Wanna Play ? // Loki

31

"Ben herşeyi biliyordum zaten Adelina. "

Gözyaşları içinde yere çökmüş , elini Mobius'un dizlerine dayamıştı. Utandığı için yüzüne bakacak cesareti yoktu. Başı öne eğik , Mobius'tan af diliyordu.

"Çok çok üzgünüm Mobius. Canını bundan daha fazla yakamazdım ! Ben... Var olmayı hak etmiyorum. Keşke , TVA tarafından yok edilmeme izin vermiş olsaydın."
"Olanlar çok daha önceydi Adelina. Sen yok edilmiş olsan da birşey değişmezdi. "
"Doktor Strange , zaman taşını kullanamaz mıydı ? Ben yok olsam herşey düzelirdi !"

Mobius bu söylediğine sesli bir şekilde güldü.

"Çocuk gibi konuşma. Zaman taşı kimseyi geri getirmez. Şuan ki zaman çizgisinde yoksan geçmişte de olmazsın. "
"Denenebilirdi."
"Varsayalım ki dediğin gibi oldu ve ailem geri geldi. Şuan ki zamana gelince de farklı şekilde ölebilirlerdi Adelina. Zamanda böyle oynamalar yapılamaz. "
"Üzgünüm Mobius, biliyorsun ben kendimde değildim. Gözüm kör olmuş bir haldeydim ve kimseyi düşünmüyordum. Değiştirme şansım olsa inan kendimi feda ederdim. "
"Yeter artık , ayağa kalk."

Mobius Adelina'yı ayağa kaldırıp sarıldı. Adelina , zor da olsa Mobius'a herşeyi söylemek istemişti. Loki ile tartışmış olmasına rağmen , kendi bildiğini seçmişti. Loki en sonunda ona öfkelenip üsten ayrılmıştı.

"Benden nefret etmelisin Mobius. Aileni senden alan bendim ! Onlarla olabilirdin ama benim yüzümden onları göremiyorsun ! Kızının büyümüş halini bile göremedin ! Tek suçlusu benim !"
"Doğru , sebebi sensin ama olan oldu. Hatırlıyorsan , sana da kızım demiştim. Eğer aynı Adelina olarak devam etmeyi seçmiş olsaydın , bambaşka olurdu herşey. Düşmanım olurdun Adelina ve sana bunun hesabını sorardım. Ama ne kadar üzgün ve pişman olduğunu görüyorum. "
"Beni affedeceksin yani , öyle mi ?"
"Sen söyle , ne yapayım ?"
"Bağır çağır ! Ne bileyim işte , birşeyler söyle ! Canımı acıt ! Tokat at !"
"Saçmaladın iyice. İstersen biraz dinlen. Loki nerede ?"
"Bilmiyorum. Bana sinirlendi gitti. "
"Neden sinirlendi ?"
"Sana söylememi istemiyordu. Senin benden nefret etmeni istemiyordu. "
"Sen odana git ve uyumaya çalış. Ben de dışarıya çıkıp , Loki'yi bulmaya çalışayım. Ona sana kızgın olmadığımı söyleyeyim ki o da sana kızmasın."

Adelina , başı ile onaylayıp tekrar sarıldı Mobius'a. Sonra da odasına ilerledi.
Mobius , bunu öğrendiği ilk andan beri öfke doluydu aslında. Adelina'ya hesap sormak istiyor olsa da yansıtmıyordu. Görüyordu çünkü Adelina çok pişmandi ve bunları yaparken bilinçli değildi.
Geçmişin hesabını sormak birşey kazandırmazdı. Canı yana yana gülümsüyordu ona. Acısını içinden yaşaması gerektiğine inanıyordu.

Adelina , yatağına uzanmış tavana bakıyordu.
Loki neden öylece çekip gitmişti ki ? Hep yanında olacağım demişti bir de. Kızmasını anlıyordu ancak gitmesini anlayamıyordu.
Saatler geçmiş olmasına rağmen ne Loki dönmüştü ne de Mobius.
Sakladığı tessaract'ı yeniden ortaya çıkardı. Muazzam bir ışık yayıyordu.

"Seninle neler yapılabilir acaba ? Bu konuda Loki'den fikir almak iyi olurdu. O seni kullanmayı becerememiş ama ben başarabilirim belki de."

Kapının hemen ardındaki Tony , Adelina'nın gülme sesini duyunca tıklatmadan kapıyı açtı. Adelina panik olarak ona baktı.

"Yalnızsın ve kahkaha atıyorsun Adelina. Güzel bir gün anlaşılan. "

Adelina , Tony'e baktı dikkatle. Tessaract ortada öylece duruyordu ve Tony onu görmüyordu. İçinden harika diye geçirdi. Zihni ile onun görmesini engelleyebiliyordu.

"Yani pek sayılmaz. Yine de gülünecek birşeyler bulmaya çalışıyorum diyelim."
"Mobius'un ailesine olanlar ve Loki'nin de sana kızıp evden gitmiş olması gibi durumlar varken , gülünecek birşeyler buluyor olman... Yetenek doğrusu."
"Sanırım daha fazla yeteneğim de var Tony. "
"Keşfettiğin birşeyler var öyleyse. "
"Hayır. Buzdevi olduğumu düşünürsek. Garipsenecek birşey yok."