5 თავი

626 61 4
                                    

ჯონგუკი საწოლში იწვა და ვერ გადაეწყვიტა დაერეკა თუ არა თეჰიონისთვის. კვირა დღე იყო, კაფე ადრე დაიხურა, ამიტომ დღის დიდი ნაწილი მარტო გაატარა. რადგან მეგობრები არ ყავს.

"-ჯანდაბა. მე ჯონგუკი ვარ, რატომ არ უნდა დავურეკო?- თქვა სანამ დარეკავდა და ელოდებოდა როდის უპასუხებდა თეჰიონი."

რამდენიმე წუთის შემდეგ, მეორე ხაზიდან ხმა გაისმა: "-გისმენთ"

 "-ჰეი თეჰიონ, მე მაინტერესებდა..." - და გაჩუმდა, დაელოდა, თეჰიონი როდის იტყოდა რამეს, რომ საუბარი გაეგრძელებინა.

"-გინდა გასართობად წავიდეთ ?"- უთხრა მან, მაგრამ ხმა აღარ ისმოდა, ამიტომ სასწრაფოდ აუხსნა. "-მე არ ვგულისხმობ პაემანს, ვამბობ, გავერთოთ, როგორც მეგობრები.

თეჰიონს გაეცინა, უმცროსი ამაყობდა საკუთარი თავით, მეორეს გაცინება რომ შეძლო.    "-რა თქმა უნდა, ჩვენ შეგვიძლია გავერთოთ როგორც ძმაკაცები".

"-მეორედ ძმაკაცს დამიძახებ და კლდიდან გადავხტები"- და თეჰიონს ისევ გაეცინა.

"-და როდის უნდა შევხვდეთ, გასართობად?"

ჯონგუკმა თავისთვის გაიღიმა : "-ერთ საათში, შემიძლია გამოგიარო? "- თეჰიონმა წარბი ასწია, "-ერთ საათში ჰო. მაგრამ შენ, არც კი იცი სად ვცხოვრობ". - გაიცინა მან.

"-ვიცი, ვიმედოვნებდი, რომ შენ მეტყოდი. მინდა ვიყო ჯენტლმენივით და შთაბეჭდილება მოახდინო შენზე, რომ გამოგიარო და  გაგიღო მანქანის კარი ".

"-უცნაურად იქცევი, ჯონგუკ."-თეჰიონმა ჩაიცინა.

"-მე შემიძლია ვიყო შენზე დამოკიდებული, მაგრამ შენ ჩემგან თავს შორს იჭერ."- უპასუხა გუკიმ.

"-ქუჩა 413, ბინა 2, უმჯობესია იყო აქ ერთ საათში."- თქვა თეჰიონმა სანამ გათიშავდა და დატოვა მომღიმარი ჯონგუკი, რომელიც იდიოტივით იღიმოდა.

ერთი საათის შემდეგ, ჯონგუკი იდგა მე-2 ბინის წინ და ელოდებოდა თეჰიონის ჩამოსვლას. მას შემდეგ, რაც მან გაუგზავნა შეტყობინება და აცნობა რომ ის უკვე მოსული იყო.

35Where stories live. Discover now