Chapter 27

12 0 0
                                    

ADELAIDE

"My dad even compared me to you my dear cousin." Chloe scoffed as she drank her cocktail. "Whatever, bahala na siya kung anong gusto niyang isipin at sabihin." I listened to Chloe tell these things to Gee. 

I can see something in her eyes I never saw before. Pain. She was careless about everyone else hearing her story dahil na rin medyo tipsy siya. 

Lima lang kaming nakaupo sa table cause Patty and Zee went somewhere with my sister. Ewan ko kung saan sila nagpunta but I'm at ease, sila naman ang kasama ni Ry.

Kakarating lang ni Dane cause he's always late. 

Magtataka lang ako kung maaga siya. He's in between Greg and that guy who always have the looks of an offender. 

Hindi siya panget pero nakakabwisit ang mukha niya.

"I'm sorry Chloe. Can we talk privately?" Gee said. 

Her cousin agreed and away, they've gone. I'm sure Gee will apologize. She told me once that Chloe is her least favorite cousin. I know she didn't mean it but she was pretty annoyed with her somehow.

She's her only cousin! 

Kasi wala namang kapatid ang mom and dad niya and ang tanging pinsan lang ng dad niya ay ang dad ni Chloe, nag-iisang anak lang rin, kaya only child din. 

They're poor with relatives but it's peaceful. Walang agawan ng lupa, parehong mayayaman eh.

I didn't waste my time at nagpaalam din sa natira naming kasama before I walked somewhere not far from the venue. 

I met a waiter serving drinks on the way so I took a glass of champagne.

It wasn't long before I found a botanical garden just beside the mansion, medyo malaki ang glass windows nito kaya nakikita ko si Aze na masinsinang nakikipag-usap sa mga magulang nina Gee.

Mabuti na rin yun at hindi na siya paulit-ulit magtatanong kung sakali nga kilala rin nina Gov ang mga magulang niya. 

Hindi na lilitaw ang mga tanong gaya ng, "Ano'ng klase kayang tao ang mga magulang niya, strikto kaya sila?". 

Mga bagay na kailanman hinding-hindi masasagot.

Noong gumraduate kasi siya nga highschool, pinagtabuyan na siya nga mga tita at tito niya. Kaya minsan naiintindihan niya kung bakit ganoon na lang din ang sama ng loob ko sa mga tiyahin ko.

Sumisimsim ako ng champagne habang dinadama ang malamig na hangin at tinatanaw ang iba't ibang klase ng mga bulaklak. 

May ilaw naman para makita ko ang kulay nito at oo, marami ring lamok pero naka long dress ako kaya wag mag-alala ipikit ang iyong mata, tahan... 

CHAR.

"You should stop hurting her." Boses iyon na alam kong makakasira ng gabi.

Natigilan ako sa pag inom ng wine at napalingon sa gilid ko. 

There stood an unpleasing appearance of a man. 

Ibinulsa niya ang isa niyang kamay habang ang isa ay hawak ang iniinom niya. Just like me, we both had our eyes on the view before us.

"I don't know who and what you are talking about." I simply answered biting the insides of my cheek.

"Alam mo." I heard a tongue clicked.  "You just don't want to own your mistakes." He glanced at me smiling fakely.

"And who are you to talk to me like that?" Hamon ko sa kanya.

"I am James."

"I asked who you are, not what your name is. Your name doesn't define who you are." Tuluyan na akong humarap sa kanya at ganoon din siya sa akin.

AdelaideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon