12.Bölüm: MAZİDEKİ YARALAR

526 26 2
                                    

"Günâhkârlıktan kaynaklanan acımasızlık ve ümitsizlikten, kaynaklanan gözü peklikle dalar köhne bara gece yarısı katilleri, sessiz bar sakinlerinin kutsal saatine tecavüz edip, göğüslerine saplarlar görünmez hançerleri."
-Samuel Johnson

{Bu bölüm cinsellik içermektedir.}
{Melody ve Liam'ın geçmişini az çok bu bölümde okuyacaksınız lütfen yorumlarınızı belirtmeyi unutmayın. Uzun bir bölüm oldu oy atmak zor değil :)}

 Uzun bir bölüm oldu oy atmak zor değil  :)}

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

LİAM

Dylan fısıldayarak, "Başka bir emriniz var mı efendim?" diye sorarak kahvaltı tepsisini ve istemiş olduğum dosyaları masaya bıraktı. O da herkes gibi karımı uyandıracak olursa boynunu koparacağımı biliyordu.

"Patric'e Amory'nin gelecek bir kaç saat içinde nerelerde olacağını bilmek istediğimi söyle."

Kapı kapanınca Mel'e döndüm ve onun yatakta oturmuş, bana bakmakta olduğunu gördüm. Yüzü ifadesiz, gözleri ise gün ışığı kadar berraktı ki bu rahatsız edici bir durumdu.

Bir yandan ne düşündüğünü kestirmeye çalışırken, ondan mümkün olduğunca uzaklaştım. "Üzgünüm, seni uyandırmak istememiştim."

Üzerinde hala gelinliğinin olduğunu fark edince kaşlarını çattı ve yataktan kalkarak önümde durdu. "Şunu çıkarmama yardım et."

Hiçbir şey söylemedim ve üst bölümün kopçasını açıp eteğinin fermuarlı yavaş yavaş indirmeye başladım. Heyecanlanmamaya çalışıyordum ama ne yazıkki başaramıyordum.

Seni ahmak! Kızın babası daha yeni öldü, kendine gel.

Onu beyaz, dantel iç çamaşırlarıyla görmek aklımı başımdan almıştı.

Lanet olsun babasına!

"Dur da sana yardım.." Dudaklarını dudaklarıma dayayarak beni susturduğunda bütün direncim kırıldı ve kendimi şehvetin pençesinde buldum. Büyük bir zevkle onu kendime çekip güzel kıçını sıkıca kavradım. Tüm hatları sanki benim için özel olarak yapılmıştı.

O, narin elleriyle kravatımı çıkarıp gömleğimin düğmelerini çözerken bi anda aklım başıma geldi ve ondan uzaklaştım.

Sertleşen organımı kontrol almaya çalışarak, nefes nefese, "Mel, bekleyebiliriz. Ben beklerim." dedim.

"İyi de bunun seninle ilgisi yok. Hem ben bekleyemem. Düşünmek istemiyorum. Hadi içine gir ve bana her şeyi unuttur."

ACIMASIZLAR +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin