17 თავი

369 35 5
                                    

დღეს ჯიმინმა სახლში დაბრუნება გადაწყვიტა. თეჰიონსა და ჯონგუკს დაემშვიდობა. ჯონ გუკი კი  ძალიან ბედნიერი იყო მისი წასვლის გამო.

 სამი დღის შემდეგ:

 თეჰიონი ჯონგუკის კალთაში ზის და ხელები კისერზე აქვს შემოხვეული.

,,-თეჰიონ, პატარავ, ჩვენ ნებისმიერ დროს ვერ დავხურავთ მაღაზიას, ჩვენ უნდა ვიმუშაოთ."-თეჰიონმა ჩაიბურტყუნა და თავი გააქნია.

"არა, შენი დაბადების დღეა! არავითარ შემთხვევაში არ მოგცემ უფლებას დღეს იმუშაო. და მინდა შენთან ერთად გავატარო დღე, ასე რომ .აჩუმდი და ისიამოვნე საჩუქრით, რომელსაც გთავაზობ."-ჯონგუკმა ჩაიცინა.

,,-შენ ისეთი ჯიუტი ხარ"-თეჰიონმა თავი დაუქნია.  "და საყვარელი."-დაამატა მან, რამაც ჯონ გუკი ოდნავ გააცინა.

 ,,-დიახ, აუცილებლად საყვარელი".

,,-მაშ, რას აკეთებ ჩვეულებრივ დაბადების დღეზე?"-ჰკითხა თეჰიონმა

 ჯონგუკმა მხრები აიჩეჩა: ,,-მე ბევრს არაფერს არ ვაკეთებ. თუმცა ყოველ წელს მამაჩემთან ერთად ვახშამზე გავდივარ. ეს ჩემი დღის საუკეთესო ნაწილია"-გაიღიმა ჯონგუკმა და თეჰიონმაც ვერ შეიკავა ღიმილი.

,,-მაშინ მე შენ მეყოლები მთელი დღე ჩემთვის, სანამ მამაშენთან წახვალ.

 ჯონგუკმა თეჰიონს თმა უკან გადაუწია, რათა უკეთ შეეხედა მისთვის.

,,-შენ ამბობ, რომ არ გინდა ჩვენთან ვახშამი?"-ჯონგუკმა ,,დაიღრიალა", მაგრამ თეჰიონმა სწრაფად აკოცა მას.

,,-მინდა შენთან ერთად გავატარო დღევანდელი დღე,  ვახშამი კი შენი და მამაშენის საქმეა, არ მინდა ამაში ჩარევა."

,,-მე ვივახშმებ იმ ადამიანებთან, ვინც ყველაზე მეტად მიყვარს, მეტი რა შეიძლება მოვითხოვო?"

,,-დარწმუნებული ხარ? რა მოხდება, თუ მამაშენს არ სურს მე იქ ვიყო?"

,,-ის წინააღმდეგი არ არის. ეს საკითხი დავამთავრეთ".

თეჰიონმა თავი დაუქნია და თქვა ,,კარგი. შემდეგ კი  ჯონგუკს ტუჩებს აკოცა რამდენჯერმე.

35Where stories live. Discover now