وردتى الجميله

الفصل الثالث والعشرون

صباحا وفى يوم مميز لدى الفتيات ، ويوم تنقلب فيه الاحداث و يتلاشي فيه الكره من القلوب

فى غرفه سعاد و رضا

سعاد : اصحى يااا رضا ، اصحى كده و فوقلى

رضا : ااايه, يا وليه عاوزه ايه

سعاد : ايه بقي اللى حصل امبارح ده

رضا : ايه اللى حصل يعنى

سعاد : رضا متتجننيش ، انت ازاى يا راجل تقرا فاتحه بنتك امبارح كده و تجبينى على ملى وشى و ابقى زى زى الغريب انت اتجننت

رضا : سعااد ، لمى لسانك و شوفى انتى بتقولى ايه ، وبعدين انا لسه عايش على  وش الدنيا ، وانا حظرتك  بدل المرة الف لكن مفيش فايده فيكى وانتى اللى بتخربى على بيتك بالمنظر ده

سعاد بخوف : يعنى ايه

رضا: يعنى اللى فهمتيه يا سعاد ، انا خلاص وصلنا لاخر اللى ما بينا وكل ده بسببك انتى ، انا اطمن على نيرمين و اوصلها لبيتها ، وبعد كده تروحى عند اختك متلزمنيش تانى ، ثم تركها و خرج من الغرفه

سعاد : يخرب بيتك يا سعاد ، بيتك هيتخرب يا سعاد ، صباح لازم الحقها قبل ما تنفذ  اللى هى ناويه عليه ، انا بيتى هيتخرب بسببها

_____________________________________

فى غرفه الفتيات

سجى و هى ترد على هاتفها بنعاس : الو

سمير : هو انا هصحى على الصوت ده كل يوم

سجى بابتسامه : صباح الخير يا حبيبى

سمير : صباح الفل يا مراتى

سجى ودقات قلبها تزداد : وبعدين بقي ،فى الككلام  ده

سمير بضحك : ماشى يا ستى ، المهم هقولك على سر بينى وبينك بس متقوليش لحد من البنات عليه

سجى وهى تقوم مبتعده عن الفتيات : خير يا سمير

سمير وهو يقوم بسرد عليها

سجى بفرحه وصدمه : انت دماغ والله يا سمير ، بس برافو عليك بجد

سمير : دى فكره الحج عبدالرحيم ،المهم فى ٣ بنات هيجيوا ليكوا كمان ساعتين علشان يظبوا ليكوا  الباديكير و المناكير والحاجات بتاعتكم دى

سجى بضحك شديد : ومالو ميضريش

سمير : سجى ميكب كتير لا

سجى : حاضر يا سمير ، طب دول هيجيوا ازاى ولسه الفساتين مجبتهاش ،

سمير : ما انا رايح اصلا فى الطريق هجبهم اهو

سجى : ماشي يا حبيبى توصل بالسلامه

_______________________________________

فى غرفه سعاد

صباح :  يعنى ايه يا سعاد اللى انتى بتقوليه ده

سعاد: زى ما سمعتى يا اختى ، ده فرح. ابنى و مش هكسر فرحته بسبب انانيه منى

صباح : انانيه ، وكان فين كلامك ده ، اوعى تكونى فاكرة انى بنتى بايره ولا معيوبه يا اختى

سعاد : انا مقولتيش كده يا صباح ، وبعدين انتى عارفه كويس ميار عندى ايه ، بس خلاص ابنى اختار اللى عوزها

صباح : يعنى انتى عاوزه ايه دلوقتى يا سعاد

سعاد : سمير يبقي زى ابنك و حقك تحضرى فرحه لو انتى عاوزه

صباح بصدمه : انتى بتطردينى يا سعاد ، بتطردى اختك
سعاد: انا مقولتيش كده يا صباح ، بس سميها زى ما تسميها ، انا بيتى كان هيتخرب  ، بسبب حقدى ، ولازم اصلح اللى عملته

صباح وهى تاخد شنطتها : ماشي يا سعاد انا مش داخله ليكى بيت تانى و بنتى هيجلها عريس تتحاكى البلد عنه ، ثم تركتها و خرجت من الغرفه بل من المنزل بأكمله

ثم اتجهت سعاد الى غرفه الفتيات

_____________________________________

فى غرفه الفتيات

سجى وهى تفتح الباب وكانت منصدمه

سعاد : ممكن ادخل يا عروسه ابنى

سجى : هااا  اااه ، اه طبعا اتفضلى حضرتك

نيرمين : فى ايه يا ماما

سعاد بابتسامه : مفيش حاجه يا حبيبتى ، وبعدين تعالى فى حضنى انا مقولتيش ليكى مبروك امبارح

نيرمين وهى تركض لحضن سعاد : الله يبارك فيكى يا ماما ، والله يا ماما ، مازن كويس ، وسمير مكنش هيوافق عليه الا لما يكون سئل عليه ، انتى عارفه سمير

سعاد : عارفه يا حبيبتى ، وانا موافقه عليه متقلقيش

ورد : غريبه يعنى يا خالتو سعاد ، انك هنا ، هو فى ايه

سعاد: انا عارفه يا ورد ان كان دايما العلاقه ما بينا مش كويسه ، بس ربنا نور بصرتى  خلاص ، ثم مددت يدها الى سجى ، وتشير الى ان تجلس بجانبها ثم اكملت

سعاد ل سجى : انا يا بنتى بعتذرلك عن أي حاجه. عملتها ليكى ، انا كنت غيرانه على ابنى ، الحقد والكره كان ملينى ، سامحيني يا بنتى

سجى وهى تحضن سعاد : خلاص يا طنط مفيش حاجه انا والله سامحتك

سعاد : لو سامحتينى تقولى يا ماما ولا انا مينفعش

سجى : لا ازاى يا ست الكل

قطع هذا الحدث دخول كلا من نوال وخلود و نجوى الى غرفه الفتيات

نوال وهى تشاهد سجى التى تحضن سعاد ، ثم نظرت الى ورد و نيرمين

نوال : هو فى ايه

خلود : سجى ، وسعاد

نجوى : يهدى ما يشاء

سعاد وهى تتجه الى نجوى : انا اسفه لو مكنش استقبالى ليكى كويس امبارح ، بس انا متاكده انك هتكونى حما. وام كويسه لبنتى

نجوى وهى تضم سعاد : لا حما ، ايه ده احنا هنكون صحاب ، ونعمل مؤمرات و خطط على مازن ، ثم نظرت الى نيرمين ، مش كده يا نيرو

نيرمين بضحك : اه اكيد

ثم اتجهت سعاد الى نوال : سامحينى يا نوال لو زعلتك منى فى يوم ، حقك عليا

نوال : سعاد ، مفيش حاجه ، بس يارب تكونى رجعتى سعاد اختى وبنت عمى بتاعت زمان ،
وبعدين ربنا غفور رحيم ، ثم ضمت سعاد اليها

ثم اتجهت الى خلود : انا مهما  قولت مش عارفه اعتذر عن اللى عملته ، بسببى بنتك عملت الحادثه ، حقك عليا ، سامحينى

خلود : لو عاوزنى ، اسمحك يا سعاد  تخدى بالك م بنتى و تشيلها فى عينك

سعاد بفرحه و ندم حقيقى : ده فى عينى والله ،

سعاد : هو بس فى حاجه كنت عاوزه اقولها ، فى فستان جيه امبارح و صباح حط عليه بورده

نيرمين : الفستان ده كان جاى ليا يا ماما

سعاد بصدمه : ااايه ، ليكى

نيرمين : اه يا ماما ، سمير كان جايبوه ليا ، بس الحمد الله ربنا بعت لينا اللى حذرنا

سعاد بابتسامه : ميار ، صح ، الحمد الله 

نوال : يلا كفايه كلام قدامنا يوم طويله يلا يا عرايس علشان تجهزوا

ورد : ايه بس يا ماما ، قوام عاوزه تخلصى مننا ، دى. سجى بس

نجوى : لا يا عروسه ابنى ، النهارده خطوبتك. انتى و  ادم ، وخطوبه نرمين و مازن

نرمين و ورد : اااااايه

سجى بضحك : باظت المفاءجاة
يتتبع ......