Her insan "kendi" imgeler dünyasında yaşar ve kendi "ben" liğinin renginde görür her şeyi...
"Gerçek" dediği şey ise, tamamen kendi imgeleri dünyasında gördükleri ve hissettikleridir,
Belki de her insan kendi rüyasının içinde yaşar "kendi" ni...
Ve derin uykulardan, kendini yeniden görebilmek için gelir kendine...
Duy bu incecik ve keskin senfoniyi!
Bir sessizliğin sesi akıyor derinlere ve kendini resmediyor içine gör!
Hiçbir şey duymuyorken ve hiç kimse senin gördüğünü görmüyorken,
Sen ne gördüğünü ve ne duyduğunu dinle ve izle!
Kapat gözlerini ve sadece izle içinden olup bitenleri...
Uzun uzun seyrettik yüzünü, gözlerimiz kapalı...
Kalbimiz mavi, içimiz ise koyu yeşil bir orman yağmuru...
Bundan daha özeli ve bundan daha güzeli ne mümkün...
Tepe taklak bir düş'ün içine düşerken biz,
Yeşil elma kokusuna tutunmuşuz,
Ve masmavi görünen gökyüzünün sakinliğine sığınmışız...
O kokmuş, biz gülümsemişiz.
Seyr' ettikçe yüzünü...
Kendimiz ile göğüs kafesimiz arasına sayısız kapı aralanmış, kilitleri saf, çıkarsız duygularımıza bağlanmış...
Ve şimdi o kapılar ardında, güzelliğinin yankısıyla sevinçleri çoğalan birer çocuktur kalplerimiz...
Heybesinde mavi masallar...
Ve kızıl saçları bulutlarında savrulan şarkılar biriktiren...
Çünkü koşulsuz inanmışız;
SEVMEK, HERŞEYİ GÜZEL EDİYORMUŞ...
/...Kayıp Şehir... /
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Şehir (Bajarê Wenda)...Kayıp Bir Şehrin Hikayesi (Çîroka Bajarekî Wenda)
Poesía/.... Kürtçe ve Türkçe Şiirler.... / Kayıp bir şehrin hikayesi... Kayıp bir şehrin hikayesiydi bizimkisi, Çok şey yaşanırdı, ama kimseler bilmezdi, Geceler en güzel bizde yaşanırdı, Sözün en güzelinden konuşurduk, İçten, samimi, yalansız ve katıks...