Wanna Play ? // Loki

12

"Adelina , nerdesin ?"

Siyah saçlı çocuk yine yemekte masada onlarla olmayan kızı arıyordu. Onu nerede bulacağını çok iyi bildiğinden yine nehir kenarına gelmiş ve etrafa bakınıyordu ama kız görünürde yoktu.

"Adelina ! "

Başını olumsuz anlamda sallayarak söylendi.

"İlgi budalası ! Keşke onu kendi diyarında bıraksaydı babam. Ne diye getirdi ki buraya !"

Kendi kendine konuşarak nehir boyunca yürüdü. Devasa sarayın önünden biraz uzaklaşmıştı ki ayağı birşeye takıldı ve düştü.

"Bir bu eksikti !"

Memmuniyetsiz yapısı , herşey de olumsuz bir yön bulmasına ve söylenmesine sebep oluyordu.

"Adelina..."

Yerde yatan kızın küçük bedenini görünce ne hissetmesi gerektiğini bilemedi. Genelde nehir kenarında oturur ve suyun akışını izlerdi ya da uzanıp gözlerini kapatıp sesi dinlerdi. Loki'yi mutlaka duyar ve keyfini kaçırdığı için kızardı.
Loki'nin onca bağırışını duymamış olması imkansızdı. Adelina keskin kulaklara sahipti. Ufak seslere karşı bile hassastı. Dudak okumada da gayet iyiydi. Küçük bir çimen ezilme sesini bile farkederdi. Nasıl olur da onu görmezden gelip , gözleri kapalı durmaya devam ediyordu ?

"Adelina..."

Loki , bir kez daha seslendi ancak kız kıpırdamak bir yana gözünü dahi oynatmıyordu. Loki onu dikkatle incelerken gözyaşlarını farketti. Kıza yaklaşarak iyice eğildi.
Küçük parmakları ile kıza dokundu. Ancak kız hala tepki vermiyordu. Minik elleri nihayet kızın yüzüne gitti ve yanağına yumuşak bir dokunuş bıraktı.

"Baba ! "

Loki'nin tiz çığlığı bahçede yankılandı ve birkaç dakika sonra yanına gelen kişiler Adelina'yı saraya taşıdı.

"Uyanmıyor ve ateş gibi !  Ne olmuş ona ?"
"Sakin ol oğlum. Bu onun toplumuna özgü bir durum. Birazcık hasta olmuş sadece. Nehire mi girdiniz?"
"Ne ? Hayır hayır ! Ben onu gördüğüm de uzanıyordu. Suyun sesini dinliyor sandım ama uyanmadı.  Ona dokunup uyandırmak isteyince de ateşi olduğunu farkettim."
"Onu nehire falan itmedin değil mi Loki ?"

Loki , parıldayan ve dolu gözleri ile babasına baktı ve bir iki adım geriledi.

"Ben kötü biri miyim baba ? Beni böyle mi görüyorsun ?"
"Onunla pek anlaşamıyorsunuz ,bunu Asgard'da herkes biliyor. Belki şaka yapmak istemiş olabilirsin , ha ?"
"Hayır baba ! Ona zarar vermek neden isteyeyim ?"
"Ondan pek hoşlanmıyorsun."
"Ben... Evet ama... Zarar vermekte istemedim. Asla ! Ben birşey yapmadım ! Ne oldu bilmiyorum !"

Yanağından bir yaş süzüldükten sonra , sarışın kardeşi Thor'a omuz darbesi atarak odadan çıktı.
Küçük bir çocuktu ve kötülük nedir bilmiyordu. Aslında kim ve ne olduğunun farkında değildi.
Loki iyi bir çocuktu , içindeki kötülüğe yenik düşene kadar...

---

"Adelina !"

Loki , derin bir kabustan uyanmış ve kan ter içinde kalmış şekilde yerinden fırladı. Derin nefesler alarak sakinleşmek için bekledi.
Kendini daha iyi ve bilinçli hissettiği zamansa yerinden doğrulup ayağa kalktı. Bulunduğu odayı incelenmesinin ardından , birilerini görmek için dışarıya çıktı.
Kapının tam önünde bekleyen Adelina ile karşılaştı.

"Seni duydum , adımı söylüyordun."

Hafifçe gülümsedi Loki'ye.

"Öyle mi oldu? Hatırlamıyorum. Şey... Neler oldu ?"
"Öncelikle özür dilerim Loki , kafana vurmak istememiştim. "
"Kafama mı vurdun ? İyi de neden ?"
"Sen baya hatırlamıyorsun olanları !"
"Aa... Sanırım hayır. Diğerleri nerede ?"
"Bizi bekliyorlar. "
"Nerede ?"
"Yargıç Renslayer'ın odasında."