Clandestine Romance (Probinsiyana Series #1)

Chapter 15

Pagkatapos ko siyang akyatin para painumin ng gamot ay nakatulog muli siya. I checked his temperature again just to find out that it's still the same. Mainit pa rin siya.

Bumaba ulit ako para palitan ang tubig sa palanggana at pinunasan ko ulit siya. Nga lang, ngayon ay pati ang katawan niya ay isinama ko na. Nagdadalawang isip ako no'ng una pero ginawa ko pa rin. Wala namang malisya, e.

I looked around his room, searching for his closet in order for him to change clothes. Nilapitan ko ang cabinet sa gilid at binuksan, pero walang laman iyon ni isang damit. Nang binalikan ko siya sa kama ay nakita ko ang maliit na maleta sa gilid niyon. Iyon ang binuksan ko para tumingin ng damit niya.

My cheeks instantly grow warmer when his undergarments welcomed my eye sight. I gulped the lump on my throat which is the reason why I hold breathe.

Oh, gosh! Why do I have to see those?!

Ilag ang matang hinawi ko ang mga iyon saka nanguha ng isang t-shirt ni Trystan. Pagkatapos ay mabilis kong isinara ang maleta at ibinalik sa pinagkuhanan. I sat beside him and removed the blanket over him. Kinagat ko ang ibabang labi ko habang iniisip nang mabuti kung huhubarin ba ang damit niya.

Hindi mo siya mapapalitan kung hindi mo aalisan ng damit, Erich!

Wala sa sariling umiling ako at nagpagpatuloy. The moment my finger tips slightly touched his lower abdomen, I felt like I was being electrified by the sudden contact. Parang gusto ko na lang mag-back out sa ginagawa.

Duh, Erich! It's not like you're going to rape him!

Yeah, right! Kung umarte ako ay parang unang beses kong makikita ang katawan niya! E, ilang beses na nga niyang ibinalandra ang sarili sa akin!

I gently removed his shirt, but got interrupted on my half way because I don't know how to remove it fully without waking him up. I tried my best not to disturb his sleep as I move his arms, but I guess my luck wasn't enough. He woke up, with a ghost of smile on his lips, grinning on me like he isn't sick at all.

"Bakit mo 'ko hinuhubaran, Erich? May balak ka bang rape-in ako? 'To naman 'di nanggigising, e, willing naman ako," tumatawang ani niya.

Napairap ako saka siya binigyan nang mahinang suntok sa tiyan, wala na akong pakialam kung may sakit pa siya. The way he act, he doesn't look like one!

Dumaing siya pero naka ngiti pa rin sa akin. "Ano ba 'yan, chansing!"

Napabuga ako ng hangin. Ang kapal! Napaka kapal ng mukha niya talaga!

Kinuha ko ang damit na dapat ay isusuot ko sa kaniya. Binato ko ito sa mukha niya at saka tumayo na lang at tinalikuran siya.

I don't know what's happening on me. Imbes na mainis sa pang-aasar niya ay kinikilig ako! This is not normal anymore! Para akong mababaliw!

"'To naman, 'di na mabiro," dinig kong sabi niya.

Naramdaman ko ang pag-upo niya mula sa pagkakahiga. Not a long time ago, nakatayo na siya sa harap ko at masigla na. I switched on my normal expression. Humakbang ako palapit sa kaniya para salatin ang noo at leeg niya.

"Hindi ka na mainit."

Nang ibaba ko na ang kamay ko ay agad niya iyong hinuli at sinakop nang mainit niyang palad. He gently caressed the back of my hand as he told me his thank yous. Ramdam ko pa ang bahagyang panginginig ng kamay ko mula sa hawak niya.

His lips escorted out a soft chuckles. "Why your hand is shaking like a scared cat, Erich? My hold won't harm." I felt my cheeks reddened by his recognition. "My baby's blushing," he teased more.