, bacaklarında yatan bedene doğru eğerek "Javier'im.. " diye fısıldadı bir daha.
Birkaç dakika sonra şiddetli ağlamanın yerini iç çekişler bırakırken Javier kalbinin biraz olsun rahatadığını, omuzlarından yük kalktığını hissediyordu yattığı yerden doğruluğu zaman kendisi ile ağlayan bedene "Sen niye.. Ağladın ki? " diye sordu.
"Sen üzgün olunca dayanamıyorum. " diye fısıldadı Yuşa tekrar ağlamaya başlayarak adama sarılırken. "Güzelim benim.." diye fısıldadı Javier güzel kokuyu içine çektikten hemen sonra "Mutluyum.. " dedi.
Yuşa geriye çekilerek siyah gözlere baktı. Yalan söylemiyor veya geçiştirmek için böyle söylememişti Javier bu bakışlarından belli oluyordu bu yüzden gülümsedi minik beden.
