მეორე დილით ჯონკუკმა პირველმა გაიღვიძა, თეჰიონის გამობურცულ ტუჩებს დახედა, როცა ეძინა და თავისთვის გაიღიმა. შემდეგ უფროსს შუბლზე აკოცა.
თეჰიონი ძილის პოზას იცვლის და ნელ-ნელა თვალებს ახელს.
"-დილა მშვიდობისა"-თქვა მან ღიმილით.
"-დილა მშვიდობისა, ყავვილის ფურცელო"-უპასუხა ჯონგუკმა.
"-სამზარეულოში წაგიყვანდი და საუზმეს მოგიმზადებდი, რომ არ ყოფილიყო არასასურველი სტუმარი იმ კარს მიღმა." - თქვა ჯონგუკმა და თეჰიონს მსუბუქად დაარტა მკერდზე.
"-ნუ ხარ ასე, ჯიმინი არც ისე ცუდია."
"-ცუდი არ არის?! ვინ წყვეტს ადამიანთან ურთიერთობას, საწოლზე დატოვებული ჩანაწერის საშუალებით? ეს ამაზრზენი და სისულელეა."-თქვა ჯონგუკმა და თვალები დახუჭა.
თეჰიონმა თავი გააქნია. "-ვიცი რომ ეს საშინელი იყო რაც მან გააკეთა. ვიცი, მაგრამ ამის გარდა, ის ნამდვილად კარგი ბიჭია. ასე რომ, ნუ იქნები მის მიმართ ასეთი ბოროტი."
ჯონგუკმა მას შეხედა. "-არ მჯერა, რომ მას იცავ."
"-მე არ ვიცავ მას! მე უბრალოდ ვამბობ, რომ ის არ არის ისეთი ცუდი, როგორც შენ გგონია. მან გააკეთა ერთი ცუდი რამ, მილიონობით სხვა კარგი რამის წინააღმდეგ. მე არ შემიძლია, მისი ასე მარტივად სიძულვილი."- უპასუხა თეჰიონმა, მაგრამ ამან ჯონგუკი გააღიზიანა. საწოლიდან ადგა და აბაზანაში შევიდა.
რამდენიმე წუთის შემდეგ, ჯონგუკი სააბაზანოდან გამოვიდა, ჩაცმული. "-თუ ასე ძალიან მოგწონს, რატომ არ ატარებ მთელ დღეს, მარტო მასთან? მე მივდივარ."- თქვა ჯონგუკმა. ოთახის კარიდან გაიდოდა, როცა ჯიმინს შეეჯახა.
"-დილა მშვიდ-"დაიწყო ჯიმინმა, მაგრამ ჯონგუკმა შაწყვეტინა."-ჯანდაბა,გამატარე". იყო ერთადერთი, რაც ჯონგუკმა წასვლის წინ თქვა.
"-ყველაფერი კარგადაა?"- იკითხა ჯიმინმა, როცა თეჰიონი დაინახა.

YOU ARE READING
35
Fanfictionჯონგუკი არის 25 წლის, ხოლო თეჰიონი 35-ის. ✓ფიკი არის ნათარგმნი. ორიგინალის ავტორი:Yoxnguk. original written:Yoxnguk