Clandestine Romance (Probinsiyana Series #1)

Prologue

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo, anak?" I heard my mom's worried voice as I packed my things on a red traveling bag.

I shifted my weight to take a short glance at her before continuing on working with my things.

"Wala naman po akong ibang choice, Nay. Kung dito lang po ako sa probinsya, hindi po magiging sapat ang ipon ko at sa mga gastusin natin." I told her.

"Malaki ang Maynila, Erich-"

Before she could finish her statement, I cutted her off and give my full attention on her. "Alam ko po, Nay. Nag-aral po ako roon at tumira ng ilang taon..." I almost choked on my own voice as pain rushed into me.

Mother sighed. I could clearly see how eager she is to convince me on backing out. But then, I already gave her my words, that I wouldn't back out and still pursue my plan on working at Manila.

"Ah, kahit na. Paano na lang kapag hindi mo nahanapan 'yong bahay ng magiging amo mo? Saan ka pupulutin, aber?" she seems to be determined on making me to back out.

"Nay, kalma," I escorted a half laugh. "May susundo naman daw po sa 'kin sa may bus station, kaya hindi po ako maliligaw." I smiled at her before pulling up on my bed to award her a hug of assurance. "I'll be fine, Nanay. 'Wag po kayong mag-alala, hm?" binigyan ko muli siya ng tipid na ngiti para mapanatag siya kahit paano.

She gently pushed me away from her. "Dapat lang talaga na maging maayos ka roon, dahil kung hindi, naku, talagang makukurot na kita sa singit, Erich," she joked albeit I could sense her seriousness.

"Nay naman, masakit 'yon. Wala namang gano'nan." I laughed.

"Aba, dapat lang na masakit para magtanda ka," pinitik niya ang noo ko.

Muli akong tumawa. "Matanda naman na po ako, ah?"

My mother rolled her eyes on me. "Ay, ewan ko sa 'yo! Maiwan na muna kita, hahanapin ko lang si Trychel. Baka mamaya ay naglaro na naman iyon sa may bukid at panay putik na naman ang damit," paalam niya bago isara ang pinto ng kwarto ko.

Inilagay ko na ang huling pares ng damit ko sa loob ng bag. Pagkatapos na maisara, inilagay ko ito sa ibabaw ng kama bago ako nagtungo sa banyo para maligo.

"Mama," dinig kong katok ni Trychel mula sa labas. "Tagal ka pa ba riyan?" Though I can't see her, I can imagine how her lips were tangled in a pout.

"Palabas na, baby," ani ko habang inaayos ang tuwalya sa ulo.

Pagkalabas ko ay agad ko siyang nakita. My baby is seating on top of our bed while drinking milk on her favorite feeding bottle. Her left hand were placed behind her, supporting her weight as she throws her head back. Bahagya pang kumakampay ang nakalutang niyang mga paa mula sa sahig.

"Why, baby?" I called for her attention.

Nang makita ako ay ibinaba niya ang hawak at saka inilapag ito sa tabi niya bago umayos ng upo. I went on her, medyo natutuwa dahil sa ilang gatas na nasa gilid ng labi niya. Mabilis ko iyong pinawi bago naupo katabi niya.

She eyed me for a second before uttering her words. "Sabi ni Lala, alis ka? Sa'n ka punta, Ma?"

"Sa Manila," simpleng sagot ko.

Inabot ko siya at saka iniayos ang pagkakatali ng buhok niya. Bagsak na ang mga ito at mas marami nang takas na buhok kaysa ang nakatali.

She innocently looked at me. "Layo?"

I slowly move my head up and down. Her mood immediately went off, and just like her grandma, my daughter wants to stop me, too.

"Iwan mo, baby?" she shook her head constantly. "Ayaw, Mama. 'Di na 'ko kulit, promise," itinaas niya pa ang isang kamay niya, nanunumpa habang nagpapatakan na ang maliliit na butil ng luha.